Hazim al-Biblawi
 Hazim al-Biblawi (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Premier Egiptu | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | bezpartyjny |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   | |
Hazim Abd al-Aziz al-Biblawi, arab. حازم الببلاوي (ur. 17 października 1936 w Kairze) – egipski ekonomista i polityk, wicepremier i minister finansów Egiptu od 17 lipca do 1 grudnia 2011, premier Egiptu od 16 lipca 2013[1] do 1 marca 2014.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1957 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Kairskim[2]. Ukończył także studia w zakresie ekonomii politycznej (1958) i prawa publicznego (1959) na tej samej uczelni. Studia ekonomiczne ukończył na uniwersytecie w Grenoble w 1961[2]. Doktoryzował się z 1964 na Uniwersytecie w Paryżu[2]. Od 1964 do 1983 był wykładowcą ekonomii na Uniwersytecie w Aleksandrii[2]. W 1974 uzyskał stopień profesora ekonomii. Wykładał także na Uniwersytecie Kairskim, uniwersytecie Ain Szams oraz na Uniwersytecie Amerykańskim w Kairze[3].
Od 1980 do 1983 pracował w Przemysłowym Banku Kuwejtu[2]. W latach 1995–2000 był sekretarzem wykonawczym Komisji Gospodarczo-Społecznej ds. Azji Zachodniej ONZ, zaś od 2001 przez dziesięć lat był doradcą w Arabskim Funduszu Walutowym[2].
Jest autorem książek i artykułów poświęconych bankowości, handlowi międzynarodowemu i rozwojowi ekonomicznemu[3], w językach arabskim, angielskim i francuskim[2]. Specjalizuje się w ekonomii krajów Bliskiego Wschodu[3]. Uważany jest za zwolennika gospodarki wolnorynkowej[3].
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]Po rewolucji w Egipcie w 2011 był jednym z twórców Egipskiej Partii Socjaldemokratycznej[3].
Był wicepremierem[4] i ministrem finansów Egiptu między lipcem a grudniem 2011, w gabinecie powstałym po obaleniu rządów Husniego Mubaraka[5]. Zrezygnował ze stanowiska po zamieszkach, w których życie straciło 26 Koptów, zabitych przez siły porządkowe[1][4].
9 lipca 2013, sześć dni po wojskowym zamachu stanu, który odsunął od władzy prezydenta Muhammada Mursiego związanego z Bractwem Muzułmańskim, został mianowany premierem Egiptu. Był kandydatem kompromisowym, poparła go konserwatywna salaficka partia an-Nur, która wcześniej odrzuciła kilka innych kandydatur[5]. Jego gabinet zaprzysiężono 16 lipca 2013[6].
Utworzenia rządu Biblawiego nie uznali Bracia Muzułmanie, którzy rozpoczęli demonstracje protestacyjne. 14 sierpnia 2013 rząd polecił rozpędzenie ich obozów w Kairze. Decyzję tę uzasadniał rozprzestrzenianiem się w kraju anarchii, zarzucił również demonstrantom atakowanie posterunków policyjnych i szpitali. Stwierdził, że rząd będzie trzymał się "mapy drogowej" ogłoszonej przez wojsko w czasie przewrotu i ma na celu budowę demokratycznego państwa[7]. Na nadzwyczajnym posiedzeniu rządowym 18 sierpnia al-Biblawi wystąpił z propozycją ponownego zdelegalizowania Stowarzyszenia Braci Muzułmanów, które formalnie pozostaje nielegalne od 1954 (w roku tym zorganizowało nieudany zamach na prezydenta kraju Gamala Abdela Nasera[8]), lecz po rewolucji z 2011 rozpoczęło legalną aktywność publiczną jako organizacja pozarządowa[9].
24 lutego 2014 podał cały swój rząd do dymisji, bez podania bezpośredniego powodu tej decyzji[10].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Oznaczony Legią Honorową V klasy (1992), belgijskim Orderem Leopolda II III klasy (1992) oraz libańskim Narodowym Orderem Cedru II klasy (2000)[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Egipt ma już premiera i wiceprezydenta. newsweek.pl, 9 lipca 2013. [dostęp 2013-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 lipca 2013)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h CV Hazima al-Biblawiego na stronie Ministerstwa Finansów Egiptu. mof.gov.eg. [dostęp 2013-07-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e Egypt's finance minister resigns, Beblawi officially appointed. ahram.org.eg. [dostęp 2013-07-10]. (ang.).
- ↑ a b Kirkpatrick D., Afify H.: A Top Egyptian Minister Quits in Protest Over Killings. nytimes.com. [dostęp 2013-07-10]. (ang.).
- ↑ a b Bacon J.: Compromise candidate appointed Egypt's prime minister. usatoday.com. [dostęp 2013-07-10]. (ang.).
- ↑ Tymczasowy rząd Egiptu zaprzysiężony. wp.pl, 16 lipca 2013. [dostęp 2013-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (pol.).
- ↑ Premier Egiptu broni interwencji przeciwko zwolennikom Mursiego. wp.pl, 16 lipca 2013. [dostęp 2013-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)]. (pol.).
- ↑ Stępniewska-Holzer B., Holzer J.: Egipt. Stulecie przemian. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2006, s. 112-116. ISBN 978-83-89899-58-3.
- ↑ Egypt crisis: Cabinet to discuss Muslim Brotherhood
- ↑ Egypt interim government resigns unexpectedly
.svg)