Farang
Farang (pers. فرنگ; tadż. фарангӣ, farangi – przestarzałe słowo o znaczeniu „cudzoziemski”) – perskie słowo używane w stosunku do Franków. We współczesnej Azji używa się tego słowa w odniesieniu do Europejczyków. W ciągu Średniowiecza muzułmanie i w szczególności Persowie posługiwali się słowem Frangistan (pers. فرنگستان) jako określeniem Europy Zachodniej lub chrześcijańskiej. Słowo farang weszło do codziennego słownictwa innych języków Azji, a zwłaszcza do potocznego języka tajskiego[1] (taj. ฝรั่ง faràŋ lub potocznie falàŋ), gdzie oznacza określenie osób białej rasy[2] bez względu na ich pochodzenie. Czasami ma to słowo zabarwienie negatywne i uchodzi za etnofaulizm.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- bule, odpowiednik słowa „farang” w języku indonezyjskim
- gaijin
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Emilian Siemsia: „Farang” na tajskiej ziemi. [w:] nasz wywiad [on-line]. Słowo Sportowe, 29 czerwca 2011. [dostęp 2019-01-07].
- ↑ พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 (Royal Institute Dictionary 1999). Royal Institute of Thailand, 2007. [dostęp 2019-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (taj.).
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Michał Pauli: Szczur. Farang znaczy białas. Kielce: Na stronie, 2015. ISBN 978-83-63264-08-6.