Josef Klička

Josef Klička
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1855
Klatovy

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

28 marca 1937
Klatovy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, organista, dyrygent

Josef Klička (ur. 15 grudnia 1855 w Klatovach, zm. 28 marca 1937 tamże[1][2]) – czeski kompozytor, organista i dyrygent.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Konserwatorium Praskim u Antonína Bennewitza (1867–1870) i w praskiej szkole organowej u Františka Zdenka Skuherskiego (1872–1874)[1]. Był organistą praskiego klasztoru Emaus[1]. W latach 1876–1878 działał w Pradze jako kapelmistrz zespołu teatralnego, następnie od 1878 do 1881 roku był drugim kapelmistrzem Prozatímního divadla[1]. W 1882 roku podjął pracę nauczyciela muzyki w gimnazjum, skąd usunięto go za uczenie młodzieży pieśni uznanych za wichrzycielskie[1]. Od 1885 roku uczył w praskiej szkole organowej[1]. Od 1889 roku prowadził klasę organów w Konserwatorium Praskim, gdzie w latach 1892–1895 w zastępstwie przebywającego w Ameryce Antonína Dvořáka uczył też kompozycji[1]. Od 1890 do 1897 roku dyrygował chórem Hlahol[1]. W latach 1910–1920 pełnił funkcję inspektora szkół muzycznych w Czechach[1]. W 1934 roku został wybrany na członka Czeskiej Akademii Nauk i Sztuk (Česká akademie věd a umění)[1].

Skomponował operę Spanilá mlynářka (wyst. Praga 1886)[2], ponadto m.in. 9 mszy, 2 oratoria, kantaty chóralne, liczne utwory na organy, utwory kameralne[2][3]. W swojej twórczości organowej łączył tradycyjną polifonię z nowoczesną harmonią, jego utwory chóralne mają natomiast podniosły i patriotyczny charakter[1].

Jego synem był wiolonczelista Václav Klička[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 105. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1903. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. Podręczna encyklopedia muzyki kościelnej. opr. ks. Gerard Mizgalski. Poznań-Warszawa-Lublin: Księgarnia św. Wojciecha, 1959, s. 245.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]