Napalm Death

Napalm Death

Od lewej: Mark „Barney” Greenway, Danny Herrera (z tyłu na perkusji) i Shane Embury podczas koncertu 16 sierpnia 2007 roku
Rok założenia	1981
Pochodzenie	Wielka Brytania (Meriden)
Gatunek	grindcore[1][2][3], death metal[1][2][3], hardcore punk[1]
Wydawnictwo	Earache Records, Sound of Burial Records, Snapper Records, Spitfire Records, Feto Records, Dream Catcher Records, Strange Fruit Records, Century Media Records
Powiązania	Anaal Nathrakh, Benediction, Extreme Noise Terror, Brujeria, Lock Up, Venomous Concept, At the Gates, The Crown, Cathedral, Godflesh, Praxis, Carcass, Doom
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Napalm Death – angielska grupa muzyczna powstała w 1981 roku w Meriden w pobliżu Coventry. W początkowym okresie działalności zespół wykonywał hardcore punk. W latach późniejszych zwrócił się w stronę takich gatunków jak grindcore i death metal. W swej twórczości zespół poruszył takie zagadnienia jak nienawiść, agresja, polityka czy religia^[4][1]. Z kolei wokalista Mark „Barney” Greenway oraz pozostali członkowie Napalm Death wielokrotnie wyrazili sprzeciw na temat zjawiska rasizmu i wojen^[5].

Do 2009 roku zespół wydał czternaście albumów studyjnych oraz szereg kompilacji, albumów koncertowych i minialbumów. Według danych z 2003 roku wydawnictwa zespołu w samych Stanach Zjednoczonych sprzedały się w nakładzie 367 654 egzemplarzy^[6]. Byli i obecni członkowie grupy utworzyli lub współtworzyli liczne zespoły i projekty poboczne, m.in. takie jak: Carcass, Godflesh, Cathedral, Defecation, Jesu, Painkiller, Brujeria czy Lock Up.

Zespół Napalm Death powstał w miejscowości Meriden w pobliżu Coventry w Wielkiej Brytanii z inicjatywy nastoletnich muzyków, wokalisty i basisty Nicholasa Bullena oraz perkusisty Milesa Ratledgea. Pierwszy skład zespołu uzupełnił gitarzysta Simon Oppenheimer. W styczniu 1982 roku do grupy dołączył Graham Robertson, który objął stanowisko basisty. 25 lipca w Atherstone Miners Club muzycy dali pierwszy koncert. W sierpniu tego samego roku Oppenheimera zastąpił Darryl Fedeski. Następnie podczas koncertu w Knowle zostały zarejestrowane pierwsze nagrania Napalm Death.

Na wydanej we wrześniu kasecie magnetofonowej zatytułowanej Halloween znalazło się dziewięć utworów. Trzy miesiące później Fedeski odszedł z zespołu, a jego obowiązki przejął Graham Robertson. Natomiast jako basista i wokalista dołączył Finbarr Quinn były członek Curfew. W październiku ukazała się druga kaseta demo zespołu pt. And, Like Sheep, We Have All Gone Astray, nagrana ponownie w Knowle. Wydawnictwo, którego okładkę przygotował Nicholas Bullen było dostępne w sprzedaży wysyłkowej. Szereg recenzji kasety ukazało się w lokalnych fanzine’ach.

1 kwietnia 1983 roku zostało wydane trzecie demo pt. Kak. 6 maja 1987 roku nakładem Earache Records ukazał się debiutancki album grupy zatytułowany Scum^[3]. 16 września 1988 roku został wydany drugi album formacji pt. From Enslavement to Obliteration^[3]. 1 lipca 1990 roku ukazał się kolejny (trzeci) album Harmony Corruption^[3].

1 i 2 grudnia 1991 roku zespół wystąpił w Hali Sportowej „Gwardia” w Koszalinie oraz w Hali Ludowej we Wrocławiu. 23 czerwca 1992 roku został wydany album Utopia Banished^[3]. 2 i 3 lipca tego samego roku zespół zagrał w katowickiej Hali AWF i w poznańskiej hali Arena. 31 maja 1994 roku ukazał się album Fear, Emptiness, Despair^[3]. Natomiast 22 czerwca muzycy wystąpili w warszawskim klubie Stodoła. 26 stycznia 1996 roku został wydany album Diatribes^[3]. 25 marca tego samego roku zespół wystąpił w katowickim Mega Clubie. 3 czerwca 1997 roku ukazał się album Inside the Torn Apart^[3]. 26 października 1998 roku został wydany album Words From the Exit Wound^[3].

25 maja 2000 roku ukazała się kompilacja pt. The Complete Radio One Sessions. Na płycie zostały wydane utwory zarejestrowane dla Radio 1 / BBC^[7]. 25 września tego samego roku nakładem Dream Catcher i Spitfire Records został wydany album Enemy of the Music Business^[8][9]. Tytuł oznaczający „wrogowie przemysłu muzycznego” wydawnictwa wzbudził kontrowersje i spekulacje dotyczące adresata. Na łamach magazynu Terrorizer, wokalista Mark „Barney” Greenway wypowiedział się następująco:

