Felicjan Andrzejczak

Felicjan Andrzejczak
Ilustracja
Felicjan Andrzejczak podczas trasy pożegnalnej Budki Suflera (2014)
Pseudonim

Felek

Data i miejsce urodzenia

16 maja 1948
Pięczkowo

Data śmierci

18 września 2024

Przyczyna śmierci

udar krwotoczny mózgu

Gatunki

rock

Zawód

piosenkarz

Aktywność

1971–2024

Wydawnictwo

Polskie Nagrania „Muza”, Tonpress

Powiązania

EXIT
Glam Quartet

Zespoły
Budka Suflera (1982–1983; później gościnnie)
Romuald Lipko Band (2015–2019)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Strona internetowa

Felicjan Tomasz[1] Andrzejczak (ur. 16 maja 1948 w Pięczkowie, zm. 18 września 2024[2][3][4]) – polski piosenkarz i muzyk.

W latach 1982–1983 wokalista zespołu Budka Suflera, z którym wylansował przeboje: „Jolka, Jolka pamiętasz” (1982), „Czas ołowiu” (1982) i „Noc komety” (1983).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Pięczkowie, w obecnym województwie wielkopolskim[5][6]. W 1966 podczas nauki w Technikum Leśnym w Rzepinie amatorsko śpiewał repertuar Czesława Niemena[7]. 3 października 1970 zawarł związek małżeński z Jadwigą[8], wówczas absolwentką żeńskiej szkoły w Ośnie Lubuskim, z którą ma syna Rafała i córkę Kingę[9]. W 1970 wraz z rodziną zamieszkał w Świebodzinie, gdzie poznał grupę lokalnych muzyków, m.in. Andrzeja Rutkowskiego i założył zespół C–4011[7]. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w klasie skrzypiec i Wydział Wychowania Muzycznego Studium Nauczycielskiego w Gorzowie Wielkopolskim[10]. Pracował w szkole muzycznej i placówce wychowawczej, w domu dziecka[7].

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 1971 wspólnie z C–4011 zaistniał na Ogólnopolskim Konkursie Młodych Talentów w Jeleniej Górze, gdzie za wykonanie piosenki „Dziwny jest ten świat” otrzymał trzecią nagrodę; w miesięczniku „Jazz” jego redaktor napisał w recenzji: „Zamykając oczy, słyszało się głos samego mistrza”[7]. W 1977 zaśpiewał utwór „Kołysanka” na XIII Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[10]. W 1978 uczestniczył w warsztatach piosenkarskich w Chodzieży.

Podczas warsztatów piosenkarskich w Lublińcu poznał Waldemara Parzyńskiego, który zaproponował mu nagranie piosenki „Peron łez” (sł. Marek Dutkiewicz), z którą wystartował najpierw na Festiwalu Piosenkarzy Amatorów w Toruniu, później do opolskich „Debiutów”, a następnie w 1979 dostał się do koncertu „Premier” na XVII festiwalu w Opolu, gdzie otrzymał wyróżnienie[11]. Po występie w Opolu nawiązał współpracę z Polskim Radiem, gdzie zarejestrował dwie piosenki – „Na progu ciszy” (muz. Wojciech Zieliński, sł. Grzegorz Walczak) i „Życie od poniedziałku” (muz. W. Zieliński, sł. Marek Dagnan)[10]. Dzięki Lechowi Terpiłowskiemu, w latach 1979–1981 współpracował z Teatrem Rampa na Targówku w Warszawie[10][11]. W programie dla młodych piosenkarzy Miejsce dla gwiazdy – którego też został laureatem[10] – zaśpiewał: „Peron łez” i „Chcę ciebie czuć”[10].

W styczniu 1981 w restauracji Sali Kongresowej podjął współpracę z grupą Marka Wierońskiego, z którą zaśpiewał trzy piosenki amerykańskie: „Tyś jest gwiazdą mą”, arię Wodnika z Hair i duet z Grease. W lutym i marcu 1981 utwór „Lubię taki rytm” zajął pierwsze miejsce w plebiscycie słuchaczy Studia Gama[10], a w kwietniu na szczyt listy przebojów dotarła piosenka „Chyba dzisiaj nie zaśniemy”[10]. W latach 1980–1981 występował na 18. KFPP w Opolu (w koncercie „Premiery” zaśpiewał „Za dużo widzę, za dużo słyszę”) i 19. KFPP w Opolu (z utworem „Lubię taki rytm” w „Przebojach sezonu”)[10]. W 1981 wystąpił w Teatrze Muzycznym w Gdyni w musicalu Wielki świat z muzyką Jarosława Kukulskiego (reż. Stefan Wenta, libretto – Wiesław Kurnicki i Jonasz Kofta).

