Eric Bischoff

Eric Bischoff
Ilustracja
Eric Bischoff w 2011
Imię i nazwisko

Eric Bischoff

Data i miejsce urodzenia

27 maja 1955
Detroit

Dzieci

Garett Bischoff (syn)

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Eric Bischoff

Wzrost

178 cm[1]

Masa ciała

88 kg[1]

Strona internetowa

Eric Bischoff (ur. 27 maja 1955 w Detroit) – amerykański przedsiębiorca i producent telewizyjny, były prezes organizacji wrestlingu World Championship Wrestling (WCW). W czasie jego prezesury WCW prowadziło z konkurencyjnym World Wrestling Federation (WWF) rywalizację, która przeszła do historii jako Monday Night Wars. Oprócz tego odgrywał rolę osoby zarządzającej w programach telewizyjnych organizacji wrestlingu WCW, World Wrestling Entertainment (WWE) i Total Nonstop Action (TNA).

Wczesne życie

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 27 maja 1955 w Detroit w stanie Michigan. Przez krótki czas studiował na Uniwersytecie Minnesoty, ale nigdy nie ukończył studiów. Zdobył czarny pas w karate[2]. Oprócz tego trenował zapasy, boks i taekwondo[1].

Kariera związana z wrestlingiem

[edytuj | edytuj kod]

Karierę związaną z wrestlingiem zaczynał od pracy w organizacji wrestlingu American Wrestling Association (AWA), gdzie odpowiadał za wynagrodzenia dla personelu, sponsoring oraz produkcję programów telewizyjnych. Pełnił też funkcję komentatora programów AWA na kanale ESPN. Gdy w 1991 organizacja została zamknięta, wysłał swoją kasetę na przesłuchanie do World Wrestling Federation, ale nie został przyjęty. Po 1991 został zatrudniony w World Championship Wrestling (WCW) jako prezenter telewizyjny. Później awansował na stanowisko wiceprezesa, a następnie prezesa organizacji. We wrześniu 1995 podjął decyzję o emisji nowego programu telewizyjnego WCW, Monday Nitro, w poniedziałki w tych samych godzinach co konkurencyjny program WWF, Monday Night Raw. Rywalizacja między WCW, a WWF przeszła do historii pod nazwą Monday Night Wars.

Okazjonalnie Eric Bischoff występował także w ringu jako wrestler. 5 czerwca 2000 pokonał Terry’ego Funka w walce o mistrzostwo WCW Hardcore. Następnego dnia oddał swój tytuł tag teamowi The Mamalukes (Big Vito i Johnny The Bull)[2].

23 marca 2001[3] World Championship Wrestling zostało wykupione przez World Wrestling Federation za 4,2 miliony dolarów[4].

Od 15 lipca 2002 występował w WWE Vince’a McMahona jako manager generalny brandu Raw. Rywalizował z managerem ECW, Teddy'm Longiem, z managerem SmackDown Stephanie McMahon i z Johnem Ceną. W 2003 od kwietnia do listopada dzielił stanowisko ze Steve’em Austinem, a w grudniu z Mickiem Foley. 5 grudnia 2005 Vince McMahon postawił Bischoffa przed sądem, sam będąc sędzią w jego sprawie, i wypomniał managerowi generalnemu różne momenty kiedy zachował się w sposób niemoralny. Po wyreżyserowanym procesie McMahon zwolnił Bischoffa i dosłownie wrzucił go do śmieciarki.

27 października 2009 Eric Bischoff podpisał umowę z Total Nonstop Action (TNA). On i Hulk Hogan odgrywali rolę przedstawicieli zarządu. 17 stycznia 2010 ogłosił zastąpienie sześciokątnego ringu TNA kwadratowym. 15 lipca 2012 jego syn Garett Bischoff wyzwał go do walki 5 na 5. AJ Styles, Austin Aries, Garett Bischoff, Mr. Anderson i Rob Van Dam pokonali Bully’ego Raya, Christophera Danielsa, Erica Bischoffa, Gunnera i Kazariana. Zgodnie z postanowieniami zakładu, Bischoff musiał odejść z organizacji[2].

Inne media

[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił gościnnie w 8 odcinku 4 sezonu sitcomu Arli$$, To Thine Own Self Be True, wyemitowanym 25 lipca 1999. Zagrał samego siebie[1].

Gry komputerowe

[edytuj | edytuj kod]

Postać przedstaiwająca go pojawiła się w dziewięciu grach komputerowych. Były to kolejno: WCW vs. nWo: World Tour (N64, 1997), Virtual Pro Wrestling 64 (N64, 1997), WCW Nitro (PS, 1998), WCW/nWo Revenge (N64, 1998), WCW/nWo Thunder (PS, 1998), WCW Nitro (N64, PC), WCW Mayhem (N64, GB, PS, 1999), WCW Backstage Assault (N64, PS, 2000) i WWE SmackDown! Here Comes (PS2, 2003)[1]

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Eric Bischoff [online], Cagematch.net [dostęp 2018-05-06] (ang.).
  2. a b c Eric Bischoff [online], Online World of Wrestling [dostęp 2018-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-20] (ang.).
  3. WWF buys World Championship Wrestling – Mar. 23, 2001 [online], CNN, 23 marca 2001 [dostęp 2018-04-12] (ang.).
  4. Graham Flanagan, The epic story of how Vince McMahon created WWE and conquered pro wrestling [online], Business Insider, 10 listopada 2016 [dostęp 2018-01-25] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]