Lubiatów (powiat krośnieński)
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) | 192[2] |
| Strefa numeracyjna | 68 |
| Kod pocztowy | 66-627[3] |
| SIMC | 0909058 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Dąbie  | |
 51°56′16″N 15°12′16″E/51,937778 15,204444[1] | |
Lubiatów (niem. Liebthal[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Dąbie.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 288.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś położona na południe od Dąbia, przy drodze nr 288. Pierwsze wzmianki o Lubiatowie pochodzą z roku 1305. Prawdopodobnie założono ją podczas trzynastowiecznej kolonizacji[4]. Mieli tu swoje dobra w XIV wieku członkowie rodu Blombergów. Jeszcze na początku XX wieku baronowie von Blomberg byli właścicielami Lubiatowa. Majątek posiadała tutaj również około 1600 roku rodzina von Löben[4].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
- kościół filialny pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej z 1745 roku[4]. Kościół barokowy, wzniesiony w 1745 roku, murowany z cegły i kamienia[4]. W 1818 r. stuleciu został rozbudowany o kruchtę[6] i zakrystię[4]. Nad całością góruje drewniana barokowa wieżyczka, którą wieńczy hełm i latarnia. W 1946 świątynia po poświęceniu przez katolików była kilkakrotnie remontowana[7]. W północno–zachodniej przybudówce przetrwała stolarka okienna z drugiej połowy XIX wieku[4]
inne zabytki:
- 500-letnia lipa drobnolistna o obwodzie 600 cm rośnie na przykościelnym placu.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70102
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 671 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d e f g Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. s. 225.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 11. [dostęp 2013-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
- ↑ Nie przetrwała do dziś, ponieważ w latach 50 XX wieku została rozebrana
- ↑ Zamurowano wówczas okna przyziemia i otwór wejściowy od południa oraz usunięto empory boczne i ołtarz ambonowy
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Kowalski, Zabytki województwa zielonogórskiego, Lubuskie Towarzystwo Naukowe, Zielona Góra 1987.
- Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 225-226. ISBN 978-83-919914-8-0.
