Henryk Wieczorek

Henryk Wieczorek
Pełne imię i nazwisko

Henryk Piotr Wieczorek

Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1949
Chorzów

Wzrost

182 cm

Pozycja

pomocnik, środkowy obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1962–1968 Stadion Śląski Chorzów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1968–1973 ROW Rybnik
1973–1980 Górnik Zabrze 155 (10)
1980–1983 AJ Auxerre 61 (0)
1983–1986 US Melun 67 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1973–1979  Polska 17 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
US Melun
Ruch Chorzów (asystent)
1990 Olimpia Poznań
1991–1993 Szombierki Bytom
1994–1995 Urania Ruda Śląska
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Montreal 1976 Piłka nożna
Mistrzostwa świata
III miejsce RFN 1974 piłka nożna

Henryk Piotr Wieczorek (ur. 14 grudnia 1949 w Chorzowie) – piłkarz polski grający na pozycji pomocnika i obrońcy oraz trener piłkarski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Teodora Wieczorka, piłkarza AKS Chorzów i reprezentanta Polski. Wychowanek szkółki Stadionu Śląskiego Chorzów (1962-1968) zawodnik ROW Rybnik (1968-1973), Górnika Zabrze (1973-1980), francuskiego AJ Auxerre (1980-1983) i Melun (1983-1986, grający trener). W Górniku Zabrze w ciągu 6 sezonów w I lidze i 1 w drugiej (1974-1978 i 1980) rozegrał 155 meczów i strzelił 10 bramek.

18-krotny reprezentant Polski (17 A + 1), zadebiutował w meczu z Jugosławią (1973) i zakończył występy w drużynie narodowej w spotkaniu z Islandią (1979) zdobywając 2 bramki. Świetny obrońca, ale mimo to był w reprezentacji zazwyczaj zawodnikiem rezerwowym. W tym charakterze był w kadrze „22” na finały MŚ '74, gdzie nie zagrał ani razu. Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku.

Spore sukcesy odnotował we Francji. Był kapitanem drużyny AJ Auxerre, w której występował razem z Andrzejem Szarmachem.

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Najpierw we francuskim Melun, a następnie w Polsce (Olimpia Poznań, Szombierki Bytom). Jako drugi trener Ruchu (wraz z Jerzym Wyrobkiem) doprowadził ten zespół do tytułu mistrza Polski (1989). Pracę trenerską zakończył w trzecioligowej Uranii Kochłowice (1995).

Obecnie działacz samorządowy (radny miasta Chorzowa) i spółdzielczy (Chorzowska Spółdzielnia Mieszkaniowa) oraz sportowy (AKS – klub ojca). Mistrz Sportu, odznaczony m.in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Złotym Krzyżem Zasługi i złotą odznaką Zasłużony w rozwoju woj. katowickiego.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]