Marian Koziej

Marian Koziej
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1932
Spiczyn

Data i miejsce śmierci

28 marca 2011
Kielce

profesor nauk rolniczych
Specjalność: geografia rolnictwa
Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Doktorat

1965
Wyższa Szkoła Rolnicza w Krakowie

Habilitacja

1975

Profesura

1985

Polska Akademia Nauk
Status

członek krajowy czynny

Uczelnia

Wyższa Szkoła Rolnicza w Krakowie
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Rektor WSP w Kielcach
Okres spraw.

1995–1996

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Marian Koziej (ur. 21 lutego 1932 w Spiczynie, zm. 28 marca 2011 w Kielcach) – polski inżynier rolnik, geograf, profesor nauk rolniczych, w latach 1995–1996 rektor Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w szkole średniej w Lublinie. Tytuł inżyniera rolnictwa uzyskał w 1955 na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, natomiast tytuł magistra agrotechniki w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie. Doktoryzował się w 1965 w WSR w Krakowie, tamże w 1975 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. Profesorem nadzwyczajnym został w 1985, a zwyczajnym w 1993.

Po ukończeniu studiów pracował w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Rolnictwa Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie. W latach 1965–1969 był zatrudniony w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Mechanizacji Rolnictwa w Trzyciążu. Następnie pracował w Zakładzie Ochrony Przyrody PAN w Krakowie, a w latach 1975–1992 był kierownikiem Świętokrzyskiej Stacji Terenowej ZOP PAN w Kielcach.

W 1976 podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. Przez 24 lata kierował Zakładem Geografii Społeczno-Ekonomicznej (1979–1981 i 1983–2005). Ponadto od 1983 do 1987 był kuratorem i kierownikiem Zakładu Geografii Fizycznej. Dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego – najpierw w latach 1984–1990, a później od 1999 do 2002. Na początku lat 90. został prorektorem uczelni, a od 20 listopada 1995 do 31 sierpnia 1996 był jej rektorem, zastępując przebywającego na urlopie naukowym Adama Kołątaja i porządkując zaniedbania finansowe, inwestycyjne i kadrowe z lat 1990–1995. Na emeryturę przeszedł w 2005.

Był członkiem m.in. Komitetu Zagospodarowania Ziem Górskich PAN i rady Świętokrzyskiego Parku Narodowego. Naukowo zajmował się: kierunkami rozwoju produkcji rolniczej, ekonomiczno-organizacyjnymi i środowiskowymi aspektami mechanizacji rolnictwa, racjonalizacją użytkowania ziemi i rolniczej przestrzeni produkcyjnej, a także ochroną i kształtowaniem środowiska życia człowieka. Wypromował ponad 300 magistrów i 180 licencjatów, był opiekunem lub promotorem czterech i recenzentem 12 prac doktorskich. Za osiągnięcia naukowe i twórczą pracę dla regionu był wielokrotnie nagradzany i odznaczany posiadał Złoty, Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej..

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]