Lonafarnib

Lonafarnib

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. lonafarnibum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C27H31Br2ClN4O2
Masa molowa	638,82 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	193275-84-2
PubChem	148195
DrugBank	DB06448
SMILES C1CN(CCC1CC(=O)N2CCC(CC2)C3C4=C(CCC5=C3N=CC(=C5)Br)C=C(C=C4Br)Cl)C(=O)N
InChI InChI=1S/C27H31Br2ClN4O2/c28-20-12-19-2-1-18-13-21(30)14-22(29)24(18)25(26(19)32-15-20)17-5-9-33(10-6-17)23(35)11-16-3-7-34(8-4-16)27(31)36/h12-17,25H,1-11H2,(H2,31,36)/t25-/m1/s1 InChIKey DHMTURDWPRKSOA-RUZDIDTESA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie ok. 3 mg/ml[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2020-12-01] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H315, H319, H335 Zwroty P P305+P351+P338 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] 0 0 0
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	A16AX20
Farmakokinetyka Okres półtrwania 4–6 h[3] Wiązanie z białkami osocza i tkanek 99%[3] Metabolizm wątrobowy (CYP3A, CYP1A2, CYP2A6, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2E1)[3] Wydalanie 62% z kałem, >1% z moczem[3]
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Lonafarnib (łac. lonafarnibum) – wielofunkcyjny makrocykliczny organiczny związek chemiczny, inhibitor transferazy farnezylowej RAS, pierwszy lek zarejestrowany w leczeniu progerii.

Lonafarnib poprzez zahamowanie transferazy farnezylowej zapobiega farnezylacji i będącej jej następstwem akumulacji progeryny i białek podobnych do progeryny w wewnętrznej stronie błony komórkowej^[3]

• zmniejszenie ryzyka śmierci w progerii
• laminopatie progeryczne z deficytem wytwarzania, z heterozygotyczną mutacją genu LMNA z gromadzeniem się białka podobnego do progeryny lub homozygotyczną lub złożoną heterozygotyczną mutacją genu ZMPSTE24

Lonafarnib jest dopuszczony do obrotu w Stanach Zjednoczonych (2020)^[4].

Lonafarnib może powodować następujące działania niepożądane u ponad 25% pacjentów^[3]: biegunka, ból brzucha, ból głowy, bóle mięśniowo-szkieletowe, kaszel, nadciśnienie tętnicze, nudności, spadek wagi, wymioty, zaburzenia elektrolitowe, zahamowanie czynności szpiku kostnego, zakażenia, zakażenia górnych dróg oddechowych, zmęczenie, zmniejszony apetyt oraz zwiększoną aktywność aminotransferazy asparaginianowej, aminotransferazy alaninowej i zmniejszony poziom węglanów w osoczu krwi.