Język kalam

Kalam
Obszar

prowincje Madang, Western Highlands (Papua-Nowa Gwinea)

Liczba mówiących

15 tys. (1991)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 kmh
IETF kmh
Glottolog kala1397
Ethnologue kmh
WALS klq
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kalam, także: aforo, karamjęzyk transnowogwinejski używany w prowincjach Madang i Western Highlands w Papui-Nowej Gwinei[1]. Według danych z 1991 roku posługuje się nim 15 tys. osób[1].

Obejmuje dwie grupy dialektalne: etp i ti[2]. Występuje w nim rozbudowany rejestr pandanowy[3][4].

Został dobrze opisany (poświęcono mu zbiór opracowań gramatycznych i leksykograficznych). Do dokumentacji tego języka przyczynili się m.in. Andrew Pawley i Ralph Bulmer[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kalam, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-06-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-25] (ang.).
  2. Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 64.
  3. Karl J. Franklin. A Ritual Pandanus Language of New Guinea. „Oceania”. 43 (1), s. 66–76, 1972-09. DOI: 10.1002/j.1834-4461.1972.tb01197.x. OCLC 883021898. (ang.). 
  4. Ian Saem Majnep, Ralph Bulmer: Mn̄mon Yad Kalam Yakt: Birds of my Kalam Country. Christopher Healey (ilustr.). New Zealand: Auckland University Press, 1977, s. 150, 152. ISBN 978-0-19-647953-8. OCLC 251862814. (ang.).
  5. Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 61–62.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]