Katarzyna Pakosińska

Katarzyna Pakosińska-Basilashvili

Katarzyna Pakosińska-Basilashvili (2024)
Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1972 Warszawa
Zawód	artystka kabaretowa, aktorka
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Katarzyna Pakosińska-Basilashvili^[1] (ur. 9 kwietnia 1972 w Warszawie) – polska artystka kabaretowa, polonistka, aktorka, konferansjerka i dziennikarka.

Jest córką inżyniera Stanisława i Marzeny Pakosińskich, którzy pobrali się w 1968^[2]. Ojciec jest inżynierem, matka pracowała jako fitopatolog w Instytucie Hodowli Roślin^[2]. Ma młodszą siostrę, Magdalenę^[3]. W młodości tańczyła w zespole folklorystycznym „Pruszkowiacy”, w którym występowała od siódmego roku życia przez kolejne 20 lat^[4][5]. Pod koniec lat 80. wyjechała z zespołem do Gruzji, która w przyszłości stała się bliskim artystce krajem^[5].

Jest absolwentką Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie na kierunku projektowanie i wystawiennictwo^[6]. W 2000 ukończyła studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego^[7], pracę magisterską napisała o kabarecie artystyczno-literackim Momus założonym przez Arnolda Szyfmana.

Podczas studiów występowała w Teatrze Stara Prochownia w Warszawie^[5]. Po studiach uczęszczała do dwuletniego studium dziennikarskiego, następnie przez sześć lat była dziennikarką i wydawcą programów w TV Polonia oraz prowadziła program poranny Kawa czy herbata? w TVP1^[8]. Współpracowała z Programem III Polskiego Radia.

W 1996 wraz z kolegami ze studiów, Robertem Górskim, Mikołajem Cieślakiem, Przemysławem Borkowskim i Rafałem Zbieciem, założyła Kabaret Moralnego Niepokoju^[6]. Cechą charakterystyczną jej wystąpień kabaretowych był donośny śmiech^[5] Z zespołem zdobyła Grand Prix na XII Przeglądzie Kabaretów PaKA ’96 w Krakowie^[9]. W latach 2003–2006 Kabaret Moralnego Niepokoju wraz z Pakosińską występował w TVP2 w autorskim programie Tygodnik Moralnego Niepokoju^[10]. 23 lutego 2011 odeszła z formacji^[11], a w wywiadzie dla dwutygodnika „Viva!” opisała rozstanie z grupą słowami: Przez te swoje optymistyczne, ufne różowe okulary nie dostrzegłam w porę, że w grupie dzieje się coś niedobrego. (...) Gdy menedżer powiedział: „Jedziesz albo wylatujesz” (...) wzięłam walizkę i wyszłam, wierząc, że wszystko się ułoży. I się ułożyło^[12]. Niedługo później rozpoczęła samodzielną karierę kabaretową.

W 2013 rozpoczęła internetowy projekt Seksesje, w którego ramach nagrywała krótkie filmy komediowe jako fikcyjna postać „Nora Igres”. Występuje w Teatrze Kamienica oraz w Teatrze Capitol w Warszawie. 28 listopada 2018 premierę miał spektakl Dobry wieczór z Pakosińską (reż. Krzysztof Jaślar)^[13].

Za swoją największą idolkę uważa Sophię Loren^[14], a jako polskiego mistrza aktorskiego wskazuje Jana Frycza^[15].

W 2009 w TVP2 premierę miał sześcioodcinkowy serial dokumentalny Tańcząca z Gruzją o historii Gruzji, którego pomysłodawcą i producentką była Pakosińska.

W listopadzie 2012 wydała książkę podróżniczą pt. Georgialiki. Książka pakosińsko-gruzińska^[16]. W 2013 autorzy portalu obliczagruzji.monomit.pl zarzucili jej plagiat, wskazując, że w książce skopiowała – bez ich wiedzy i zgody – fragmenty ich reportaży oraz toasty gruzińskie w ich własnych adaptacjach, a także wykorzystała fragmenty z Wikipedii z naruszeniem jej licencji^[17][18][19]. Sprawa nigdy nie trafiła do sądu, a Pakosińska nie została oficjalnie oskarżona o popełnienie plagiatu. Wydawnictwo Pascal w oświadczeniu potwierdziło, że „niektóre fragmenty tekstu autorki zawierały zapożyczenia, które omyłkowo nie zostały odpowiednio oznaczone” i zadeklarowało, że rozpoczęto „proces gruntownego sprawdzania i reedycji książki”^[20]. W czerwcu 2017 nakładem wydawnictwa Pascal wydała kolejną książkę o Gruzji pt. Samaradiso. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane. Tylko dla pasjonatów z poczuciem humoru!. W lipcu 2020 wydała e-book pt. „Jak strugać wariata”^[21].

