Iwajło Petkow

Iwajło Petkow
Ивайло Петков
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1976
Dolny Dabnik

Pozycja

lewy obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1995–1997 Spartak Plewen
1997–1998 Liteks Łowecz
1998–2003 (j) İstanbulspor A.Ş.
2003–2004 (w) Fenerbahçe SK
2004–2005 Kubań Krasnodar
2005–2007 MKE Ankaragücü
2007–2008 Kubań Krasnodar
2009–2011 Liteks Łowecz
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–2009  Bułgaria 64 (3)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Iwajło Rumenow Petkow (bułg. Ивайло Руменов Петков, ur. 24 marca 1976 roku w Dolnym Dabniku, w obwodzie Plewen), bułgarski piłkarz występujący na pozycji lewego lub środkowego obrońcy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W bułgarskiej ekstraklasie zadebiutował w wieku dwudziestu lat w barwach Spartaka Plewen. Młody zawodnik spodobał się rozpoczynającemu selekcjonerską przygodę Christo Bonewowi, który w listopadzie 1996 roku powołał go do reprezentacji Bułgarii. W kadrze Petkow wkrótce zastąpił na lewej obronie zdobywcę medalu Mundialu 1994 Canko Cwetanowa.

Jego pozycję w drużynie narodowej umocnił tytuł mistrza kraju, wywalczony w sezonie 1997–1998 z Liteksem Łowecz oraz - będący konsekwencją tego sukcesu - zagraniczny transfer do Istanbulsporu. W tureckim klubie spędził łącznie sześć lat i chociaż nie zdobył żadnych trofeów (rokrocznie musiał bronić się przed spadkiem), wyrósł na lidera defensywy zespołu, w którego barwach łącznie rozegrał 160 meczów. Od 1997 roku w Istanbulsporze grał również jego kolega z reprezentacji bramkarz Zdrawko Zdrawkow. Udane występy zaowocowały - pod koniec 2003 roku - propozycją przejścia do Fenerbahçe SK.

Jednak po rundzie wiosennej rozgrywek 2003–2004 (zakończonych zdobyciem mistrzostwa Turcji) Petkow zdecydował się wyjechać do Rosji, do drugoligowego Kubania Krasnodar. W 2005 roku powrócił do Turcji, tym razem został zawodnikiem MKE Ankaragücü, ale dwa sezony później ponownie odszedł do występującego już w ekstraklasie Kubania.

W sezonie 2007 jego Kubań zajął przedostatnie miejsce w tabeli pierwszej ligi rosyjskiej i nowy sezon musiał rozpocząć w niższej klasie rozgrywkowej.

Na początku 2009 roku po jedenastu latach powrócił do kraju. Został sprowadzony do Liteksu przez nowego trenera Stanimira Stoiłowa. Pod wodzą jego następców, Angeła Czerwenkowa (2009–2010) i Ljubosława Penewa (2010–2011), świętował - jako kapitan drużyny - zdobycie dwu tytułów mistrza Bułgarii.

Piłkarską karierę zakończył latem 2011 roku w wieku trzydziestu pięciu lat.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Z reprezentacją Bułgarii brał udział w Mundialu 1998 (dwa mecze) oraz Euro 2004. Na tym ostatnim turnieju zagrał w dwu pierwszych spotkaniach: przegranych 0:5 ze Szwecją i 0:2 z Danią. Później występował w kadrze coraz rzadziej; rozstał się z kadrą w maju 2006 roku. Jego następcą w pierwszej jedenastce został Lucio Wagner.

Kiedy selekcjonerem w styczniu 2009 został Stanimir Stoiłow, który wcześniej sprowadził go do Liteksu, po niemal trzech latach nieobecności Petkow otrzymał powołanie do reprezentacji. Wystąpił w niej w towarzyskim spotkaniu ze Szwajcarią (11 lutego 2009); to był - jak się okazało - jego ostatni mecz w drużynie narodowej.

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]