Budka Suflera

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec 1982 został zaproszony do współpracy z zespołem Budka Suflera. Utwór „Jolka, Jolka pamiętasz” trafił na szczyt Listy przebojów Programu Trzeciego. Piosenka „Czas ołowiu” także stała się hitem. Do kolejnego utworu „Noc komety” z udziałem Urszuli powstał teledysk, w scenografii, z kostiumami i charakteryzacją Aleksandry Laski–Wołek, który wygrał notowanie 6 Telewizyjnej listy przebojów z marca 1983, a z czasem stał się wokalną i wizualną klasyką rocka[12]. Felicjan Andrzejczak koncertował z Budką Suflera jako „gość specjalny”[13]. W 1999 wspólnie z Budką Suflera i Krzysztofem Cugowskim nagrał utwór „Piąty bieg” i „Krajobraz po rewolucji” (z Urszulą), które znalazły się na płycie Antologia 74–99 (1999)[14].

12 lutego 2020 na pogrzebie Romualda Lipki wraz z Budką Suflera wykonał „Czas ołowiu[15]. 20 listopada 2020 premierę miała pierwsza płyta nagrana przez Andrzejczaka z Budką Suflera pt. 10 lat samotności[16].

Rozwój kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 1983 współpracował z Wojciechem Zielińskim, a później z jazzową grupą EXIT. W 1984 wziął udział w programie muzycznym Katarzyny Gärtner Żeglując w dobry czas, gdzie zaprezentował tytułową piosenkę (sł. Józef Ozga-Michalski), która trafiła na płytę składankę obok innych wykonawców[17].

W 1985 na XXII KFPP w Opolu w koncertach „Premiery” i „Mikrofon i Ekran”, zaprezentował „Trzeci akt” (muz. Jarosław Kukulski, sł. Janusz Kondratowicz), za który zdobył Złotą Perłę z Bursztynem[18]. W 1986 na Festiwalu „Człowiek i Morze” w Rostocku (dawne NRD) zdobył III nagrodę[10]. W 1986 w duecie z Natalią Kukulską nagrał piosenkę „Pan samochodzik” (muz. Jarosław Kukulski, sł. Jerzy Dąbrowski), która zajęła 6. miejsce na liście Polskiego Radia Programu I[10] i była motywem przewodnim filmu Janusza Kidawy Pan Samochodzik i niesamowity dwór (1986)[19] na podstawie powieści Zbigniewa Nienackiego. W 1987 został wydany pierwszy solowy album Felicjan Andrzejczak, który promował wideoklip „Ekscentryczny dance” (muz. Jarosław Kukulski, sł. Jerzy Dąbrowski, Janusz Kidawa) o fenomenie breakdance’u z udziałem „Dzieci Lublina” Zespołu Pieśni i Tańca „Lublin” im. Wandy Kaniorowej. „Ekscentryczny dance” zaprezentował także na XXIV festiwalu w Opolu. W 1988 na XXV festiwalu w Opolu zaśpiewał „Siedem nocy” (muz. Jarosław Kukulski, sł. Wiktor Holis)[18]. W 1989 podczas koncertu „Premiery”, XXVI KFPP zaśpiewał „Nie zmarnuj szans” (muz. Leszek Paszko, sł. Lech Konopiński).

Jako solista wydał kilka albumów, w tym Świat miłować (1997) z balladą „Jak jeździec donikąd”, Zauroczenia (2002), Na prowincji (płyta ukazała się 17 czerwca 2006), Biegnę jak maratończyk (2009) i Czas przypływu (2014).

W 2005 wspólnie z innymi artystami nagrał piosenkę Pokonamy fale. W 2015 wraz z innymi wykonawcami (m.in. Zbigniew Wodecki, Andrzej Dąbrowski) wziął udział w pierwszej części projektu Albo inaczej wykonując utwór Eldo – „Stres”[20][21]. Album uzyskał status złotej płyty.

