Liczba mierzalna

Liczba mierzalnanieprzeliczalna liczba kardynalna na której istnieje -zupełny niegłówny ultrafiltr. Liczba rzeczywiście mierzalna to nieprzeliczalna liczba kardynalna na której istnieje -addytywna miara, która znika na punktach i która mierzy wszystkie podzbiory

Liczby mierzalne są punktem wyjściowym dla części hierarchii dużych liczb kardynalnych związanej z zanurzeniami elementarnymi V w modelu wewnętrznym M.

Rys historyczny

[edytuj | edytuj kod]
  • W 1905 Giuseppe Vitali podał przykład podzbioru liczb rzeczywistych który nie może być mierzalny względem żadnej przeliczalnie addytywnej miary niezmienniczej na przesunięcia (zbiór Vitalego).
  • Stefan Banach sformułował następujący problem: Czy istnieje przeliczalnie addytywna miara μ mierząca wszystkie podzbiory i znikająca na punktach.
  • W 1929 Stefan Banach i Kazimierz Kuratowski wykazali, że przy założeniu CH taka miara nie istnieje[1].
  • W 1930 Stanisław Ulam[2] wykazał, że każda rzeczywiście mierzalna liczba kardynalna jest (słabo) nieosiągalna. W tym samym artykule Ulam rozważał miary o wartościach w wprowadzając tak pojęcie liczby mierzalnej.

Definicje

[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie liczbą kardynalną.

  • -addytywna miara na to taka funkcja
że
(a) ale dla każdego oraz
(b) jeśli jest rodziną parami rozłącznych podzbiorów oraz < to
jest skończonym podzbiorem
  • Filtr podzbiorów zbioru jest
(i) -zupełny jeśli przekrój mniej niż zbiorów z należy do
(ii) filtrem głównym jeśli dla pewnego zbioru

Nieprzeliczalna liczba kardynalna jest liczbą rzeczywiście mierzalną jeśli istnieje -addytywna miara na Nieprzeliczalna liczba kardynalna jest liczbą mierzalną jeśli istnieje -addytywna miara na o wartościach w {0,1}. Jeśli

jest -addytywną miarą na to

jest -zupełnym niegłównym ultrafiltrem na Każdy taki ultrafiltr wyznacza też odpowiednią miarę. Zatem nieprzeliczalna liczba kardynalna jest mierzalna wtedy i tylko wtedy gdy istnieje -zupełny niegłówny ultrafiltr podzbiorów (To ostatnie sformułowanie jest najczęściej używaną definicją liczby mierzalnej.)

Przykładowe własności

[edytuj | edytuj kod]
  • Każda liczba mierzalna jest rzeczywiście mierzalna.
  • W ZFC każda liczba rzeczywiście mierzalna jest granicą liczb słabo nieosiągalnych a każda liczba mierzalna jest liczbą silnie nieosiągalną. Zatem nie można udowodnić w ZFC że istnieją liczby rzeczywiście mierzalne. Natomiast jeśli ZF jest niesprzeczne, to także teoria „ZFC + nie istnieją liczby rzeczywiście mierzalne” jest niesprzeczna.
  • Zakładając ZF+AD:
    1. jest liczbą mierzalną (a nawet filtr generowany przez cluby jest ultrafiltrem) oraz
    2. jest liczbą mierzalną.
  • Jeśli istnieje liczba mierzalna, to wszystkie gry nieskończone na analityczne podzbiory są zdeterminowane[3].
  • Robert M. Solovay[4] udowodnił, że
(i) Jeśli jest liczbą mierzalną, to pewne pojęcie forsingu forsuje że
i jest rzeczywiście mierzalna.
(ii) Jeśli jest liczbą rzeczywiście mierzalną, to jest mierzalna w pewnym modelu wewnętrznym ZFC.
  • Jeśli jest liczbą mierzalną oraz dla każdej nieskończonej liczby kardynalnej to również
  • Jeśli istnieje liczba mierzalna, to każda przestrzeń Banacha ma własność Lebesgue-PIP.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Banach, S.; Kuratowski, C.: Sur une généralisation du problème de la mesure. „Fundamenta Mathematicae” 14 (1929), s. 127–131.
  2. Ulam, S.: Zur Maßtheorie in der allgemeinen Mengenlehre. „Fundamenta Mathematicae” 16 (1930), s. 140–150.
  3. Martin, Donald A.: Measurable cardinals and analytic games. „Fundamenta Mathematicae” 66 (1969/1970), s. 287–291.
  4. Solovay, R.M.: Real-valued measurable cardinals. „Axiomatic set theory (Proc. Sympos. Pure Math., Vol. XIII, Part I, Univ. California, Los Angeles, Calif., 1967)”, Amer. Math. Soc., Providence, R.I., 1971, s. 397–428.