Jelito

Przewód pokarmowy człowieka.
Jelito cienkie:

     dwunastnica

     jelito czcze i kręte

Jelito grube:

     jelito ślepe

     okrężnica wstępująca

     okrężnica poprzeczna

     okrężnica zstępująca

     okrężnica esowata

     odbytnica

Jelito (łac. intestinum) – fragment przewodu pokarmowego kręgowców, a u bezkręgowców – fragment lub cały przewód pokarmowy. W jelicie zachodzi proces wchłaniania substancji powstałych w wyniku enzymatycznego rozkładu pokarmów. Jego budowa jest zależna od stopnia skomplikowania ogólnego planu budowy ciała organizmu[1]. U wyżej rozwiniętych zwierząt wyróżnia się jelito przednie, środkowe i tylne, a także jelito cienkie, grube, proste, czcze i ślepe.

Jelito kręgowców jest najdłuższą częścią ich przewodu pokarmowego. Położone jest między żołądkiem a odbytem. Charakteryzuje się znaczną długością, zróżnicowaniem budowy w zależności od sposobu odżywiania zwierzęcia (np. roślinożerność, mięsożerność), a także szczególną budową tkanek je tworzących, zapewniającą zarówno sprawny przebieg samego trawienia (zobacz: perystaltyka jelit), jak i wchłaniania (zobacz: kosmki jelitowe).

U ludzi jelito dzieli się na dwie główne części: jelito cienkie i jelito grube. Jelito cienkie dzieli się na dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte. Jelito grube dzieli się na kątnicę, wstępnicę, poprzecznicę, zstępnicę, esicę, oraz odbytnicę zakończoną odbytem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 62, ISBN 978-83-01-16530-7.