Haptonastia

Czułki brzeżne Drosera binata zaginające się hapto- i chemonastycznie wokół ofiary

Haptonastiaruch nastyczny organów roślinnych (także zwierzęcych) wywołany działaniem specyficznego bodźca mechanicznego. Od sejsmonastii (tigmonastii) odróżnia się tym, że wywoływana jest przez konkretny bodziec mechaniczny, a nie dowolny dotyk (np. nie przez dotykanie pałeczką lub upadkiem kropli deszczu) oraz jest wynikiem wzrostu (pod wpływem auksyn), a nie zmian turgoru[1]. Niektóre źródła nie odróżniają tych typów nastii[2]. Jak inne nastie, nie zależy od kierunku działania bodźca, co ją odróżnia od tigmotropizmu[1].

Ruchy haptonastyczne często występują u roślin mięsożernych (podobnie jak sejsmonastia). Podlegają im m.in. czułki brzeżne liści rosiczek oraz brzegi liści tłustoszy. Zwijanie się liści i wzrost czułków tych roślin zwykle nie jest czystą haptonastią, ale rolę odgrywa również reakcja na bodźce chemiczne (chemonastia) – zwykle jest ona silniejsza niż sama haptonastia – i wzrost kierunkowy (tigmotropizm)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Walter Schumacher: Fizjologia. W: Eduard Strasburger, i in.: Botanika: podręcznik dla szkół wyższych. Wyd. 2. pol. według 28. oryg. Warszawa: PWRiL, 1967, s. 476-477. (pol.).
  2. tigmonastia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2014-07-20].