Gustav Klimt
Gustav Klimt w 1914 | |
Data i miejsce urodzenia | 14 lipca 1862 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 lutego 1918 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | malarstwo, grafika |
Epoka | secesja |
Gustav Klimt (ur. 14 lipca 1862 w Baumgarten, dziś w Penzing, 14 dzielnicy Wiednia, zm. 6 lutego 1918 w Wiedniu) – austriacki malarz i grafik, symbolista. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli secesji, przedstawiciel wiedeńskiego modernizmu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ojciec malarza Ernst (starszy) był złotnikiem-grawerem. Bracia Klimta mieli również zajęcia twórcze: Ernst (młodszy) zajmował się malarstwem historycznym oraz dekoracyjnym, Georg był cyzelatorem. Gustaw był drugim z siedmiorga rodzeństwa.
Klimt studiował w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule (Szkole Sztuki Stosowanej). Pierwsze doświadczenie zawodowe zdobył wykonując różne prace dekoracyjne. Zajęcie to wraz z klimatem artystycznym rozwijającym się na przełomie wieków w Wiedniu odnalazło wyraz w dojrzałej twórczości artysty. Klimt stał się głównym inicjatorem dokonujących się przemian artystycznych, kiedy to w 1897 oficjalnie odrzucił kanony akademickie i wspólnie z innymi artystami założył Stowarzyszenie Artystów Austriackich – Secesję, z którą był związany do 1905.
Celem Klimta było stworzenie dzieła totalnego, absolutnego, tzn. wolnego od wszelkich konwencji, ograniczeń narzuconych przez akademickie koncepcje. Obrazy artysty są wyrazem nieograniczonej swobody twórczej, w pełni wyrażają bujność i złożoność epoki, w której dane było mu tworzyć. Jego prace stały się inspiracją dla wielu nowoczesnych artystów.
Portret „Adela Bloch-Bauer I”, zwany Złotą Adelą (1907), obraz, przy wykonaniu którego artysta zastosował złoto i srebro w płatkach[1], został sprzedany w 2006 roku spadkobiercy imperium kosmetycznego Ronaldowi S. Lauderowi za 135 mln $ – była to wówczas najwyższa kwota, jaką uzyskano za obraz[2]. Zanim został sprzedany przez krewną Adeli, Marię Altmann, prawowita właścicielka toczyła wieloletni proces o jego odzyskanie z rządem Republiki Austrii. Jak ustalił w 1998 roku dziennikarz śledczy Hubertus Czernin, dzieło to, zrabowane rodzinie Bloch Bauerów przez nazistów w 1941, wraz z wieloma innymi wisiało w Galerii Belvedere. Rząd Republiki Austrii odmówił oddania własności, co skutkowało procesem w amerykańskim Sądzie Najwyższym. Dzięki jego decyzji Maria Altmann odzyskała kilka obrazów Klimta[3]. Historia obrazu – która odbiła się szerokim echem w kręgach międzynarodowych, aktualizując nierozliczone zbrodnie nazizmu – została opisana przez amerykańską dziennikarkę Anne Marie O'Connor w książce Złota dama (polski przekład Tomasz Pichór, Wyd. W.A.B.[4]), a następnie zekranizowana pod tym samym tytułem przez Simona Curtisa[5].
W 2021 roku Francja zwraca spadkobiercom obraz „Krzewy różane pod drzewami”. Jak przekazała na konferencji francuska minister kultury Roselyne Bachelot, pierwotna właścicielka dzieła austriackiego artysty Gustava Klimta - Nora Stiasny, pochodząca ze znanej austriackiej rodziny żydowskiej - po aneksji Austrii przez nazistów w 1938 roku została zmuszona, by sprzedać obraz „Krzewy różane pod drzewami” po zaniżonej cenie. W 1942 roku Stiasny trafiła do obozu koncentracyjnego i zmarła. Obraz nabył sympatyzujący z nazistami handlarz dziełami sztuki i trzymał go aż do swojej śmierci. Francja, nieświadoma historii tego dzieła, ostatecznie kupiła go na aukcji dla swojego paryskiego Musée d’Orsay w 1980 roku - wyjaśniała minister. Teraz płótno zostanie zwrócone spadkobiercom[6].
