Krzysztof Kilian

Krzysztof Kilian
Data urodzenia

7 listopada 1958

Minister łączności
Okres

od 11 lipca 1992
do 26 października 1993

Przynależność polityczna

Kongres Liberalno-Demokratyczny

Poprzednik

Marek Rusin (p.o.)

Następca

Andrzej Zieliński

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzysztof Kilian (pierwszy z lewej)

Krzysztof Piotr Kilian (ur. 7 listopada 1958) – polski polityk, menedżer, minister łączności w latach 1992–1993.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył magisterskie studia mechaniczne na Politechnice Gdańskiej, po których rozpoczął pracę w Stoczni Wisła w Gdańsku. W 1991 był dyrektorem gabinetu ministra przekształceń własnościowych, następnie dyrektorem generalnym Urzędzie Rady Ministrów. W gabinecie Hanny Suchockiej zajmował stanowisko ministra łączności. Bez powodzenia ubiegał się o mandat parlamentarzysty w 1993. Od czasu zakończenia działalności w rządzie pracuje w biznesie. Był m.in. doradcą prezesa Banku Handlowego S.A. i Softbanku S.A. Obejmował stanowiska w radach nadzorczych m.in. NFI Piast i PKO BP[1].

W maju 2008 został wiceprezesem zarządu oraz dyrektorem ds. marketingu i zarządzania relacjami z klientem w Polkomtelu S.A. (operatorze telefonii komórkowej Plus). Odszedł z tej funkcji w grudniu 2011. W marcu 2012 został prezesem zarządu Polskiej Grupy Energetycznej[2], funkcję tę pełnił do listopada 2013.

Należał do Kongresu Liberalno-Demokratycznego i Unii Wolności. W 2001 poparł powstanie Platformy Obywatelskiej, nie prowadząc aktywnej działalności politycznej.

Odznaczenia państwowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. PGF 30/2003 Powołanie członków RN. bankier.pl, 10 czerwca 2003. [dostęp 2011-06-03].
  2. Krzysztof Kilian prezesem PGE od 5 marca. onet.pl, 1 marca 2012. [dostęp 2012-07-09].
  3. M.P. z 2011 r. nr 79, poz. 797