Krzysztof Nazar

Krzysztof Nazar (ur. 20 stycznia 1949 w Krakowie, zm. 3 lipca 2013 tamże^[1][2]) – polski reżyser teatralny, telewizyjny i operowy. Studiował na wydziale polonistyki UJ, następnie na wydziale reżyserii Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, który ukończył w 1976 roku^[1]. W latach 1995 – 2000 dyrektor artystyczny gdańskiego Teatru Wybrzeże^[3]. Twórca dziesięciu spektakli Teatru Telewizji^[4], z których dwa znalazły się w "Złotej setce teatru telewizji" (Sen Srebrny Salomei oraz Ksiądz Marek)^[5], a także kilkunastu przedstawień teatralnych i operowych^[4]. Jest również autorem tomu prozy "Laska Pana Oramusa" (2004)^[6].

• Pamiętniki Adama i Ewy (Mark Twain) – adaptacja i reżyseria (1986)
• Mistrz sądu ostatecznego (Leo Perutz) – scenariusz i reżyseria (1987)
• Umarli ze Spoon River (Edgar Lee Masters) – reżyseria (1987)
• Makbet (William Shakespeare) – reżyseria (1988)
• Nigdy więcej (John Whiting) – reżyseria (1990)
• Polowanie na karaluchy (Janusz Głowacki) – reżyseria (1992)
• Mizantrop (Mollière) – reżyseria (1994)
• Sen srebrny Salomei (Juliusz Słowacki) – reżyseria (1995)
• Urodziny (Elżbieta Wojnarowska) – reżyseria (1996)
• Ksiądz Marek (Juliusz Słowacki) – reżyseria (1998)

• Drzewo (Wiesław Myśliwski) – adaptacja, reżyseria (Teatr Nowy, Poznań 1989)
• Król umiera czyli Ceremonie (Eugène Ionesco) – reżyseria (Stary Teatr, Kraków 1991)
• Mizantrop (Molière) – reżyseria (Stary Teatr, Kraków 1992)
• Mein Kampf (George Tabori) – inscenizacja, reżyseria (Teatr Nowy, Poznań 1992)
• Wesele (Stanisław Wyspiański) – inscenizacja, reżyseria (Teatr Powszechny, Warszawa 1995)
• Hamlet, książę Danii (William Shakespeare) – inscenizacja, reżyseria (Teatr Wybrzeże, Gdańsk 1996)
• Pokojówki (Jean Genet) – reżyseria ( Teatr Wybrzeże, Gdańsk 1997)
• Marat-Sade (Peter Weiss) – adaptacja, reżyseria i inscenizacja (Teatr Wybrzeże, Gdańsk 1998)
• Ryszard III (William Shakespeare) – adaptacja, reżyseria, scenografia (Teatr Wybrzeże, Gdańsk 2000)
• Nie-Boska komedia (Zygmunt Krasiński) – adaptacja, reżyseria (Stary Teatr, Kraków 2000)
• Pokojówki (Jean Genet) – inscenizacja, reżyseria (Teatr Nowy, Poznań 2002)
• Płatonow (Antoni Czechow) – opracowanie tekstu, reżyseria (Teatr im. Stefana Jaracza, Olsztyn 2005)

• Ubu Król (Krzysztof Penderecki) – choreografia, inscenizacja, reżyseria, scenografia (Opera Krakowska 1993)
• Czarna Maska (Krzysztof Penderecki) – inscenizacja, reżyseria, ruch sceniczny (Opera Krakowska 1998)
• Dama Pikowa (Piotr Czajkowski) – inscenizacja, reżyseria, ruchu sceniczny (Opera Krakowska 2008)
• Napój Miłosny (Gaetano Donizetti) – reżyseria (Opera Nova w Bydgoszczy 2009)
• La Gioconda (Amilcare Ponchielli) – inscenizacja, reżyseria (Opera Nova w Bydgoszczy 2010)
• Traviata (Giuseppe Verdi) – inscenizacja, reżyseria (Opera Krakowska 2011)

• Piękna Polska – reżyseria, scenariusz (1979)
• Polska – kraj kongresów – reżyseria, scenariusz (1981)
• Piknik – reżyseria, scenariusz (1981)
• Łańcut – reżyseria, scenariusz (1981)
• Chorał – Reżyseria, scenariusz (1981)
• Bogusławice – reżyseria, scenariusz (1981)

• Warto kochać – reżyseria (TVP 2005)

Syn kompozytorki Krystyny Moszumańskiej-Nazar, mąż (do 1989 roku) Joanny Wnuk-Nazarowej