Od 2015 udzielał się w zespole Romuald Lipko Band[22][23]. W 2016 zaśpiewał na autorskim albumie świątecznym Romualda LipkoPastorałki pod choinką, pod jemiołą[23][24]. Grupa Romuald Lipko Band zakończyła działalność w połowie 2019 tuż po reaktywacji Budki Suflera[25].

W maju 2020 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Świebodzina[26].

W 2022 wraz z kwartetem smyczkowym Glam Quartet wydał album koncertowy pt. Live[27].

21 sierpnia 2024 wystąpił w trzecim dniu koncertu Muzyka to coś, co nas łączy podczas 57. edycji polskiego festiwalu muzycznego w Sopocie, śpiewając swoje dwie największe hity „Jolka, Jolka pamiętasz” i „Noc komety”[28]. 7 września 2024 odbył swój ostatni koncert w Rzepinie[29].

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

Zmarł 18 września 2024 w wyniku udaru krwotocznego mózgu i nie wybudzeniu się ze śpiączki[30][31][32][3][4].

23 września 2024 został pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu komunalnym w Świebodzinie[33]. W uroczystości pogrzebowej muzyka wzięli udział m.in. Tomasz Zeliszewski, Mieczysław Jurecki, Jacek Kawalec, Robert Żarczyński, Piotr Sztajdel, Joanna Dudkowska, burmistrz miasta Świebodzina Tomasz Piotr Olesiak oraz Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Dera[34][35][36]. Podczas pogrzebu muzyk został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności artystycznej i twórczej”[36][37].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 3 października 1970 był żonaty z Jadwigą[8]. Miał z nią dwójkę dzieci[38].

Chorował na nowotwór[32].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy solowe

[edytuj | edytuj kod]

Single solowe

[edytuj | edytuj kod]

Albumy świąteczne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1995: Może pogodzą nas święta
  • 1996: Polskie Betlejem
  • 2015: Pastorałki pod choinką, pod jemiołą (wspólnie z Romuald Lipko Band)[24]

Albumy z Budką Suflera

[edytuj | edytuj kod]
  • 1984: Budka Suflera – 1974–1984 (w utworach – „Jolka, Jolka pamiętasz”, „Czas ołowiu”)
  • 1991: Budka Suflera – Jolka Jolka Pamiętasz – Największe Przeboje (w utworze – „Jolka, Jolka pamiętasz”)[45]
  • 1992: Budka Suflera – The Story Of Budka Suflera 1974-1989 (w utworach – „Jolka, Jolka pamiętasz”, „Noc komety”)[46]
  • 1994: Budka Suflera – Budka w Operze, Live from Sopot ’94 (w utworach – „Czas ołowiu”, „Jolka, Jolka pamiętasz”)
  • 1998: Budka Suflera – Greatest Hits II (w utworze – „Noc komety”, „Piąty bieg”)[47][48]
  • 1999: Budka Suflera – Antologia 74–99 (w utworach – „Piąty bieg”, „Krajobraz po rewolucji” z Urszulą)
  • 2000: Budka Suflera – Live at Carnegie Hall (w utworach – „Jolka, Jolka pamiętasz”, „Czas ołowiu”, „Noc komety”)
  • 2010: Budka Suflera – Greatest Hits (w utworze – „Czas ołowiu”)[49]
  • 2014: Budka Suflera – Cień wielkiej góry Woodstock Live 2014 (w utworze – „Jolka, Jolka pamiętasz”)
  • 2020: Budka Suflera & Felicjan Andrzejczak – 10 lat samotności[50][51]

Kompilacje różnych wykonawców

[edytuj | edytuj kod]
  • 1977: Laureaci XIII Festiwalu Piosenki Radzieckiej Zielona Góra 77 (wyd. Polskie Nagrania „Muza” – SX 1604; „Kołysanka”)
  • 1979: Opole ’79 – Premiery (wyd. Wifon NK-547; „Peron łez”)
  • 1981: Wielki świat (wyd. Tonpress S-449, Tonpress S-450; „Liczy się chwila” z Romualdą Jakóbczak, „Idąc” i „Jestem zmęczony”)
  • 1984: Nasze miejsce na Ziemi (wyd. Tonpress N-81; „Żeglując w dobry czas”)
  • 1985: Żeglując w dobry czas (wyd. MAK ZSMP – MAK-001; „Żeglując w dobry czas”)
  • 1995: Kolory grzechu (wyd. Logan – 003; „Kolory Grzechu”, „Nie Okłamuj”, „Że To Miłość (Ecstasy), Zapach Kobiety”)[39]
  • 2015: Albo Inaczej („Stres”)

