Konura żółta

Konura żółta
Aratinga maculata
(Statius Müller, 1776)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugowate

Podrodzina

papugi neotropikalne

Plemię

Arini

Rodzaj

Aratinga

Gatunek

konura żółta

Synonimy
  • Psittacus maculatus Statius Müller, 1776[1]
  • Psittacus luteus Boddaert, 1783[2]
  • Aratinga pintoi Silviera, de Lima & Höfling, 2005
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Konura żółta[4] (Aratinga maculata) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Występuje w północnej części Ameryki Południowej (północna Brazylia i skrajnie południowy Surinam). Nie jest zagrożony.

Systematyka
W 2005 roku na łamach czasopisma „The Auk” brazylijscy badacze Luís Fábio Silveira, Flávio César Thadeo de Lima i Elizabeth Höfling opisali gatunek Aratinga pintoi. Jego przedstawiciele zostali znalezieni na wschód od miasta Óbidos, w północnej części dolnego biegu Amazonki w stanie Pará (Brazylia). Ponadto trzy okazy znajdujące się w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Lejdzie (Holandia) zidentyfikowano jako należące do tego gatunku. Zostały zebrane w południowym Surinamie, co wskazuje na to, że papuga ta mogła wejść w kontakt z blisko spokrewnioną i bardzo podobną konurą słoneczną (Aratinga solstitialis). Nadaną wówczas naukową nazwą gatunku – upamiętniono brazylijskiego ornitologa Olivério Pinto.
W 2009 roku André Nemésio i Claus Rasmussen uznali A. pintoi za młodszy synonim gatunku Aratinga maculata opisanego w 1776 roku przez Statiusa Müllera na podstawie rycin de Buffona[2]. Do tego czasu takson A. maculata uznawany był za nieważny i synonimizowano go z A. solstitialis[2]. Osobniki tego gatunku błędnie uznawano wcześniej za młodociane osobniki A. solstitialis lub hybrydy A. solstitialis i A. jandaya[1].
Nie wyróżnia się podgatunków[5].
Morfologia
Długość ciała: około 30 cm; masa ciała 110 g[1].
Występowanie
Występuje w dwóch osobnych populacjach w północnej Brazylii (stany Pará i Amapá) i skrajnie południowym Surinamie[3].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje konurę żółtą za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Fjeldså, J., Kirwan, G.M., Boesman, P. & Sharpe, C.J.: Sulphur-breasted Parakeet (Aratinga maculata). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-10-31].
  2. a b c André Nemésio, Claus Rasmussen. The rediscovery of Buffon's "Guarouba" or "Perriche jaune": two senior synonyms of Aratinga pintoi Silviera, de Lima & Höfling, 2005 (Aves: Psittaciformes). „Zootaxa”. 2013, s. 1–16, 2009. (ang.). 
  3. a b c Aratinga maculata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Arini Gray,GR, 1840 (1825) (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-17].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.1). [dostęp 2022-01-29]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Luís Fábio Silveira, Flávio César Thadeo de Lima, Elizabeth Höfling. A new species of Aratinga parakeet (Psittaciformes:Psittacidae) from Brazil, with taxonomic remarks on the Aratinga solstitialis complex. „The Auk”. 122 (1), s. 292–305, 2005. DOI: 10.1093/auk/122.1.292. (ang.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]