Egri bikavér

Egri bikavér („egerska bycza krew”) – czerwone wieloodmianowe wino węgierskie z Egeru.

Wino ma przeważnie charakter półwytrawny lub wytrawny, jest ciemnoczerwone, dość mocne i z wyczuwalnymi taninami^[1]. Do lat 80. XX wieku podstawą była odmiana kadarka, która z czasem ustąpiła miejsca szczepowi kékfrankos^[2]. W skład wina wchodzą także inne odmiany, np. zweigelt, cabernet sauvignon, cabernet franc, pinot noir, merlot, menoire (kékmedoc, medoc noir), blauburger, syrah i portugieser^[3]. Drugi rodzaj oficjalnie uznanej Byczej Krwi (oznaczany jako bikavér, bez Egri) produkowany jest na południu Węgier w Szekszárdzie (szekszárdi bikavér), gdzie zamiast kékfrankos nadal używana jest kadarka^[1][3].

Według jednej z legend István Dobó, kapitan zamku w Egerze, w czasie obrony twierdzy przed Turkami w 1552 r. zezwolił obrońcom na picie takiego wina dla podniesienia morale^[4][5]. Inna wersja mówi, że tradycja picia tego wina dała siłę załodze do wielomiesięcznej obrony^[1]. Turcy (nie pijący wina jako muzułmanie) wpadli w panikę, gdy dowiedzieli się, że załoga zamku pije przed bitwą byczą krew i zobaczyli "zakrwawione" brody węgierskich żołnierzy^[2][4]. W ten sposób, według legendy, Egri Bikavér przyczyniło się do zwycięstwa obrońców Egeru^[4][5]. Według innej wersji nazwę „Bycza Krew” wymyślili Turcy, obchodząc w ten sposób obowiązujący ich jako muzułmanów zakaz picia alkoholu.

Nazwa Egri bikavér jest zastrzeżona, a wina aprobowane przez państwową komisję są oznaczone banderolą^[1][5].

Przykładami innych win egerskich są jednoodmianowe: egri kadarka (z winogron kadarka), egri leányka, egerszóláti olaszrizling i debrői hárslevelű.