Nazireat
.jpg)
Nazireat (od hebr. נזיר, nazir, poświęcenie) – opisany w Biblii i oparty na prawie Mojżesza, czasowy lub wieczysty ślub pełnego poświęcenia się Bogu. Osoba składająca śluby, czyli nazirejczyk (nazyrejczyk), zobowiązywała się - na czas trwania ślubów - do:
- abstynencji od wszelkich napojów alkoholowych, włącznie z octem winnym oraz spożywania winogron (Lb 6,3),
- niestrzyżenia włosów i brody (Lb 6,5),
- niezbliżania się do zwłok (Lb 6,7).
W przypadku naruszenia zasad nazireatu musi zostać on przerwany i unieważniony. Po złożeniu odpowiedniej ofiary i oczyszczeniu ślub nazireatu może zostać złożony na nowo.
Stary Testament
[edytuj | edytuj kod]Przepisy nazireatu są regulowane w 6 rozdziale Księdze Liczb:
Tak mów do Izraelitów: gdy jaki mężczyzna lub kobieta złoży ślub nazireatu, aby się poświęcić dla Pana, musi się powstrzymać od wina i sycery, nie może używać octu winnego i octu z sycery ani soku z winogron; nie wolno mu jeść winogron zarówno świeżych, jak i suszonych. Przez cały czas trwania nazireatu nie będzie niczego spożywać z winnego szczepu, począwszy od winogron niedojrzałych aż do wytłoczyn. Przez cały czas trwania nazireatu nożyce nie dotkną jego głowy. Dopóki nie upłynie czas, na który poświęcił się Panu, będzie święty i ma pozwolić, by włosy jego rosły swobodnie. W okresie, kiedy jest poświęcony dla Pana, nie może się zbliżyć do żadnego trupa. Nawet przy swoim zmarłym ojcu, matce, bracie czy siostrze nie może zaciągnąć nieczystości, gdyż nosi na swej głowie [znamię] poświęcenia dla Pana. Podczas całego okresu trwania nazireatu jest poświęcony dla Pana.
Nazirejczycy podlegali szczególnemu traktowaniu w społeczności Izraela, dlatego w Księdze Amosa znajduje się opis kary, jaką Bóg zsyła na tych, którzy podają im wino[2].
W Starym Testamencie jako nazirejczycy zostali przedstawieni sędziowie Samson[3] i Samuel[4]. Wspomniani są również w deuterokanonicznej 1 Księdze Machabejskiej[5].
Nowy Testament
[edytuj | edytuj kod]Nazirejczykiem opisanym w Nowym Testamencie był Jan Chrzciciel. O nazireacie wspomina anioł, który ukazał się w świątyni jego ojcu Zachariaszowi[6].
Nazirejczycy pojawiają się również w Dziejach Apostolskich, kiedy Paweł z Tarsu, by uzyskać zaufanie chrześcijan z Jerozolimy, składa w świątyni ofiarę za ich ostrzyżenie[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lb 6,2-8 w przekładach Biblii.
- ↑ Am 2,11-16 w przekładach Biblii.
- ↑ Sdz 13,4-7 w przekładach Biblii.
- ↑ 1Sm 1,11 w przekładach Biblii.
- ↑ 1Mch 3,49 w przekładach Biblii.
- ↑ Łk 1,15 w przekładach Biblii.
- ↑ Dz 21,23-26 w przekładach Biblii.