Heinkel He 115

Heinkel He 115

Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Heinkel
Typ	wodnosamolot bombowo-torpedowy i rozpoznawczy
Konstrukcja	dwusilnikowy wodnosamolot średniopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, podwozie – pływakowe
Załoga	3 (pilot, nawigator/bombardier, radiotelegrafista/strzelec)
Historia
Data oblotu	październik 1936
Lata produkcji	1937–1944
Wycofanie ze służby	1945
Dane techniczne
Napęd	2 silniki gwiazdowe BMW-132k
Moc	960 KM (705 kW) (każdy)
Wymiary
Rozpiętość	22,30 m
Długość	17,30 m
Wysokość	6,60 m
Powierzchnia nośna	87,50 m²
Masa
Własna	6 680 kg
Startowa	9 070 kg (normalna) 10 390 kg (maksymalna)
Osiągi
Prędkość maks.	355 km/h
Prędkość przelotowa	298 km/h
Prędkość wznoszenia	3,6 m/s
Pułap	6 500 m (maksymalny) 5 200 m (praktyczny)
Zasięg	3 350 km (z normalnym obciążeniem) 2 090 km (z maksymalnym obciążeniem)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe MG 15 kal. 7,92 mm (ruchome, z przodu kadłuba i na tylnym stanowisku na grzbiecie kadłuba) torpeda o wadze 800 kg i 2 bomby po 250 kg lub 1 mina o wadze 920 kg i 2 bomby lub 5 bomb po 250 kg
Użytkownicy
Finlandia, Niemcy, Norwegia, Szwecja, Wielka Brytania (samoloty lotnictwa norweskiego)
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Heinkel He 115 – niemiecki wodnosamolot bombowo-torpedowy i rozpoznawczy z okresu II wojny światowej.

Pracę nad He 115 rozpoczęto w połowie lat trzydziestych XX wieku. Miał to być samolot zdolny operować w strefie Morza Północnego i Oceanu Atlantyckiego i był przeznaczony do zwalczania floty przeciwnika na tych akwenach.

Pierwszy prototyp, oznaczony jako Heinkel He 115 V-1, został zbudowany w sierpniu 1936 roku, a jego oblot nastąpił w październiku 1936 roku. Spełniał on warunki jakie postawiło przed nim niemieckie dowództwo, lecz zbudowano jeszcze cztery dalsze prototypy stale udoskonalając ich budowę. Prototyp Heinkel He 115 V-3 oblatany w dniu 20 marca 1938 ustanowił 8 światowych rekordów prędkości.

Mimo trwających jeszcze prac konstrukcyjnych, już w 1937 rozpoczęto produkcję niewielkiej serii informacyjnej Heinkel 115 A-1. Jednocześnie opracowano wersję seryjną Heinkel 115A-2, którą przeznaczono na eksport. 10 wodnosamolotów Heinkel He 115 zakupiła Szwecja, a 6 Norwegia.

Dopiero wersje Heinkel He 115 B-1 i następne zaczęto produkować w większej liczbie i samolot ten stał się podstawowym samolotem morskim Luftwaffe. W 1941 roku produkcję przerwano, jednak w 1944 roku ją wznowiono budując ostatnią wersję Heinkel He 115 E.

Łącznie w latach 1937–1944 wyprodukowano około 400 samolotów Heinkel He 115 wszystkich wersji.

Wersje wodnosamolotu Heinkel He 115:

• Heinkel He 115 V-1 – pierwszy prototyp (sierpień 1936)
• Heinkel He 115 V-2 – drugi prototyp (wzorcowy samolot serii informacyjnej) (listopad 1937)
• Heinkel He 115 A-0 – seria informacyjna
• Heinkel He 115 V-3 – trzeci prototyp (marzec 1938)
• Heinkel He 115 V-4 – czwarty prototyp wzorcowy dla produkcji seryjnej (maj 1938)
• Heinkel He 115 A-1 – pierwsza seria produkcyjna
• Heinkel He 115 V-5 – piąty prototyp (1939)
• Heinkel He 115 A-2 – wersja przeznaczona na eksport (zakupiona przez Szwecję i Norwegię)
• Heinkel He 115 A-3 – wersja z nowym wyposażeniem radiowym
• Heinkel He 115 B-0 – wersja informacyjna nowej wersji
• Heineel He 115 B-1 – wersja o zwiększonym zasięgu, dostosowana również do zadań rozpoznawczych
• Heinkel He 115 B-2 – wersja ze wzmocnionymi pływakami, co umożliwiało lądowanie na śniegu i lodzie
• Heinkel He 115 C-1 – wersja ze wzmocnionym uzbrojeniem, dodatkowo – działko MG 151/20 kal. 20 mm (zamontowane pod przodem kadłuba) i 2 karabiny maszynowe MG 17 kal. 7,92 mm (stałe, zabudowane w nasadach skrzydeł)
• Heinkel He 115 C-2 – wersja ze wzmocnionymi pływakami jak w wersji He 115 B-2
• Heinkel He 115 C-3 – wersja specjalna z urządzeniem do stawiania min morskich
• Heinkel He 115 C-4 – wersja bombowo-torpedowa z uzbrojeniem takim jak w wersji Heinkel He 115 B-1
• Heinkel He 115 D – wersja z silnikami BMW-801C o mocy 1 180 kW
• Heinkel He 115 E-1 – wersja z uzbrojeniem składającym się z dwóch zdwojonych karabinów maszynowych MG 81 Z kal. 7,92 mm

Wodnosamoloty Heinkel He 115 po rozpoczęciu produkcji seryjnej zaczęto wprowadzać do pułków lotnictwa morskiego Luftwaffe, przy czym początkowo były wykorzystywane tam jako samoloty bombowo-torpedowe, a następnie rozpoznawcze. Najliczniej produkowane były wersje B i C.

Heinkel He 115 był używany do stawiania min na szlakach morskich Morza Bałtyckiego, Północnego, Śródziemnego i Atlantyku. Używany był do końca II wojny światowej.

Oprócz Niemiec, samoloty były użytkowe w Szwecji i Norwegii. Samoloty norweskie wzięły udział w walkach podczas inwazji Niemiec na Norwegię, a następnie cztery z nich przeleciały do Wielkiej Brytanii. Weszły tam w skład lotnictwa brytyjskiego i używano ich w lotach szpiegowskich i innych tajnych misjach. Transportowano nimi na przykład agentów z Malty do Afryki Północnej.

Wodnosamolot Heinkel He 115 to dwusilnikowy samolot w układzie średniopłata o konstrukcji całkowicie metalowej.

Kadłub o konstrukcji skorupowej, mieścił w oszklonym przodzie stanowisko nawigatora, który jednocześnie był bombardierem i strzelcem. Pilot i radiotelegrafista/strzelec zajmowali miejsca w kabinie na grzbiecie kadłuba. Pływaki jednoredanowe.

Napęd: dwa silniki gwiazdowe BMW 132k (z wyjątkiem serii D).

• Zdjęcia