Kolba (broń)

Kolba – część broni strzeleckiej służąca do oparcia broni o ramię strzelca^[1].

Kolba może być zintegrowana z łożem broni, jak i stanowić osobny element konstrukcyjny. Wyróżnia się kolby: stałe, składane (umożliwiające zmniejszenie długości broni podczas przenoszenia albo przechowywania), teleskopowe lub przyłączane. Kolby mogą być wykonane z metalu, drewna lub tworzyw sztucznych^[1]. W miejscu oparcia o ramię strzelca, kolba często jest zakończona stopką gumową (trzewikiem), która amortyzuje odrzut broni i przedłuża kolbę, lub metalową (zwłaszcza w broni wojskowej), która osłania kolbę przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Funkcję kolby mogą też pełnić elementy karabinu w układzie bullpup, dzięki czemu broń staje się lżejsza i bardziej poręczna. System taki nazywany jest także układem bez kolby właściwej (układem bezkolbowym), ponieważ w tym układzie jej funkcję spełnia zakończenie komory zamkowej.

• 
  Pistolet Mauser C96 z przyłączaną kolbą (pełniącą również funkcję kabury).
• 
  Karabin Mosin wz. 1891 z kolbą stałą, zintegrowaną z łożem.
• 
  Karabinek AK z kolbą stałą, nie zintegrowaną z łożem
• 
  Karabinek M4 z kolbą teleskopową.
• 
  Karabinek SG 550 z kolbą składaną.
• 
  Karabinek VHS w układzie bezkolbowym (bullpup).

Zobacz hasło kolba w Wikisłowniku

• łoże
• chwyt pistoletowy
• rękojeść

• Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 106. ISBN 83-11-06699-X.
• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 98. ISBN 83-86028-01-7.