Masahiko Harada

Masahiko Harada
原田雅彦
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1968
Kamikawa

Klub

Snow Brand Milk

Reprezentacja

 Japonia

Debiut w PŚ

25 stycznia 1986, Sapporo (53. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

24 stycznia 1987, Sapporo (15. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

2 grudnia 1995, Lillehammer (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

8 grudnia 1995, Villach

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Złoto
1998
Nagano
Skocznia K-120
drużynowo
Srebro
1994
Lillehammer
Skocznia K-120
drużynowo
Brąz
1998
Nagano
Skocznia K-120
indywidualnie
Mistrzostwa świata
Złoto
1993
Falun
Skocznia K-90
indywidualnie
Złoto
1997
Trondheim
Skocznia K-120
indywidualnie
Srebro
1997
Trondheim
Skocznia K-90
indywidualnie
Srebro
1997
Trondheim
Skocznia K-120
drużynowo
Srebro
1999
Ramsau
Skocznia K-120
drużynowo
Brąz
1999
Ramsau
Skocznia K-90
indywidualnie
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
1997
złoto 1. miejsce
1998
brąz 3. miejsce
1996

Masahiko Harada (jap. 原田雅彦 Harada Masahiko; ur. 9 maja 1968 w Kamikawie)japoński skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski, sześciokrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny zwycięzca Letniego Grand Prix w skokach narciarskich.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Swój pierwszy skok oddał w 1977[1]. W Pucharze Świata zadebiutował 24 stycznia 1987 podczas zawodów w Sapporo, gdzie zajął 15. miejsce. Tym samym w swoim pierwszym pucharowym starcie od razu zdobył punkty. W sezonie sezonu 1986/1987 z dorobkiem jednego punktu został sklasyfikowany na 85. miejscu w klasyfikacji generalnej (Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za miejsca w konkursach Pucharu Świata).

W sezonie sezon 1989/1990 dwukrotnie zajął miejsca w pierwszej piętnastce konkursów i w klasyfikacji generalnej tego sezonu zajął 52. miejsce. W lutym 1990 roku wziął udział w mistrzostwach świata w lotach w Vikersund, gdzie uplasował się na 30. pozycji. Jego ostatnim startem w sezonie 1990/1991 były mistrzostwa świata w Val di Fiemme w lutym 1991. Wziął w nich udział mimo tego, że w konkursach PŚ poprzedzających mistrzostwa nie zdobył żadnego punktu. Zaprezentował się tylko w konkursach indywidualnych, zajmując siedemnaste miejsce na dużej skoczni oraz piętnaste na małej. W klasyfikacji generalnej sezonu ponownie nie został uwzględniony.

Sezon 1991/1992 zaczął od startów w Sapporo w grudniu 1991. W dwóch konkursach indywidualnych nie zdobył punktów i aż do lutego 1992, kiedy odbywały się igrzyska olimpijskie w Albertville Harada nie pojawił się w zawodach pucharowych. Na samych igrzyskach zajął czwarte miejsce w konkursie indywidualnym na dużym obiekcie, przegrywając walkę o brązowy medal z Heinzem Kuttinem. Czwarte miejsce zajął także wspólnie z kolegami z reprezentacji w konkursie drużynowym. Na normalnej skoczni zajął czternaste miejsce. Miesiąc po igrzyskach wystartował na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie zajmując dziewiętnaste miejsce. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 29. pozycji.

Pierwsze punkty w sezonie 1992/1993 zdobył w piątym konkursie cyklu, 20 grudnia 1992 w Sapporo, gdzie był dziewiąty. Następnie wystartował we wszystkich konkursach 41. Turnieju Czterech Skoczni zajmując kolejno czwarte miejsce w Oberstdorfie, dziewiąte w Garmisch-Partenkirchen, piąte w Innsbrucku i osiemnaste w Bischofshofen. Dało mu to czwarte miejsce w klasyfikacji końcowej tej edycji TCS. Łącznie pięciokrotnie zdobywał punkty w tym sezonie i zajął 16. miejsce w klasyfikacji generalnej. W lutym 1993 wystąpił na mistrzostwach świata w Falun, gdzie wywalczył swój pierwszy medal w karierze zajmując pierwsze miejsce w konkursie indywidualnym na normalnym obiekcie. W pierwszej serii osiągnął 92,5 m co było najlepszą odległością całego konkursu. Na podium znaleźli się także Andreas Goldberger oraz Jaroslav Sakala. Na dużej skoczni skoki na odległości 115 i 113 m dały mu czwarte miejsce w konkursie indywidualnym, a w konkursie drużynowym Japończycy z Haradą w składzie zajęli piąte miejsce.

