Ewa Cybulska

Ten artykuł od 2012-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ewa Cybulska – wokalistka jazzowa, znana z interpretacji standardów i jazzu w konwencji latynoskiej.

Swą edukację muzyczną zaczynała od gry na wiolonczeli w podstawowej szkole muzycznej w Polsce. W trakcie nauki w liceum, w latach sześćdziesiątych, opuściła Polskę i wyjechała do Kanady. Studiowała przez jakiś czas na wydziale kompozycji w Uniwersytecie Concordia w Montrealu w Kanadzie. Potem przeniosła się do Los Angeles w Kalifornii, gdzie bywała regularnie w pubach i klubach jazzowych, słuchając wielu gwiazd amerykańskiej sceny jazzowej. Byli to m.in.: nieżyjący już mistrz swingującej perkusji Billy Higgins, wieloletni akompaniator Sarhy Vaughn – James Gaffney, pianista Alan Broadbent, współpracownicy legendarnego Charlie Parkera – perkusista Larance Marable i basista Larry Gales i wielu innych.

Występowała na takich festiwalach jak: "New Orleans Jazz Festival 93", "San Francisco Jazz Days 92", "Santa Barbara Jazz Festival".

Po powrocie do Polski w 1994 r. nawiązała współpracę ze znanymi jazzmanami, np. Włodzimierzem Nahornym, Bogdanem Hołownią i Krzysztofem Herdzinem.

W 1998 r. przyjechała do USA wraz ze swoim późniejszym mężem Piotrem Cieślikowskim. Z pianistą Dolphem Castellano (który grał wcześniej z Erykiem Kulmem) zagrali z Duffy Jackson Quintet – zespołem perkusisty bigbandowego Duffy Jacksona - grającego niegdyś przez wiele lat w orkiestrze Counta Basie’go. Po zaproszeniu Jacksona do Polski miały miejsce wspólne występy w lecie 2001 r. W jej własnym projekcie latynoskim pojawił się także niewidomy pianista Mike Gerber – wieloletni współpracownik Jaco Pastoriusa - i Michał Urbaniak. Z Gerberem i mężem Piotrem wystąpiła na Lake Worth Painting Festival, a w Clematis Street Theatre w West Palm Beach miała występ indywidualny.

Współpracowała też z m.in. Wojciechem Karolakiem, Kazimierzem Jonkiszem i Michałem Tokajem.

W dniu 24 września 2011 wystąpiła w telewizyjnym konkursie The Voice of Poland z piosenką Rolling in the Deep, jednak odpadłą w pierwszym etapie. Rok później przyjechała do Kanady z pomysłem dokończenia studiów muzycznych. Wraz z mężem występowała w klubach w Montrealu i Toronto.