1 sierpnia 2001 roku zespół wystąpił w poznańskim klubie Eskulap^[11]. 15 października tego samego roku została wydana pierwsze DVD zespołu pt. The DVD^[12]. Zestaw DVD zawiera pierwszych sześć wideoklipów nakręconych w latach: 1990 – 1997, tj. do utworu Breed to Breathe, następnie zawiera dokument Live Corruption (wydany po raz pierwszy na VHS), zarejestrowany podczas koncertu Live At Salisbury, Arts Centre, 30 June 1990, zawiera też koncert Live At Nottingham, Rock City, 14 November 1989 ponadto dwa utwory tj. Scum i You Suffer, zarejestrowane na żywo podczas Live At London Kilburn National, pochodzące z archiwalnego dokumentu BBC TV ‘Arena’ Heavy Metal Special (wykorzystane też przez BBC TV w 1989 r. w dokumencie muzycznym pt. Napalm Death. Thrash To Death)^[13]. Płyta wydana nakładem skonfliktowanej wówczas z zespołem wytwórni Earache Records powstała bez jego udziału^[14]. Napalm Death zarzucał wytwórni m.in. „pogoń za pieniędzmi”^[15]. Jednakże w wystosowanym przez Earache oświadczeniu zaznaczono odmowę współpracy ze strony muzyków^[15]. Latem 2002 roku muzycy przystąpili do prac nad kolejnym albumem studyjnym^[16]. Partie perkusji zostały zarejestrowane w Parkgate Studios, natomiast pozostałe instrumenty i wokalizy w Chapel Studios^[16]. Wydawnictwo zatytułowane Order of the Leech ukazało się 22 listopada tego samego roku, nakładem wytwórni muzycznej Spitfire Records^[17]. Płyta ukazała się również w rozszerzonej wersji z interpretacjami utworów „Thaw” i „Terrorain” z repertuaru Septic Death^[18]. W ramach promocji zespół odbył europejską trasę koncertową^[19]. Występy Napalm Death poprzedzała grupa The Great Deceiver^[19].

7 lipca 2003 roku ukazała się kompilacja nagrań zespołu pt. Noise For Music's Sake^[20]. Na dwupłytowym wydawnictwie ukazały się utwory wydane w ramach współpracy z Earache Records oraz kompozycje zarejestrowane z Lee Dorrianemi Billem Steerem^[21]. Natomiast 3 listopada został wydany album koncertowy Punishment in Capitals^[22]. Wydawnictwo ukazało się na płycie CD i DVD z zapisem koncertu z 12 kwietnia 2002 roku w Londynie^[22]. 23 sierpnia 2004 roku nakładem Century Media Records został wydany album Leaders Not Followers Part. II^[23]. Na płycie znalazły się interpretacje utworów takich grup jak: Cryptic Slaughter, Discharge, Sepultura, Agnostic Front czy Hirax^[24]. Mark „Barney” Greenway o nagraniach wypowiedział się w następujący sposób:

12 marca 2005 roku muzycy wystąpili na festiwalu Metalmania w katowickim Spodku^[26]. 25 kwietnia tego samego roku został wydany album The Code Is Red... Long Live the Code^[27]. Gościnnie w nagraniach wzięli udział: wokalista Hatebreed – Jamey Jasta i wokalista Dead Kennedys – Jello Biafra^[28][29]. Ponadto gościnnie partie gitary basowej w utworze „Pledge Yourself To You” nagrał członek Carcass – Jeff Walker^[30]. Z kolei w maju wraz z zespołami Most Precious Blood i Diecast, muzycy Napalm Death odbyli europejską trasę koncertową^[27]. Latem 2006 roku w Foel Studios w Walii muzycy rozpoczęli prace nad kolejnym albumem studyjnym^[31]. 14 sierpnia (początek koncertu już po północy 15 sierpnia) tego samego roku zespół wystąpił na festiwalu Hunter Fest, który odbył się w Szczytnie^[32]. 27 sierpnia zmarł gitarzysta zespołu Jesse Pintado (formalnie pozostawał członkiem zespołu, choć nie występował z nim od 2004 roku, ani nie pisał nowych utworów po wydaniu płyty Order of the Leech). 18 września został wydany album Smear Campaign^[33]. Nagrania zostały wyprodukowane we współpracy z producentem muzycznym Russem Russelem^[33]. Gościnnie na płycie wystąpiła wokalistka Anneke van Giersbergen z holenderskiej grupy The Gathering, która zaśpiewała w utworze „In Deference”^[33][34].

1 i 2 czerwca 2008 roku w ramach europejskiej trasy koncertowej zespół wystąpił w warszawskim klubie Progresja i wrocławskim W-Z^[35]. Koncerty Napalm Death poprzedziła amerykańska formacja Suffocation^[36]. 21 i 22 stycznia 2009 roku muzycy wystąpili w warszawskim klubie Progresja i krakowskim Lochnes^[37]. Napalm Death poprzedziły następujące zespoły: szwedzki Splitter, czeski Pigsty oraz polska Antigama^[38]. Natomiast 23 stycznia został wydany album studyjny Time Waits for No Slave^[39]. Ślady perkusji zostały nagrane w studiu Parlour w Kettering, a gitary, gitarę basową i wokale w walijskim Foel Studios^[40]. Wydawnictwo było promowane teledyskiem do tytułowego utworu. Natomiast w Stanach Zjednoczonych album uplasował się na 19. miejscu listy Top Heatseekers^[41]. We wrześniu również 2009 roku ukazał się split Napalm Death i Nasum zatytułowany Live in Japan – Grind Kaijyu Attack!. Na płycie został wydany materiał zarejestrowany przez Nasum w 2004 roku podczas koncertów w Japonii^[42]. W 27 lutego 2012 roku został wydany album pt. Utilitarian.

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[1][3].

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[1][3].

• Napalm Death. Thrash To Death (1989, BBC)
• Live Corruption (1990, VHS, Earache Records)
• The DVD (2001, DVD, Earache Records)
• Punishment in Capitals (2003, DVD, Snapper)
• The Scum Story (2007, DVD, Earache)

• Oficjalna strona zespołu (ang.)