Najważniejszą imprezą sezonu 1993/1994 były igrzyska olimpijskie w Lillehammer. W pierwszych olimpijskich zawodach – indywidualnym konkursie na dużej skoczni Harada był czwarty po pierwszej serii, jednak z dużą stratą do trzeciego Goldbergera. W drugiej serii po słabszym skoku spadł na 13. miejsce. Z kolei konkurs indywidualny na normalnej skoczni ukończył na 55. miejscu. W konkursie drużynowym po pierwszej serii Japończycy zajmowali drugie miejsce ze startą 0,8 punktu do prowadzących Niemców. Harada oddał wówczas skok na 122 m. W finałowej serii, przed skokiem tego zawodnika Japonia prowadziła. Skakał on w ostatniej grupie i osiągnął 97,5 m, co zepchnęło Japonię na drugą pozycję[2]. Był to pierwszy w historii medal dla Japonii w konkursach drużynowych skoków narciarskich. W sezonie 1994/1995 dwa razy zdobył punkty, ale w czołowej dziesiątce się nie znalazł. W efekcie zajął 59. miejsce w klasyfikacji generalnej. Wystąpił w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni podczas mistrzostw świata w Thunder Bay. Zajął wówczas 53. miejsce.

Latem 1996 zajął trzecie miejsce w trzeciej edycji Letniego Grand Prix w skokach narciarskich. Dobrą formę utrzymał w sezonie 1995/1996, który rozpoczął 2 grudnia 1995 od zajęcia trzeciego miejsca w Lillehammer. Było to jego pierwsze podium w karierze. Sześć dni później, w Villach odniósł swe pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata. Łącznie w tym sezonie ośmiokrotnie stawał na podium zawodów pucharowych czterokrotnie zwyciężając i czterokrotnie zajmując trzecie miejsce. Zaowocowało to piątym miejscem w klasyfikacji generalnej. Kolejne podium wywalczył w połowie sezonu 1996/1997, kiedy 26 stycznia 1997 w Hakubie zajął trzecie miejsce. Było to jego jedyne podium w tym sezonie i w klasyfikacji generalnej zajął 29. miejsce. Jednak na mistrzostwach świata w Trondheim w 1997 wywalczył trzy medale. Po raz drugi w karierze został mistrzem świata, zwyciężając w konkursie indywidualnym na dużej skoczni. Na normalnym obiekcie zdobył srebrny medal, ustępując tylko Janne Ahonenowi. Trzeci medal, także srebrny wywalczył razem z Kazuyoshim Funakim, Takanobu Okabe i Hiroyą Saitō w konkursie drużynowym.

Latem 1997 wygrał trzy z pięciu konkursów czwarte edycji Letniego Grand Prix i triumfował w klasyfikacji końcowej, wyprzedzając Espena Bredesena i Martina Höllwartha. Najlepsze wyniki osiągnął jednak w sezonie 1997/1998, kiedy to zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Ośmiokrotnie stawał na podium zawodów PŚ, przy czym pięciokrotnie zwyciężał, dwa razy był drugi i raz trzeci. W lutym 1998 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Nagano. Po pierwszej serii indywidualnego konkursu na normalnej skoczni Harada znajdował się na prowadzeniu. Japończyk osiągnął 91,5, m jednak w drugiej serii skoczył 84,5 m i spadł na piąte miejsce. W konkursie na dużej skoczni zajmował szóste miejsce z odległością 120 m. W drugiej kolejce oddał najdłuższy skok konkursu osiągając 136 m i awansował na trzecie miejsce. Czwartego w konkursie Andreasa Widhölzla wyprzedził o 0,1 punktu. Harada znalazł się też w zespole Japonii na konkurs drużynowy[3]. Skaczący w trzeciej grupie Harada w trudnych warunkach osiągnął 79,5 m. Japończycy spadli z pierwszego na czwarte miejsce. W drugiej serii Harada wyrównał wynoszący 137 metrów rekord Skoczni Olimpijskiej w Hakubie ustanowiony chwilę wcześniej przez Okabe. Japończycy zdobyli złoty medal, wyprzedzając bezpośrednio reprezentację Niemiec. Na zakończenie sezonu, 13 marca 1998 w Trondheim zwyciężył po raz ostatni w karierze w zawodach PŚ.

