Jednonawowa stacja metra
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/Stacja_metra_Kabaty_2020.jpg/220px-Stacja_metra_Kabaty_2020.jpg)
Jednonawowa stacja metra – rodzaj konstrukcji stacji metra, posiadającej jedną, szeroką halę peronową z jednym, lub dwoma peronami. Rozwiązanie takie realizuje się na wiele sposobów, takich jak[1]:
- monolityczne sklepienie w kształcie łuku;
- oparcie monolitycznego stropu na ścianach szczelinowych;
- płytowo-żebrowy strop z prefabrykatów i monolitycznej płyty żelbetowej.
Stacje na świecie
[edytuj | edytuj kod]Pierwszymi stacjami tego typu otwartymi w ZSRR były Płoszczad Mużestwa i Politechniczeskaja w Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg). Także tutaj zbudowano pierwszą dwupoziomową stację tego typu z możliwością przesiadki: Sportiwnaja. Wszystkie stacje jednonawowe tutaj są na dużych głębokościach, natomiast w Moskwie jest tylko jedna głęboka stacja jednonawowa: Timirjazewskaja.
Większość podziemnych stacji Bay Area Rapid Transit (zatoka San Francisco) jest typu jednonawowego, podobnie jak stacje w centrum Waszyngtonu.
Stacje w Polsce
[edytuj | edytuj kod]W warszawskim metrze są cztery stacje z sufitem w kształcie łuku: Kabaty, Wierzbno, Racławicka i Pole Mokotowskie, jedna stacja z płaskim, monolitycznym stropem: Politechnika oraz jedna ze stropem płytowo-żebrowym i bocznymi galeriami: Wilanowska[1].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Stacja Titan, Metro w Bukareszcie
- Stacja Aeroport, Metro w Moskwie
- Stacja Timiriazewskaja, Metro w Moskwie
- Stacja Sportiwnaja, Metro w Sankt Petersburgu
- Stacja 168th Street, Metro w Nowym Jorku
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Oficjalna strona warszawskiego metra. metro.waw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)]..