Leon Troniewski
| Data i miejsce urodzenia | 7 października 1938 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 kwietnia 2022 |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: inżynieria chemiczna i budowa aparatury | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1970 |
| Habilitacja | 1977 |
| Profesura | 17 listopada 1988 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Politechnika Śląska |
| Odznaczenia | |
    | |
Leon Andrzej Troniewski (ur. 7 października 1938 w Nowogródku, zm. 17 kwietnia 2022[1] w Opolu[2]) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, nauczyciel akademicki i samorządowiec, specjalista w zakresie inżynierii chemicznej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Mieczysława i Czesławy[2]. W 1956 ukończył liceum ogólnokształcące w Gliwicach, a w 1963 studia na Wydziale Mechanicznym Energetycznym Politechniki Śląskiej. W tym samym roku podjął pracę w Katedrze Inżynierii Chemicznej i Konstrukcji Aparatury na tej uczelni. W 1970 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy Odparowanie przy wymuszonym przepływie pierścieniowym, objął stanowisko adiunkta, a następnie wyjechał do Niemiec jako stypendysta Fundacji im. Aleksandra von Humboldta. W 1977 na podstawie rozprawy Metoda obliczania procesu odparowania w rurach w obszarze konwekcyjnym został doktorem habilitowanym. W 1988 otrzymał tytuł profesorski w zakresie nauk technicznych.
Od 1974 pozostał zawodowo związany z Wyższą Szkołą Inżynierską w Opolu, przekształconą następnie w Politechnikę Opolską. W 1984 krótko był zastępcą dyrektora Instytutu Budowy Maszyn. Pełnił później funkcje dziekana Wydziału Mechanicznego (2002–2005) oraz kierownika Katedry Inżynierii Procesowej.
Opublikował m.in. dwie monografie i szereg artykułów naukowych, był autorem ponad dziesięciu patentów. Obejmował funkcje przewodniczącego rady naukowej Instytut Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk, w 1991 wszedł w skład rady redakcyjnej kwartalnika „Inżynieria Chemiczna i Procesowa”.
W latach 90. przez dwie kadencje był radnym Opola, pełnił funkcję przewodniczącego sejmiku samorządowego. Od 1998 do 2002 zasiadał w sejmiku opolskim I kadencji (z ramienia Unii Wolności), będąc jego wiceprzewodniczącym.
Pochowany na cmentarzu komunalnym w Opolu[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Uhonorowany m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim (2000)[3] Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Agnieszka Stefaniak, Zmarł Leon Troniewski, samorządowiec i profesor opolskiej politechniki [online], radio.opole.pl, 20 kwietnia 2022 [dostęp 2023-09-04].
- ↑ a b Leon Troniewski [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2023-09-04].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 4, poz. 73
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gabriel Filipczak, Stanisław Witczak, Jubileusz 70-lecia prof. dr. hab. inż. Leona Troniewskiego, „Inżynieria i Aparatura Chemiczna”, Nr 6, 2009, s. 21–22.
- Prof. dr hab. inż. Leon Andrzej Troniewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-05-08].