Latem 1998 wygrał piątą edycję Letniego GP, zwyciężając w czterech z sześciu konkursów indywidualnych. W zimowym sezonie 1998/1999 dwukrotnie stawał na podium zajmując trzecie miejsce 9 marca 1999 w Trondheim oraz dwa dni później w Falun. Konkursy te były częścią trzeciej edycji Turnieju Nordyckiego, w którym Harada ostatecznie był czwarty. W klasyfikacji generalnej tego sezonu zajął dziewiąte miejsce. W lutym 1999, na mistrzostwach świata w Ramsau na dużej skoczni zajął szóste miejsce, natomiast na normalnym obiekcie zdobył brązowy medal. Wyprzedzili go tylko Funaki oraz Hideharu Miyahira. W konkursie drużynowym Japończycy zdobyli srebro, przegrywając z reprezentacją Niemiec.

Sezon 1999/2000 przyniósł mu tylko jedno podium – 1 stycznia 2000 w Ga-Pa zajął drugie miejsce. W tym sezonie jeszcze ośmiokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce i ostatecznie zajął 11. miejsce w klasyfikacji generalnej. Ostatnie podium wywalczył na początku sezonu 2000/2001, kiedy 29 grudnia 2000 roku w Oberstdorfie zajął trzecie miejsce. W pozostałych startach także punktował jednak w czołowej dziesiątce już się nie znalazł. Wyniki te uplasowały go na 26. miejscu w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata w Lahti w 2001 wystartował we wszystkich czterech zawodach, jednak medalu nie zdobył. Na dużej skoczni udział w konkursie indywidualnym zakończył już po pierwszej serii, z odległością 102 m zajmując 33. miejsce. W indywidualnym konkursie na normalnym obiekcie wypadł znacznie lepiej zajmując piątą pozycję, a w drugiej serii uzyskał drugą odległość kolejki (94 m). Z kolei w obu konkursach drużynowych Japończycy z Haradą w składzie zajęli czwarte miejsce. Były to ostatnie mistrzostwa w jego karierze.

W olimpijskim sezonie 2001/2002 najlepszym wynikiem Harady było czwarte miejsce w Titisee-Neustadt (2 grudnia 2001). Wyniki te wystarczyły jednak do wyjazdu na igrzyska olimpijskie w Salt Lake City. W obu indywidualnych startach zajął 20. miejsce, a w konkursie drużynowym wspólnie z kolegami z reprezentacji był piąty. W klasyfikacji generalnej zajął 38. miejsce. Po trzech nieudanych próbach zakwalifikowania się do początkowych konkursów sezonu 2002/2003 skupił się na startach w Pucharze Kontynentalnym. Jeszcze 26 grudnia 2005 w Sankt Moritz zajął drugie miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Harada znalazł się w kadrze Japonii na igrzyska olimpijskie w Turynie w 2006, ale podczas kwalifikacji do konkursu na skoczni K-95 został zdyskwalifikowany za nieprzepisową długość nart. Po tym postanowił zakończyć karierę sportową.

