Język marwari

Ten artykuł od 2022-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

मारवाड़ी (marwari)

Obszar	Indie, (Radżastan, Gujarat), Pakistan (Sindh)
Liczba mówiących	ok. 13 mln (2002)
Pismo/alfabet	dewanagari
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki indoirańskie Języki indoaryjskie Język marwari
Status oficjalny
Ethnologue	bez wartości
Kody języka
ISO 639-2	mwr
ISO 639-3	mwr
IETF	mwr
Glottolog	brak
Ethnologue	mwr
GOST 7.75–97	мвр 443
Występowanie
Radżastan: kolorem ciemnozielonym zaznaczono główny obszar języka marwari, kolorem jasnozielonym tereny występowania pokrewnych dialektów, które ich użytkownicy określają jako marwari.
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język marwari (hindi मारवाड़ी, trl. mārwāṛī) – język używany przez około 13 mln osób (2002)^[1], głównie w południowo-zachodniej części indyjskiego stanu Radżastan, poza tym w stanie Gujarat i wschodnim Pakistanie.

Niegdyś traktowany jako dialekt języka radżastani, obecnie klasyfikowany jest raczej jako jeden z języków należących do tzw. makrojęzyka radżastani^[2].

Regularna przesuwka spółgłoski „s” > „h”, np. hona zamiast sona (złoto). Liczne zmiany samogłoskowe. Występowanie retrofleksywnego „l” ("ळ").

Struktura gramatyczna jest zasadniczo bardzo podobna do hindi i innych języków północnoindyjskich. Różni się natomiast większość zaimków.

Zasób leksykalny w około 50–65 proc. pokrywa się ze słownictwem języka hindi (na podstawie porównania za pomocą listy 210 słów tzw. listy Swadesha).

Aktualnie do zapisu marwari w Indiach używa się pisma dewanagari. W przeszłości posługiwano się również dwoma innymi rodzajami pisma: radżastani (mahajani) i baruka (marwari). W Pakistanie używa się zwykle pisma opartego na piśmie arabskim.

Język marwari nie posiada jak dotąd uregulowanego stanu prawnego. Językiem urzędowym w Radżastanie jest jedynie język hindi. W chwili obecnej (stan na 2009 r.) zarówno Sahitya Akademi (Akademia Literatury), jak i władze stanowe uznają za język jedynie język radżastani jako całość^[3], natomiast marwari funkcjonuje jako jeden z kilku głównych standardów tego języka. Od kilku lat obserwuje się jednak starania nadania marwari statusu języka urzędowego (scheduled language)^[4].

• Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655  (pol.).

• Learn Marwari online. languageshome.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-09)]. (ang.).
• Marwari, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2009-02-01]  (ang.).