Hi-end

Hi-end, od ang. high-end – pojęcie to oznacza ogólnie towary luksusowe, wyróżniające się (wyglądem, parametrami, sposobem wykonania, zastosowanymi materiałami) spośród innych produktów oferowanych do sprzedaży rynkowej. Stosowane najczęściej w odniesieniu do sprzętu elektroakustycznego, ale również np. telefonów komórkowych, kart graficznych. Hi-end jest przeciwieństwem oferty low-end.

Segment rynku urządzeń elektroakustycznych hi-end nie został zdefiniowany lub unormowany, w odróżnieniu od segmentu Hi-fi, Przykładowo, czasopisma zajmujące się tematyką hi-endu klasyfikują, opisują, porównują testowane urządzenia w dowolny sposób, w tym na podstawie indywidualnych wrażeń odsłuchowych.

Krytyka

[edytuj | edytuj kod]

Badania naukowe, za pomocą tzw. "ślepych testów", wykazały brak różnic między urządzeniami w zakresie właściwości elektroakustycznych[1][2], a deklaracje audiofilskie w tym zakresie określiły mianem iluzorycznych[3] i bezzasadnych[4][5][6], więc wygórowane ceny sprzętu hi-end mogą budzić wątpliwości. Natomiast możliwość rozpoznania "na słuch" kabli połączeniowych fundacja naukowa Jamesa Randiego zakwalifikowała do zjawisk paranormalnych[7]. Niekiedy krytyka hi-endu wychodziła od samych producentów; wątpliwości budził np. drogi odtwarzacz YBA Initial CD, oparty na rozwiązaniach pochodzących z dużo tańszego Harman Kardon HD 750[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Tom Nousaine: Wishful Thinking. [dostęp 2011-03-21]. (ang.).
  2. ↑ Ian G. Masters. Do All Amplifiers Sound the Same?. „Stereo Review”, s. 78-84, Jan 1987. Ziff-Davis. 
  3. ↑ Mark Perlman. Golden Ears and Meter Readers: The Contest for Epistemic Authority in Audiophilia. „Social Studies of Science”. 34, s. 783, 2004. SAGE Publications. 
  4. ↑ Nousaine, Thomas A.: AES E-Library, Can You Trust Your Ears?. [dostęp 2011-03-21]. (ang.).
  5. ↑ Toole, Floyd E.: AES E-Library, Listening Tests: Turning Opinion into Fact. [dostęp 2011-03-21]. (ang.).
  6. ↑ Reba, Christopher H.: AES E-Library, Sound Quality Education: Pedagogical Issues, Concepts and Practices. [dostęp 2011-03-21]. (ang.).
  7. ↑ James Randi: SWIFT October 12, 2007. [dostęp 2011-03-21]. (ang.).
  8. ↑ Testy, YBA INITIAL CD/AMP. [dostęp 2011-03-18]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Postmodern Consumption and the High-Fidelity Audio Microculture. W: John D. Branch: Consumer Culture Theory, Volume 11 (Research in Consumer Behavior). JAI Press, s. 79–99. ISBN 0-7623-1446-X. (ang.).
  • Mark Perlman. Golden Ears and Meter Readers: The Contest for Epistemic Authority in Audiophilia. „Social Studies of Science”. 34, 2004. SAGE Publications. DOI: 10.1177/0306312704047613. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hi-end&oldid=75018151”