Łącznie w przeciągu kariery 21 razy stawał na podium, w tym dziewięć razy zwyciężał, trzy razy był drugi i dziewięć razy trzeci. Od 2007 jest trenerem w Japońskim Związku Narciarskim[4].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
14. 9 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia normalna indywidualnie 201 pkt -21,8 pkt Austria Ernst Vettori
4. 14 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia duża drużynowo[a] 571 pkt -73,4 pkt  Finlandia
4. 16 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia duża indywidualnie 211,3 pkt -28,2 pkt Finlandia Toni Nieminen
13. 20 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Skocznia duża indywidualnie 199,9 pkt -74,6 pkt Niemcy Jens Weißflog
2. 22 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Skocznia duża drużynowo[b] 956,9 pkt -13,2 pkt  Niemcy
55. 25 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Skocznia normalna indywidualnie 125,5 pkt -156,5 pkt Norwegia Espen Bredesen
5. 11 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia normalna indywidualnie 218,4 pkt -16 pkt Finlandia Jani Soininen
3. 15 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia duża indywidualnie 258,3 pkt -14 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki
1. 16 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia duża drużynowo[c] 933 pkt - -
20. 10 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Skocznia normalna indywidualnie 232 pkt -37 pkt Szwajcaria Simon Ammann
20. 13 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Skocznia duża indywidualnie 222,8 pkt -58,6 pkt Szwajcaria Simon Ammann
5. 18 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Skocznia duża drużynowo[d] 926 pkt -48,1 pkt  Niemcy
DSQ[5] 11 lutego 2006 Włochy Turyn Skocznia normalna indywidualnie
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
17. 10 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża indywidualnie 183,2 pkt -34,3 pkt Franci Petek
15. 16 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia normalna indywidualnie 198,6 pkt -24,3 pkt Austria Heinz Kuttin
4. 21 lutego 1993 Szwecja Falun Skocznia duża indywidualnie 231,2 pkt -10,2 pkt Norwegia Espen Bredesen
5. 23 lutego 1993 Szwecja Falun Skocznia duża drużynowo[e] 716 pkt -105,5 pkt  Norwegia
1. 27 lutego 1993 Szwecja Falun Skocznia normalna indywidualnie 237,8 pkt - -
53. 12 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia normalna indywidualnie 55 pkt -211 pkt Japonia Takanobu Okabe
2. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Skocznia normalna indywidualnie 258,5 pkt -5 pkt Finlandia Janne Ahonen
2. 27 lutego 1997 Norwegia Trondheim Skocznia duża drużynowo[c] 905 pkt -50,3 pkt  Finlandia
1. 1 marca 1997 Norwegia Trondheim Skocznia duża indywidualnie 252,1 pkt - -
6. 21 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia duża indywidualnie 246,8 pkt -16,6 pkt Niemcy Martin Schmitt
2. 23 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia duża drużynowo[f] 987 pkt -1,9 pkt  Niemcy
3. 26 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia normalna indywidualnie 252 pkt -3 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki
33. 19 lutego 2001 Finlandia Lahti Skocznia duża indywidualnie 86,3 pkt -190 pkt Niemcy Martin Schmitt
4. 21 lutego 2001 Finlandia Lahti Skocznia duża drużynowo[g] 837,9 pkt -101,9 pkt  Niemcy
5. 23 lutego 2001 Finlandia Lahti Skocznia normalna indywidualnie 217,5 pkt -28,5 pkt Polska Adam Małysz
4. 23 lutego 2001 Finlandia Lahti Skocznia normalna drużynowo[h] 886,5 pkt -67 pkt  Austria
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
30. 25 lutego 1990 Norwegia Vikersund Loty indywidualnie 302,9 pkt -54,8 pkt Dieter Thoma
19. 22 marca 1992 Czechosłowacja Harrachov Loty indywidualnie 283,5 pkt -109 pkt Japonia Noriaki Kasai

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[6]
1986/1987 85.
1989/1990 52.
1991/1992 29.
1992/1993 16.
1993/1994 15.
1994/1995 59.
1995/1996 5.
1996/1997 29.
1997/1998 4.
1998/1999 9.
1999/2000 11.
2000/2001 26.
2001/2002 38.

