Jean-Michel Sama Lukonde

Jean-Michel Sama Lukonde
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jean-Michel Sama Lukonde Kyenge

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1977
Paryż

Premier Demokratycznej Republiki Konga
Okres

od 15 lutego 2021
do 1 kwietnia 2024

Przynależność polityczna

Przyszłość Konga

Poprzednik

Sylvestre Ilunga

Następca

Judith Tuluka

Minister Sportu i Młodzieży
Okres

od 7 grudnia 2014
do 22 września 2015

Przynależność polityczna

Przyszłość Konga

Poprzednik

Banza Mukalay

Następca

Denis Kambayi Tshimbumbu

Jean-Michel Sama Lukonde Kyenge (ur. 4 sierpnia 1977 w Paryżu[1]) – kongijski polityk, od lutego 2021 do kwietnia 2024 pełnił rolę premiera Demokratycznej Republiki Konga[2][3].

Młodość i wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 sierpnia 1977 roku w Paryżu, we Francji[1]. Jest synem Faustine Mwanda i Stéphane Lukonde Kyenge, katangijskiego działacza politycznego zamordowanego w 2001 roku[1][4]. W 1996 roku ukończył kurs chemii przemysłowej w Mutoshi Technical Institute w Kolwezi[4]. W 2000 roku ukończył studia w dziedzinie informatyki na uniwersytecie w Republice Południowej Afryki[4]. W 2006 roku kończył również kierunek chemiczny na Uniwersytecie w Lubumbashi[4].

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W 2006 roku uzyskał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego, z okręgu Likasi w prowincji Górna Katanga, został także członkiem partii Przyszłość Konga[5] (fr. Avenic du Congo, ACO)[6]. Stanowisko deputowanego pełnił do 2011 roku[7]. 7 grudnia 2014 wszedł w skład rządu premiera Augustina Matata Ponyo, jako minister sportu i młodzieży[7][8]. 22 września 2015 roku zrezygnował z funkcji ministra[9]. Na tym stanowisku zastąpił go Denis Kambayi Tshimbumbu[10].

3 czerwca 2019 roku prezydent mianował go szefem zarządu państwowego przedsiębiorstwa Gécamines, zajmującego się górnictwem[6][11].

15 lutego 2021 roku prezydenta Félix Tshisekedi mianował go premierem kraju[2][12]. Zastąpił na tym stanowisku Sylvestre Ilunga, który to zrezygnował wskutek przeprowadzonego wobec niego wotum nieufności[13][14].

1 kwietnia 2024 stracił stanowisko premiera i został zastąpiony przez Judith Tuluka[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Actualités: Qui est Jean-Michel Sama Lukonde Kyenge, nouveau Premier Ministre de la RDC [online], www.mediacongo.net [dostęp 2021-02-28].
  2. a b Tshisekedi names Jean-Michel Sama Lukonde new DRC prime minister [online], Africanews, 15 lutego 2021 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  3. a b Judith Suminwa Tuluka profile: Former planning minister make history as DR Congo first female prime minister. BBC News Pidgin, 2024-04-02. [dostęp 2024-04-13].
  4. a b c d Tshisekedi names Sama Kyenge new DRC prime minister [online], The East African [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  5. Demokratyczna Republika Konga [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2021-02-28] (pol.).
  6. a b DRC President Appoints Gecamines CEO Mr Sama Lukonde Kyenge as PM [online], SteelGuru Business News [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  7. a b Emiliano Tossou, RDC : Sama Lukonde Kyenge, DG de la Gécamines, nommé Premier ministre [online], Agence Ecofin, 15 lutego 2021 [dostęp 2021-02-28] (fr.).
  8. Gouvernement Matata II: Joseph Kabila réalise les promesses faites à la Nation lors des concertations nationales [online], www.primature.cd [dostęp 2021-02-28].
  9. RDC: démission du ministre des Sports, Sama Lukonde [online], Radio Okapi, 23 września 2015 [dostęp 2021-02-28].
  10. RDC: «réaménagement technique» du gouvernement Matata II [online], Radio Okapi, 26 września 2015 [dostęp 2021-02-28] (fr.).
  11. En RDC, Jean-Michel Sama Lukonde Kyenge, DG de la Gécamines, nommé à la primature [online], RFI, 15 lutego 2021 [dostęp 2021-02-28] (fr.).
  12. Jean-Yves Kamale, Congo president names new prime minister, increases control [online], Daily Herald, 15 lutego 2021 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  13. DR Congo's Tshisekedi names new PM after power struggle [online], France 24, 15 lutego 2021 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  14. Hereward Holland, Congo lawmakers vote to oust prime minister in win for president, „Reuters”, 28 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-28] (ang.).