Dynastia macedońska

Dynastia macedońska – ósma dynastia cesarska panująca w Cesarstwie Bizantyńskim. Członkowie rodu zasiadali na tronie cesarskim w latach 867-1056. Za czasów dynastii macedońskiej Bizancjum otrząsnęło się z klęsk zadanych przez najazdy arabskie, przywrócono potęgę militarną i prestiż na arenie międzynarodowej, zapoczątkowany przez ostatniego władcę z dynastii amoryjskiej – Michała III. Najwybitniejszym przedstawicielem rodu był Bazyli II Bułgarobójca, który ugruntował dokonania poprzedników oraz zniszczył Carstwo Bułgarii.

• Bazyli I Macedończyk (ur. 811, zm. 886) – panował: 867 do śmierci; założyciel dynastii; władzę objął dokonując zamachu na cesarza Michała III; zapoczątkował tzw. renesans macedoński Cesarstwa;
• Leon VI Filozof (ur. 866, zm. 912) – panował: 886 do śmierci; usynowiony przez Bazylego I, możliwy syn Michała III;
• Aleksander (ur. 870, zm. 913) – panował: od 879 jako współrządca, od 912 do śmierci jako regent;
• Konstantyn VII Porfirogeneta (ur. 905, zm. 959) – panował: 913-920 i 945 do śmierci; syn Leona VI;
  • Spoza dynastii Roman I Lekapen (ur. 870, zm. 948) – panował: 920-944 jako uzurpator; teść Konstantyna VII;
• Roman II (ur. 938, zm. 963) – panował: 959 do śmierci; syn Konstantyna VII;
  • Spoza dynastii Nicefor II Fokas (ur. 912, zm. 969 – panował: 963 do śmierci (formalnie jako regent); wyniesiony na tron w wyniku spisku żony Romana II, Teofano;
  • Spoza dynastii Jan I Tzimiskes (ur. 925, zm. 976 – panował: 969 do śmierci (formalnie jako regent); wyniesiony na tron w wyniku spisku żony Nicefora II, Teofano; żonaty z Teodorą - córką Konstantyna VII;
• Bazyli II Bułgarobójca (ur. 958, zm. 1025) – panował: 963 do śmierci (samodzielnie od 976); syn Romana II; najwybitniejszy przedstawiciel dynastii;
• Konstantyn VIII (ur. 960, zm. 1028) – panował: 1025 do śmierci; brat Bazylego II; ostatni męski przedstawiciel rodu;
• Zoe (ur. 978, zm. 1050) – panowała: 1028 do śmierci (faktycznie współrządy z kolejnymi małżonkami); córka Konstantyna VIII;
  • Spoza dynastii Roman III Argyros (ur. 968, zm. 1034) – panował: 1028 do śmierci (jako mąż Zoe); prawnuk Romana I; prawdopodobnie otruty przez żonę;
  • Spoza dynastii Michał IV Paflagończyk (ur. 1010, zm. 1041) – panował: 1034 do śmierci (jako drugi mąż Zoe);
  • Spoza dynastii Michał V Kalafates (ur. 1015, zm. 1042) – panował: 1041- 1042; adoptowany syn Zoe i Michała IV; obalony w wyniku przewrotu swojej matki;
• Teodora (ur. 981, zm. 1056) – panowała: 1042 (współrządy ze swoją siostrą Zoe do jej trzeciego ślubu) i 1055 do śmierci; córka Konstantyna VIII i siostra Zoe; ostatnia przedstawicielka dynastii na tronie;
  • Spoza dynastii Konstantyn IX Monomach (ur. 1000, zm. 1055) – panował: 1042 do śmierci (jako trzeci mąż Zoe).

Po śmierci Teodory cesarzem został, wskazany przez nią, jej faworyt Michał VI Stratiotikos.