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce razem
1995/1996 4 - 4 8
1996/1997 - - 1 1
1997/1998 5 2 1 8
1998/1999 - - 2 2
1999/2000 - 1 - 1
2000/2001 - - 1 1
2001/2002 - - - -
suma 9 3 9 21

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Skocznia Nota Pozycja Strata Zwycięzca
1. 2 grudnia 1995 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 245,5 pkt 3. -8,5 pkt Mika Laitinen
2. 8 grudnia 1995 Austria Villach Alpenarena 248,5 pkt 1. - -
3. 17 grudnia 1995 Francja Chamonix Tremplin aux Bossons 223 pkt 3. -10 pkt Hiroya Saitō
4. 30 grudnia 1995 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze 236,4 pkt 3. -11,5 pkt Mika Laitinen
5. 18 lutego 1996 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain 274,1 pkt 1. - -
6. 1 marca 1996 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 239 pkt 1. - -
7. 3 marca 1996 Finlandia Lahti Salpausselkä K-114 266,6 pkt 1. - -
8. 17 marca 1996 Norwegia Oslo Holmenkollbakken 242,2 pkt 3. -7,2 pkt Adam Małysz
9. 26 stycznia 1997 Japonia Hakuba Olimpijska 241,6 pkt 3. -5,1 pkt Adam Małysz
10. 30 listopada 1997 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 243,8 pkt 2. -4,2 pkt Jani Soininen
11. 8 grudnia 1997 Austria Villach Alpenarena 246 pkt 1. - -
12. 12 grudnia 1997 Czechy Harrachov Čerťák K-90 248,5 pkt 1. - -
13. 21 grudnia 1997 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze 236,8 pkt 1. - -
14. 1 stycznia 1998 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 241,8 pkt 2. -1,7 pkt Kazuyoshi Funaki
15. 11 stycznia 1998 Austria Ramsau W90-Schanze 243 pkt 1. - -
16. 13 marca 1998 Norwegia Trondheim Granåsen 250,7 pkt 1. - -
17. 15 marca 1998 Norwegia Oslo Holmenkollbakken 265,2 pkt 3. -10,3 pkt Primož Peterka
18. 9 marca 1999 Norwegia Trondheim Granåsen 262 pkt 3. -8 pkt Noriaki Kasai
19. 11 marca 1999 Szwecja Falun Lugnet K-115 247,7 pkt 3. -13,7 pkt Martin Schmitt
20. 1 stycznia 2000 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 231,9 pkt 2. -9,8 pkt Andreas Widhölzl
21. 29 grudnia 2000 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze 259,5 pkt 3. -9,1 pkt Martin Schmitt