Wybrane prace artysty
[edytuj | edytuj kod]- Pocałunek, 1907-1908, olej na płótnie,180 × 180 cm, Österreichische Galerie Belvedere
- Danae, 1907-1908, olej na płótnie, 77 × 83 cm, Galerie Würthle
- Medycyna, 1900-1907, Uniwersytet Wiedeński
- Dziewica, 1912-1913, olej na płótnie, 190 × 200 cm, Galeria Narodowa w Pradze
- Róże wśród drzew, ok. 1905, olej na płótnie 110 x 110 cm, Musée d’Orsay
- Alegoria sztuki egipskiej, ok. 1890, fresk, Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu
- Fryz Beethovena, 1902, fresk w Budynku Secesji w Wiedniu
- Śmierć i życie, 1915–1916, olej na płótnie, 180,5 cm × 200,5 cm, Muzeum Leopoldów w Wiedniu
Wybrane prace
[edytuj | edytuj kod]- Portret Adeli Bloch-Bauer I - Złota Adela, 1907, Neue Galerie New York
- Ślepiec, 1896, Leopold Museum
- Portret Fritzy Riedler, 1906
- Hope II, (Nadzieja II) 1907–08, Museum of Modern Art, New York City
- Danaë, 1907. kolekcja prywatna, Wiedeń
- Mäda Gertrude Primavesi, 1912, Metropolitan Museum of Art, New York City
- Eugenia Primavesi (1913–14)
- Portret Hermine Gallii, 1904, National Gallery, London
- The Three Ages of Woman, 1905, Galleria Nazionale d'Arte Moderna, Rome
- Avenue in Schloss Kammer Park, 1912, Österreichische Galerie Belvedere, Vienna
- Girlfriends or Two Women Friends, 1916–17, (Galerie Welz, Salzburg, zniszczony)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Czy Gustav Klimt bał się "Złotej Adeli"?, polskieradio.pl, 7 czerwca 2015 [dostęp 7 czerwca 2015]. (Audycja z cyklu Jest taki obraz).
- ↑ Złota Adela zdetronizowała wtedy Chłopca z fajką (1905) Pabla Picassa, obraz, który 5 maja 2004 roku został kupiony za 104 mln dolarów.
- ↑ Patricia Cohen , The Story Behind ‘Woman in Gold’: Nazi Art Thieves and One Painting’s Return (Published 2015), „The New York Times”, 30 marca 2015, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-02-04] (ang.).
- ↑ Złota dama : niezwykła opowieść o arcydziele Gustawa Klimta, portrecie Adeli Bloch-Bauer - Katalog Bibliotek Uniwersytetu Śląskiego i Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach - Prolib Integro [online], integro.ciniba.edu.pl [dostęp 2021-02-04] .
- ↑ Złota dama / Woman in Gold. [dostęp 2021-02-04].
- ↑ Po ponad 80 latach Francja zwróci rodzinie ofiary Holokaustu obraz Klimta. 2021-03-16. [dostęp 2021-04-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- G. Néret, Gustaw Klimt, tł. E. Tomczyk, Edipresse Polska, Warszawa 2005, ISBN 83-60160-15-5
- T. Pauli, Klimt, tekst T. Pauli, tł. z fr. E. Romanowska, Rzeczpospolita: HPS, cop., Warszawa 2006, ISBN 83-60529-20-5
- S. Partsch, Klimt: życie i twórczość: z 96 ilustracjami i 35 rysunkami, tł. A. Kozak, Arkady, Warszawa 2000, ISBN 83-213-4010-5.
- Klimt 1862-1918, tł. J. Tyczyńska, red. nauk. M. Omilanowska, Firma Księgarska Jacek i Krzysztof Olesiejuk - Inwestycje, cop., Warszawa 2005, ISBN 83-7423-382-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Web Museum – Klimt
- Gustav Klimt Pictorial Histories
- Gustav Klimt
- Dzieła sztuki autorstwa Gustav Klimt
- ISNI: 0000000121192863
- VIAF: 7399081
- ULAN: 500030531
- LCCN: n79039898
- GND: 118563289
- NDL: 00445893
- LIBRIS: zw9cdnvh1h8g8fq
- BnF: 119392602
- SUDOC: 027326047
- SBN: CFIV016239, TSAV653841
- NLA: 35275496
- NKC: jn19990004419
- BNE: XX1114134
- NTA: 069344949
- BIBSYS: 90163182
- CiNii: DA01641099
- Open Library: OL276442A
- PLWABN: 9810628165105606
- NUKAT: n96219637
- J9U: 987007263864505171
- PTBNP: 1805056
- CANTIC: a10264693
- LNB: 000131564
- NSK: 000003412
- CONOR: 16377699
- BNC: 000083449
- ΕΒΕ: 179135
- BLBNB: 000242697
- KRNLK: KAC199615100
- LIH: LNB:V*74882;=BP