Klelia Rachela Barbieri
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 lutego 1847 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczona przez | |
| Beatyfikacja | 27 października 1968 |
| Kanonizacja | |
| Wspomnienie | |
Klelia Rachela Barbieri (ur. 13 lutego 1847 w Budrie, dzielnicy San Giovanni in Persiceto[1], zm. 13 lipca 1870 w Bolonii[2]) – święta Kościoła katolickiego, włoska zakonnica, założycielka "minimitek" od św. Franciszka z Paoli, zgromadzenia Sióstr Mniejszych od Matki Bożej Bolesnej (wł. La congregazione delle "Suore Minime dell’Addolorata")[3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Klelia (wł. Clelia) przyszła na świat w ubogiej rodzinie Giuseppe Barbieri i Hiacynty Nannetti. Mając 8 lat, podczas epidemii cholery w 1855 roku, straciła ojca. 17 czerwca 1858 przyjęła Pierwsza Komunię Świętą. Od tego dnia Krzyż Matki Boskiej Bolesnej inspirował jej duchowość.
W wieku 21 lat wspólnie z Teodorą Baraldi i Urszulą Donati założyła zgromadzenie zakonne, nazwane Instytutem Sióstr Mniejszych od Matki Boskiej Bolesnej. Zmarła na gruźlicę mając zaledwie 23 lata.
Głos
[edytuj | edytuj kod]Śmierć Barbieri wkrótce zaowocowała niezwykłym i niewyjaśnionym zdarzeniem. Według relacji świadków od czasu do czasu słychać głos świętej, jak przyłącza się do śpiewanych przez mniszki pieśni, albo czyta Pismo Święte. Niekiedy słychać jej głos podczas mszy i kazań. Zjawisko to było opisywane w różnych parafiach, które odwiedzała, oraz w domach, w których znajduje się jej zakon. Niekiedy jej głosowi towarzyszyła muzyka harf[4].
Wielu świadków złożyło zeznania przed trybunałami kościelnymi badającymi cuda przed beatyfikacją Klelii (1968), potwierdzając pod przysięgą istnienie tego fenomenu[4].
Pierwsze odnotowane zdarzenie miało miejsce w 1871 roku.
Kult
[edytuj | edytuj kod]Klelia została beatyfikowana przez Pawła VI 27 października w 1968[2], a kanonizowana przez Jana Pawła II 9 kwietnia 1989 roku[3].
Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 13 lipca.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Clelia Barbieri (1847-1870) - biografia na stronie Watykanu (wł.)
- ↑ a b Clelia (Cloelia) Barbieri. bautz.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-29)]. - Kirchenlexikon (niem.)
- ↑ a b Dokument kanonizacji Klelii Barbieri na stronie Watykanu (9 kwietnia 1989)
- ↑ a b Joan Carroll Cruz Niezniszczalni: Historie świętych, których ciała nie uległy zepsuciu, wyd. Esprint, 2014. Str. 115
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lexikon für Theologie und Kirche, Bd 1, Freiburg 1957
- Bibliotheca Sanctorum, t. 2, Romae 1962
- Henryk Fros, Franciszek Sowa - Księga imion i świętych, t. 3, Kraków 1998
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sanktuarium św. Klelii Barbieri - La Budrie (wł.)