Gościnnie

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cmentarz Komunalny Świebodzin - Felicjan Tomasz Andrzejczak. swiebodzin.systkom.pl. [dostęp 2024-10-21].
  2. Byli koledzy z Budki Suflera na pogrzebie Felicjana Andrzejczaka. Tak pożegnali zmarłego piosenkarza. plejada.pl. [dostęp 2024-09-23].
  3. a b Felicjan Andrzejczak nie żyje. Znana jest przyczyna śmierci [online], dziendobry.tvn.pl, 19 września 2024 [dostęp 2024-09-21].
  4. a b Felicjan Andrzejczak nie żyje. Mówił: "Jolka" bywała utrapieniem. Przypominamy ostatni wywiad legendarnego muzyka dla Onetu [online], Onet Kultura, 18 września 2024 [dostęp 2024-09-21].
  5. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 82. ISBN 83-7129-570-7. OCLC 43868642.
  6. Kalendarium Muzyczne – Maj. Polska Fundacja Muzyczna. (pol.).
  7. a b c d Wiesław Zdanowicz: Jolka, Jolka, pamiętasz, czyli wszystko zaczęło się w technikum w Rzepinie. „Głos Wielkopolski”, 2016-08-06. [dostęp 2021-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-07)]. (pol.).
  8. a b Danuta Kuleszyńska: Felicjan Andrzejczak ze Świebodzina za kilka dni spakuje walizki i ruszy w trasę z Budką Suflera. „Gazeta Lubuska”, 2010-10-03. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-19)]. (pol.).
  9. RW: Felicjan Andrzejczak – rodzina. Radio Eska, 2019-08-13. [dostęp 2021-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-07)]. (pol.).
  10. a b c d e f g h i j k Michał Matejczuk: Moje spojrzenie wstecz. MagiaMinionychLat.com, 2015-05-15. [dostęp 2021-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-19)]. (pol.).
  11. a b mg/pj: Felicjan Andrzejczak: mam cudowną rodzinę i może dlatego chce mi się dalej pracować. Polskie Radio, 2023-04-09. [dostęp 2021-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-19)]. (pol.).
  12. Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz: Urszula. Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 130, 154–155. ISBN 978-83-280-9679-0.
  13. Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz: Urszula. Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 182–183. ISBN 978-83-280-9679-0.
  14. Antologia 74–99 – Budka Suflera. Oficjalna strona zespołu. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-19)]. (pol.).
  15. Tomasz Maciuszczak: Pogrzeb Romualda Lipko. Rodzina, przyjaciele, fani i mieszkańcy Lublina pożegnali artystę. „Dziennik Wschodni”, 2020-02-12. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-19)]. (pol.).
  16. Dziś premiera!. Oficjalna strona zespołu. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-19)]. (pol.).
  17. Żeglując w dobry czas. Katalog Polskich Płyt Gramofonowych. [dostęp 2009-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-11)]. (pol.).
  18. a b Muzyka to moje życie. felicjanandrzejczak.pl. [dostęp 2009-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-11)]. (pol.).
  19. Felicjan Andrzejczak w bazie filmpolski.pl
  20. Albo inaczej 2. AllMusic. [dostęp 2023-07-19]. (ang.).
  21. Artur Rawicz: Albo inaczej. Codzienna Gazeta Muzyczna. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-19)].
  22. Romuald Lipko Band: Budka Suflera to nie koniec [online], muzyka.interia.pl, 27 kwietnia 2015 [dostęp 2024-09-27] (pol.).
  23. a b Romuald Lipko z gośćmi: Świąteczna płyta "Pastorałki pod choinką, pod jemiołą" [online], muzyka.interia.pl, 6 grudnia 2016 [dostęp 2024-09-27] (pol.).
  24. a b Płyta: Romuald Lipko - Pastorałki pod choinką, pod jemiołą. [dostęp 2024-09-27].
  25. Romuald Lipko nie żyje. Muzycy Budki Suflera żegnają przyjaciela [online], Onet Kultura, 7 lutego 2020 [dostęp 2024-09-27] (pol.).
  26. Platforma Obywatelska Świebodzin. facebook. [dostęp 2020-06-02]. (pol.).