Była felietonistką magazynu „Claudia” (wyd. Edipresse Polska).

W listopadzie 2015 nakładem wydawnictwa Muza wydała książkę dla dzieci pt. Malina cud-dziewczyna, za którą otrzymała nagrodę ZAiKS za debiut w twórczości dla dzieci i młodzieży^[22]. Kolejne tomy książki o przygodach Maliny, ukazały się nakładem wydawnictwa Muza: Malina szał-dziewczyna (2016) i Malina miód-dziewczyna (2017).

Współprowadziła m.in. Telekamery Tele Tygodnia 2010^[23] i koncert SuperPremier na 51. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu^[24]. Była dwukrotnie nominowana do tytułu „Mistrz Mowy Polskiej”^[25][26]. Wiosną 2013 prowadziła program Ale mądrale! w TVP1. W sierpniu 2020 została prowadzącą programu Superstacji Tok Szoł, w którym przeprowadza rozmowy, głównie z osobami ze świata show businessu^[27][28]. W 2022 była jedną z prowadzących porannego magazyn rozrywkowo-informacyjnego Poranny rogal na Zoom TV^[29]. W lutym 2024 została współprowadzącą (z Piotrem Wojdyłą) program Pytanie na śniadanie^[30].

Uczestniczyła w programach rozrywkowych: Taniec z gwiazdami (2011)^[31][32] i Twoja twarz brzmi znajomo (2016)^[33][34]; za wygraną trzeciego odcinka Twojej twarzy... otrzymała czek na 10 tys. zł., który przeznaczyła na rzecz fundacji „Stworzenia Pana Smolenia”^[35]. W 2021 w parze z mężem zwyciężyła w finale pierwszej edycji programu Power Couple.

W marcu 2012 w parze z Tomaszem Barańskim wzięła udział w pierwszym Tanecznym Turnieju Gwiazd „Elixa”.

W latach 2014–2015 była wokalistką zespołu Leszcze^[36], z którym nagrała dwa single: „Zabierz moje sukienki”, będący nową wersją piosenki Wandy Warskiej^[37], oraz „Roześmiana”^[38].

Z pierwszym mężem, artystą plastykiem Tomaszem Wiadernym, ma córkę, Maję Antoninę (ur. 26 grudnia 2003). W sierpniu 2017 wzięła ślub z Iraklim Basilaszwilim^[2].

Bierze udział w licznych akcjach charytatywnych, jest jedną z ambasadorek organizacji Kwiat Kobiecości, współpracuje z Fundacją Zaczytani, z Polskim Towarzystwem Stwardnienia Rozsianego oraz organizacją Vital Voices.

• 2013 – Honeymoon (Teatr Kamienica)
• 2013 – Małżeński rajd dakar
• 2014 – ZUS – Zalotny Uśmiech Słonia (Teatr Kamienica)
• 2017 – Zdobyć, utrzymać, porzucić 2. Rozstania i powroty (Teatr Capitol)
• 2018 – W dobrym tonie z Zulą Pogorzelską (prod. Generalnie Smakowicie)
• 2018 – Dobry wieczór z Pakosińską (Teatr Kamienica, prod. Artem House)
• 2022 - "Prezent Urodzinowy" (Teatr Capitol)

• 2012 – Georgialiki. Książka pakosińsko-gruzińska (wydawnictwo Pascal)
• 2015 – Malina cud-dziewczyna (wydawnictwo Muza)
• 2016 – Malina szał-dziewczyna (wydawnictwo Muza)
• 2017 – Samaradiso. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane. Tylko dla pasjonatów z poczuciem humoru! (wyd. Pascal).
• 2017 – Malina miód-dziewczyna (wydawnictwo Muza)

• Muminki w pogoni za kometą (Muumi ja punainen pyrstötähti, 2010) jako Panna Migotka
• Renifer Niko ratuje brata (Niko – Lentäjän poika 2, 2012) jako Biała Wilczyca
• Mambo, Lula i piraci (Marco Macaco, 2012) jako Lula

• 2013: Kampania reklamowa dla UPC

• Katarzyna Pakosińska w bazie filmpolski.pl
• Oficjalna strona Katarzyny Pakosińskiej
• Katarzyna Pakosińska w bazie IMDb (ang.)
• Katarzyna Pakosińska w bazie Filmweb