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[7]
Sezon 1985/1986
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Klingenthal Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - 53 55 - - - - - - - - - - 0
Sezon 1986/1987
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Planica Planica Rælingen Oslo punkty
- - - - - - - - - - - - 15 20 70 84 73 69 - - 60 62 1
Sezon 1987/1988
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Gallio Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Meldal Oslo Planica Planica punkty
- - - - 31 55 91 94 73 94 - - - - - - - - - - 0
Sezon 1988/1989
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Harrachov Oberhof Oberhof Chamonix Oslo Örnsköldsvik Harrachov Planica Planica punkty
39 45 48 50 64 - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1989/1990
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Zakopane Sankt Moritz Gstaad Engelberg Predazzo Predazzo Lahti Lahti Örnsköldsvik Sollefteå Raufoss Planica Planica punkty
- - - - 15 28 - - - - - - - 52 20 54 74 56 14 44 50 22 63 64 45 3
Sezon 1990/1991
Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Oberhof Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Bollnäs Falun Trondheim Oslo Planica Planica Szczyrbskie Jezioro punkty
38 54 33 45 18 25 61 - 41 48 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1991/1992
Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Sankt Moritz Engelberg Oberstdorf Oberstdorf Lahti Lahti Örnsköldsvik Trondheim Trondheim Oslo MŚL – Harrachov Planica punkty
- - 21 44 - - - - - - - - - 10 5 13 19 33 12 19 17 24
Sezon 1992/1993
Falun Falun Ruhpolding Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Lillehammer Oslo Planica punkty
20 21 19 18 9 4 9 5 18 54 - - - - - 7 17 46
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon 1993/1994
Planica Planica Predazzo Courchevel Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Murau Liberec Liberec Sapporo Sapporo Lahti Örnsköldsvik MŚL – Planica Thunder Bay Thunder Bay punkty
13 49 4 13 17 17 9 9 48 52 - - 4 14 25 13 - 50 33 270
Sezon 1994/1995
Planica Planica Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Lahti Lahti Kuopio Falun Falun Lillehammer Oslo Vikersund Vikersund Oberstdorf punkty
18 46 45 q 46 q 44 - - 17 52 ? ? ? - - ? ? ? ? ? 27
Sezon 1995/1996
Lillehammer Lillehammer Villach Planica Predazzo Chamonix Chamonix Oberhof Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane MŚL – Bad Mitterndorf MŚL – Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Lahti Lahti Harrachov Falun Oslo punkty
3 14 1 7 13 5 3 8 3 10 24 42 22 5 34 42 - - ? ? 7 1 8 1 1 - 7 3 982
Sezon 1996/1997
Lillehammer Lillehammer Ruka Ruka Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Kuopio Falun Oslo Planica Planica punkty
18 q 30 48 30 q 46 42 49 37 - - 31 26 3 - - - - 15 47 7 11 - - 156
Sezon 1997/1998
Lillehammer Lillehammer Predazzo Villach Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Ramsau Zakopane Zakopane MŚL – Oberstdorf MŚL – Oberstdorf Sapporo Vikersund Vikersund Kuopio Lahti Lahti Falun Trondheim Oslo Planica Planica punkty
5 2 4 1 1 50 1 11 2 4 34 1 5 37 - - 49 6 27 4 10 35 21 1 3 8 11 1120
Sezon 1998/1999
Lillehammer Lillehammer Chamonix Chamonix Predazzo Oberhof Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Harrachov Kuopio Lahti Trondheim Falun Oslo Planica Planica Planica punkty
41 23 24 4 6 11 9 13 9 16 4 12 22 19 11 12 15 6 - - - 7 17 3 3 6 19 5 7 720
Sezon 1999/2000
Kuopio Kuopio Predazzo Predazzo Villach Zakopane Zakopane Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Lahti Lahti Trondheim Oslo Planica punkty
19 8 14 35 5 - - 5 2 12 13 6 45 24 18 12 4 10 12 - - 10 9 12 41 17 545
Sezon 2000/2001
Kuopio Kuopio Kuopio Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Park City Hakuba Sapporo Sapporo Willingen Willingen Oberstdorf Oberstdorf Falun Trondheim Oslo Planica punkty
34 28 13 3 12 30 - - - 29 24 16 18 37 27 - - - - 14 29 167
Sezon 2001/2002
Kuopio Kuopio Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Villach Engelberg Engelberg Predazzo Predazzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Lahti Falun Trondheim Oslo punkty
q 29 18 4 38 q 35 - - 34 31 q 23 - - - 31 11 - q 39 q 97
Sezon 2002/2003
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Willingen Willingen Oslo Lahti Lahti Planica Planica punkty
q q q 31 35 40 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował
 ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce Źr.
1987/1988 80. [8]
1990/1991 60. [9]
1992/1993 4. [10]
1993/1994 21. [11]
1994/1995 64. [12]
1995/1996 18. [13]
1996/1997 42. [6]
1997/1998 10.
1998/1999 8.
1999/2000 6.
2000/2001 21.
2001/2002 38.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce Źr.
1997 13. [14]
1998 13. [15]
1999 4. [16]
2000 18. [17]
2001 30. [18]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[6]
1997/1998 21.
1998/1999 8.
1999/2000 15.
2000/2001 50.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[19]
1994 54.
1996 3.
1997 1.
1998 1.
1999 4.
2001 5.
2002 34.
2005 74.

