Ireneusz Zyska

Ireneusz Zyska

Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1969 Świebodzice
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Stanowisko	poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji (od 2015), wiceminister klimatu (2019–2020), wiceminister klimatu i środowiska (2020–2023)
Partia	ROP, WiS, PiS
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa

Ireneusz Zyska (ur. 5 sierpnia 1969 w Świebodzicach) – polski polityk, prawnik, przedsiębiorca i samorządowiec, poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji, w latach 2019–2023 sekretarz stanu w resortach odpowiedzialnych za klimat.

W latach 1986–1990 był współpracownikiem Solidarności Walczącej^[1]. Działał w środowiskach młodzieżowego ruchu oporu^[2], należał do Ruchu Młodzieży Niezależnej^[1]. W latach 1990–1994 i 1998–2000 prowadził własne przedsiębiorstwo handlowe. Od 1996 do 1997 zasiadał w zarządzie okręgu wałbrzyskiego Ruchu Odbudowy Polski^[1]. Ukończył w 2002 studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, a w 2005 studia podyplomowe z wyceny nieruchomości w Wyższej Szkole Bankowej we Wrocławiu. Uzyskał uprawnienia radcy prawnego^[3]. Od 2000 do 2006 pracował kolejno w departamencie prawnym jednej ze spółek prawa handlowego oraz w kancelarii syndyka^[4].

W 2006 i w 2010 wybierany na radnego Świebodzic z listy KWW Bogdana Kożuchowicza^[5][6] (ponadto w 2007 kandydował bezskutecznie do Sejmu jako bezpartyjny z listy Prawa i Sprawiedliwości^[7]). Od 2006 do 2011 zajmował stanowisko zastępcy burmistrza tego miasta^[4]. Po odejściu z urzędu zajął się praktyką w zawodzie radcy prawnego w ramach własnej kancelarii. Założył Stowarzyszenie Obywatelskie Świebodzice. W 2014 bezskutecznie ubiegał się z ramienia własnego komitetu o funkcję burmistrza Świebodzic^[8], bez powodzenia startował także do sejmiku dolnośląskiego z ramienia KWW Bezpartyjni Samorządowcy^[9].

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydował do Sejmu w okręgu wałbrzyskim z pierwszego miejsca na liście komitetu wyborczego wyborców Kukiz’15, zorganizowanego przez Pawła Kukiza. Uzyskał mandat posła VIII kadencji, otrzymując 7725 głosów^[10]. W maju 2016 opuścił klub poselski Kukiz’15, współtworząc koło poselskie Wolni i Solidarni (pod przewodnictwem Kornela Morawieckiego), którego został wiceprzewodniczącym. 18 listopada 2016 zarejestrował, wspólnie z Kornelem Morawieckim i Małgorzatą Zwiercan, partię o tej samej nazwie^[11][12].

W 2018 był kandydatem Prawa i Sprawiedliwości na prezydenta Wałbrzycha^[13]. W głosowaniu z 21 października uzyskał 13,1% poparcia, przegrywając z Romanem Szełemejem, który zdobył 84,5% głosów^[14]. W grudniu tego samego roku przeszedł z WiS do klubu parlamentarnego PiS^[3]. Wstąpił również do PiS^[15]. W wyborach parlamentarnych w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w tym samym okręgu, otrzymując 10 688 głosów^[16].

27 listopada 2019 został sekretarzem stanu w Ministerstwie Klimatu^[17] (w październiku 2020 przekształconym w Ministerstwo Klimatu i Środowiska). W styczniu 2020 został pełnomocnikiem rządu ds. odnawialnych źródeł energii^[18]. W wyborach w 2023 po raz trzeci z rzędu uzyskał mandat poselski z wynikiem 11 817 głosów^[19]. W grudniu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji w administracji rządowej.