Feliks Chiczewski
Data i miejsce urodzenia | 18 maja 1889 |
---|---|
Data śmierci | 1972 |
Konsul RP w Gałaczu | |
Okres | |
Kierownik Konsulatu RP w Bukareszcie | |
Okres | |
Poprzednik | Zdzisław Maciejowski |
Następca | Jan Rzewuski |
Kierownik Konsulatu RP w Lipsku | |
Okres | |
Poprzednik | |
Konsul Generalny RP w Lille | |
Okres | |
Poprzednik | Henryk Arasimowicz |
Następca | |
Odznaczenia | |
Feliks Chiczewski (ur. 18 maja 1889 w Sosnowcu, zm. 1972) – polski urzędnik konsularny, dyplomata.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Franciszka i Anny z domu Peaulté. Absolwent Akademii Handlowej w Antwerpii, kursu dla Wyższej Administracji przy Uniwersytecie Warszawskim. W 1919 wstąpił do polskiej służby zagranicznej, pełniąc szereg funkcji – konsula w Gałaczu (1920–1922), konsul/kierownik konsulatu w Bukareszcie (1922–1928), pracownik poselstwa w Brukseli (1928–1934), pracownik Departamentu Administracyjnego MSZ (1934–1935), pracownik Biura Personalnego MSZ (1935–1936), konsul/kier. konsulatu/konsul gen. w Lipsku (1936–1939), gdzie został internowany. Pełniąc funkcję w Lipsku odegrał niebagatelną rolę w wydarzeniu z 27 na 28 października 1938, gdy udzielił w willi konsulatu schronienia 1300 Żydom w czasie realizacji przez nazistów tzw. Polenaktion, czyli deportacji polskich Żydów z terytorium Niemiec.
Z ramienia władz polskich pełnił opiekę nad uchodźcami we Francji (1940) w ramach funkcji konsula w Tuluzie, był też przewodniczącym Komitetu Pomocy Polakom oraz prezesem PCK we Francji.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 lipca 1946)[1]
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[2]
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W 2000 roku na parkanie przed willą byłego polskiego konsulatu generalnego w Lipsku zawisła tablica przypominająca po polsku i po niemiecku o odważnym czynie polskiego konsula w nocy z 27 na 28 października 1938. Na kanwie tego wydarzenia reżyser Jacek Kubiak w 2016 zrealizował film dokumentalny pt. „Zapomniany sprawiedliwy konsul Feliks Chiczewski 1889–1972”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M.P. z 1947 r. nr 17, poz. 37 „za gorliwą i wydajną pracę na placówkach polskich”.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu konsularnem”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ Warszawa 1938.
- Barbara Cöllen: 70 lat temu polski konsul pokrzyżował plany nazistów, DW 30.10.2008, [1].
- Jarosław Durka: Rumunia w latach 1923–1924 w opiniach polskiego dyplomaty Feliksa Chiczewskiego, [w:] Polska i Rumunia – związki historyczne i kulturowe – przeszłość i dzień dzisiejszy, Materiały z sympozjum, Suceava 2011, s. 65–84.