  27. a b Felicjan Andrzejczak z albumem “LIVE” – Polska Płyta / Polska Muzyka [online] [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  28. Niezwykły występ Felicjana Andrzejczaka w Sopocie. "Jeszcze chwilę temu razem staliśmy na scenie". dziendobry.tvn.pl, 19 września 2024. [dostęp 2024-09-20].
  29. Michał Boroń, To był ostatni koncert Felicjana Andrzejczaka. Ten wpis wyciska łzy [online], https://muzyka.interia.pl, 19 września 2024 [dostęp 2024-09-30] (pol.).
  30. Byli koledzy z Budki Suflera na pogrzebie Felicjana Andrzejczaka. Tak pożegnali zmarłego piosenkarza. plejada.pl. [dostęp 2024-09-23].
  31. Katarzyna Derda, W Budce Suflera śpiewał tylko rok. Andrzejczak dopiero po latach wyjawił prawdę o konflikcie [online], Swiatgwiazd.pl, 18 września 2024 [dostęp 2024-09-18] (pol.).
  32. a b Na co zmarł Andrzejczak? Cugowski ujawnił przyczynę śmierci. swiatgwiazd.pl. [dostęp 2024-09-19].
  33. Śp. Felicjan Andrzejczak spoczął w Alei Zasłużonych [online], wpolityce.pl [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  34. Byli koledzy z Budki Suflera na pogrzebie Felicjana Andrzejczaka. Tak pożegnali zmarłego piosenkarza [online], Plejada, 23 września 2024 [dostęp 2024-09-23] (pol.).
  35. Pogrzeb Felicjana Andrzejczaka. Żona przy grobie wyjawiła, jaki naprawdę był jej mąż! [online], www.se.pl [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  36. a b Elżbieta Włodarska, Nagle na pogrzeb Felicjana Andrzejczaka podjechała czarna limuzyna. Niesłychane, kto z niej wysiadł [online], Goniec.pl, 23 września 2024 [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  37. a b Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski dla śp. Felicjana Andrzejczaka [online], prezydent.pl.
  38. 4FUN.TV, Szczegóły pogrzebu Felicjana Andrzejczaka już znane. Kiedy się odbędzie? [online], 4FUN.TV - Pierwsza muzyczna telewizja społecznościowa [dostęp 2024-09-20].
  39. a b c d e f g h i j k l m n Felicjan Andrzejczak, Discogs.com [online], Discogs.com [dostęp 2024-09-19] (ang.).
  40. Płyta: Felicjan Andrzejczak - Kolory muzyki. [dostęp 2024-09-24].
  41. Singiel: Felicjan Andrzejczak - Lizbona Good Bye. [dostęp 2024-09-24].
  42. t, Felicjan Andrzejczak nagrał nową wersję ”Jolki” [online], 16 grudnia 2021 [dostęp 2024-09-19] (pol.).
  43. Felicjan Andrzejczak wydał nowy singiel - Impregnowany Ślad [online], Gazeta Lubuska [dostęp 2024-09-19] (pol.).
  44. Felicjan Andrzejczak i "Niczego nie żałuję": Nie chcę, by słuchacze mówili o mnie, że jestem artystą jednego przeboju [online], interia.pl [dostęp 2024-09-19] (pol.).
  45. Budka Suflera – Jolka Jolka Pamiętasz Największe Przeboje [online], Discogs.com [dostęp 2024-09-19] (ang.).
  46. Budka Suflera – The Story Of Budka Suflera 1974-1989 [online], Discogs.com [dostęp 2024-09-19] (ang.).
  47. Mariusz Zapała, Szybki przebój o szybkiej jeździe. Tego nie wiesz o piosence Budki Suflera [online], Złote Przeboje - radio, muzyka, wiadomości, quizy, 30 maja 2024 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  48. Budka Suflera – Greatest Hits II [online], Discogs.com [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  49. Budka Suflera - Greatest Hits [online], Discogs.com [dostęp 2024-09-19] (ang.).
  50. 10 lat samotności (CD). empik.com. [dostęp 2020-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-23)].
  51. Oliwia Kopcik: Budka Suflera & Felicjan Andrzejczak „10 lat samotności”: Sąsiad słucha strasznej muzyki (RECENZJA). muzyka.interia.pl, 2020-11-21. [dostęp 2020-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-23)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]