Miłocin (gmina Wojciechów)

Miłocin
wieś
Ilustracja
Przystanek kolejowy w Miłocinie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

lubelski

Gmina

Wojciechów

Liczba ludności (2021)

570[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-150[4]

Tablice rejestracyjne

LUB

SIMC

0393732[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Miłocin”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Miłocin”
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Mapa konturowa powiatu lubelskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Miłocin”
Położenie na mapie gminy Wojciechów
Mapa konturowa gminy Wojciechów, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Miłocin”
Ziemia51°15′35″N 22°18′15″E/51,259722 22,304167[1]

Miłocinwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Wojciechów[6][5]. Obok miejscowości przepływa rzeka Ciemięga, lewy dopływ Bystrzycy.

W 1954 roku od Miłocina odłączono część położoną na południe od linii kolejowej Lublin-Puławy, tworząc z niej wieś Miłocin, która weszła w skład gromady Palikije (pozostała część weszła w skład gromady Tomaszowice)[7].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Wojciechów[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 521 mieszkańców[9].

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Miłocin[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0393749 Czajki część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś notowana w roku 1442 jako „Miloczin”, stanowiła własność szlachecką. W roku 1442 dziedzicem był Warsz z Ostrowa kasztelan lubelski[10].
W roku 1827 spisano tę wieś jako poduchowną, posiadała wówczas 10 domostw i 104 mieszkańców. Około roku 1885 opisano Miłocin jako wieś z folwarkiem w powiecie lubelskim gminie Wojciechów przy samej drodze żelaznej kolei nadwiślańskiej. Jak podaje Słownik geograficzny Królestwa Polskiego stacja pierwotnie nosiła nazwę Miłocin, przemianowana następnie na Nałęczów[11]. Obecnie przystanek kolejowy Miłocin Lubelski.

Według spisu powszechnego z roku 1921 miejscowość Miłocin występuje jako: folwark – 10 domów i 176 mieszkańców, kolonia – 6 domów i 46 mieszkańców, wieś – 24 domy i 185 mieszkańców. Występuje ponadto miejscowość Miłocin-Czujki kolonia posiadająca 2 domy i 64 mieszkańców[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80769
  2. Wieś Miłocin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-25], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-25].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 785 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 64
  8. Strona gminy,sołectwa
  9. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  10. Miłocin, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  11. Miłocin 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 436.
  12. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-08-06].