Miejsca na podium konkursów LGP

[edytuj | edytuj kod]
  1. Włochy Predazzo – 28 sierpnia 1996 (1. miejsce)
  2. Austria Stams – 1 września 1996 (1. miejsce)
  3. Francja Courchevel – 14 sierpnia 1997 (1. miejsce)
  4. Niemcy Hinterzarten – 24 sierpnia 1997 (1. miejsce)
  5. Włochy Predazzo – 27 sierpnia 1997 (1. miejsce)
  6. Austria Stams – 9 sierpnia 1998 (1. miejsce)
  7. Włochy Predazzo – 11 sierpnia 1998 (1. miejsce)
  8. Niemcy Hinterzarten – 16 sierpnia 1998 (1. miejsce)
  9. Japonia Hakuba – 12 września 1998 (2. miejsce)
  10. Japonia Hakuba – 13 września 1998 (1. miejsce)
  11. Francja Courchevel – 14 sierpnia 1999 (2. miejsce)
  12. Austria Stams – 22 sierpnia 1999 (2. miejsce)
  13. Japonia Sapporo – 15 września 1999 (3. miejsce)
  14. Japonia Hakuba – 9 września 2001 (1. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[7]
1994
Hinterzarten Predazzo Stams punkty
44 41 q 154,0
1996
Trondheim Oberhof Hinterzarten Predazzo Stams punkty
8 11 11 1 1 280
1997
Courchevel Trondheim Hinterzarten Predazzo Stams punkty
1 21 1 1 - 310
1998
Stams Predazzo Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba punkty
1 1 6 1 2 1 520
1999
Hinterzarten Courchevel Stams Hakuba Sapporo punkty
14 2 2 4 3 288
2001
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Stams Sapporo Hakuba Hakuba punkty
14 9 15 43 5 9 1 237
2002
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Lahti Lahti Innsbruck punkty
q 22 14 35 33 44 27
2005
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Zakopane Predazzo Bischofshofen Hakuba Hakuba punkty
- - - - - - 30 - 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[7]
1993/1994 40.
1994/1995 172.
1995/1996 89.
1996/1997 18.
1997/1998 87.
1999/2000 28.
2000/2001 39.
2001/2002 85.
2002/2003 90.
2003/2004 122.
2004/2005 68.
2005/2006 61.

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
  1. Japonia Sapporo – 15 stycznia 1994 (1. miejsce)
  2. Japonia Sapporo – 16 stycznia 1994 (3. miejsce)
  3. Japonia Sapporo – 9 marca 1996 (1. miejsce)
  4. Japonia Hakuba – 21 września 1996 (1. miejsce)
  5. Japonia Hakuba – 22 września 1996 (1. miejsce)
  6. Japonia Sapporo – 11 stycznia 1997 (1. miejsce)
  7. Japonia Sapporo – 12 stycznia 1997 (2. miejsce)
  8. Japonia Hakuba – 20 września 1997 (2. miejsce)
  9. Japonia Hakuba – 23 października 1999 (2. miejsce)
  10. Japonia Sapporo – 14 stycznia 2000 (2. miejsce)
  11. Japonia Sapporo – 15 stycznia 2000 (2. miejsce)
  12. Japonia Sapporo – 16 stycznia 2000 (3. miejsce)
  13. Japonia Sapporo – 12 stycznia 2001 (2. miejsce)
  14. Japonia Sapporo – 14 stycznia 2001 (1. miejsce)
  15. Japonia Sapporo – 12 stycznia 2002 (3. miejsce)
  16. Japonia Sapporo – 13 stycznia 2002 (3. miejsce)
  17. Szwajcaria Sankt Moritz – 26 grudnia 2005 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[7]
Sezon 1993/1994
Lillehammer Lillehammer Oberwiesenthal Lauscha Wörgl Sankt Moritz Sankt Aegyd Gallio Sapporo Sapporo Willingen Willingen Ironwood Ironwood Ruhpolding Saalfelden Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Schönwald Titisee-Neustadt Calgary Calgary Zaō Zakopane Zakopane Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Sprova Sprova Ruka Rovaniemi punkty
- 10 - - - - - - 1 3 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 186
Sezon 1994/1995
Lillehammer Lillehammer Jyväskylä Lahti Lahti Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Courchevel Courchevel Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Gallio Gallio Liberec Liberec Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Westby Iron Mountain Ishpeming Sapporo Zaō Zaō Schönwald Schönwald Sprova Sprova Ruka Gällivare Rovaniemi Rovaniemi punkty
- - - - - - - - - - 20 33 80 - - - - - - - - - - - - - - - 15 - - - - - - - - - - 27
Sezon 1995/1996
Lauscha Brotterode Lahti Lahti Kuopio Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Bad Goisern Reit im Winkl Sapporo Sapporo Sapporo Saalfelden Berchtesgaden Willingen Liberec Liberec Seefeld Westby Westby Gallio Gallio Örnsköldsvik Örnsköldsvik Schönwald Titisee-Neustadt Bollnäs Sapporo Beuil