Niebieska Przełączka Wyżnia
 Niebieska Przełączka Wyżnia pomiędzy Niebieską Turnią pośrodku a Gąsienicową Turnią po prawej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia | 19 sierpnia 1907 |
| Pierwsze wejście | Z. Kordysówna, Z. Klemensiewicz, R. Kordys |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°13′09,5″N 20°00′50,8″E/49,219306 20,014111 | |
Niebieska Przełączka Wyżnia (niem. Mittlere Seealmscharte, słow. Vyšná Nebeská štrbina, węg. Felső-Niebieska-csorba[1]) – położona na wysokości 2247 m mała przełączka we wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, między Gąsienicową Turnią (2279 m) a Niebieską Turnią (2258 m) – tuż na zachód od tej ostatniej[2]. Północne stoki spod przełączki opadają do Mylnej Kotlinki w najwyższym piętrze Doliny Zielonej Gąsienicowej, zaś południowe do polodowcowego kotła Dolinki pod Kołem (górne piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich). Górna część tych stoków, zarówno z południowej, jak i północnej strony, to strome ściany. Stokami południowymi, sporo poniżej przełęczy, prowadzi czerwony szlak turystyczny z Kasprowego Wierchu na Zawrat[2].
Przełączka ta stanowi najłatwiejszy dostęp do Niebieskiej Turni, jest jednak dostępna tylko dla taterników[3].
Podobnie jak w przypadku innych pobliskich obiektów, nazwa przełęczy pochodzi nie od barwy niebieskiej, ale od góralskiego nazwiska: Niebies[4].
Pierwsze wejścia:
- latem: Zofia Kordysówna, Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys, 19 sierpnia 1907 r.,
- zimą: Wiesław Jaroszewski, Bogusław Kazimierowicz i Jan Sawicki, 4 stycznia 1936 r.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b Orla Perć. Mapa 1: 5 000, Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-42-X.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Liliowe – Mały Kościelec, t. 1, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.