Kość piętowa
Kość piętowa (łac. calcaneus, os calcis) – w anatomii człowieka największa kość stępu. Leży w jego tylno-dolnej części pod kością skokową[1]. Od góry łączy się stawowo z kością skokową w stawie skokowo-piętowym[2], a od przodu łączy się z kością sześcienną w stawie piętowo-sześciennym[3].
Kość piętowa składa się z trzonu i trzech wyrostków. Wyrostkami tymi są:
- guz piętowy (tylna część kości) – jego dolna chropowata powierzchnia stanowi punkt podparcia stopy, na jego tylnej powierzchni przymocowuje się ścięgno mięśnia trójgłowego łydki
- bloczek strzałkowy (boczna powierzchnia trzonu) – pod nim biegnie ścięgno mięśnia strzałkowego długiego
- podpórka kości skokowej (pośrodku kości, przy górnym brzegu powierzchni przyśrodkowej) – pod nią biegnie bruzda ścięgna mięśnia zginacza długiego palucha.
Na trzonie w części górnej znajdują się trzy powierzchnie stawowe, służące do połączenia kości piętowej z kością skokową: powierzchnia stawowa skokowa tylna, powierzchnia stawowa skokowa środkowa (położona na podpórce kości skokowej) i powierzchnia stawowa skokowa przednia[4]. Między tymi trzema powierzchniami znajduje się bruzda kości piętowej[1], która w połączeniu z taką samą bruzdą kości skokowej tworzy zatokę stępu[5]. W części przedniej znajduje się powierzchnia stawowa sześcienna; służy do połączenia kości piętowej z kością sześcienną w stawie piętowo-sześciennym
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 566.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 603.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 610.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 566–567.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 564.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.
