Nino Manfredi

Nino Manfredi

Prawdziwe imię i nazwisko	Saturnino Manfredi
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1921 Castro dei Volsci, Włochy
Data i miejsce śmierci	4 czerwca 2004 Rzym, Włochy
Zawód	scenarzysta, aktor, reżyser
Multimedia w Wikimedia Commons

Saturnino „Nino” Manfredi (ur. 22 marca 1921 w Castro dei Volsci, zm. 4 czerwca 2004 w Rzymie) – włoski aktor, scenarzysta i reżyser filmowy. Zajmował się też reżyserią teatralną, był dramatopisarzem, komikiem, piosenkarzem, autorem książek, prezenterem radiowo-telewizyjnym i aktorem dubbingowym.

Zasłynął jako jeden z czołowych aktorów komedii w stylu włoskim (tzw. commedia all'italiana), grając przeważnie nieudaczników, prostych robotników lub ludzi ze społecznego marginesu, ale posiadających swoją godność i obdarzonych optymizmem.^[1] W trakcie trwania swojej kariery filmowej zdobył wiele wyróżnień, w tym m.in. sześć nagród David di Donatello, sześć nagród Nastro d’argento oraz nagrodę za najlepszy debiut reżyserski na festiwalu w Cannes za film Za otrzymaną łaskę (1971).

• 1949: Monastero di Santa Chiara
• 1949: Torna a Napoli
• 1951: Anema e core
• 1953: Canzoni, canzoni, canzoni
• 1955: Kawaler (Lo scapolo)
• 1955: Zakochani (Gli innamorati)
• 1956: Totò, Peppino e la... malafemmina
• 1958: Wenecja, księżyc i ty (Venezia, la luna e tu)
• 1958: Camping
• 1958: Caporale di giornata
• 1959: Skok w Mediolanie (Audace colpo dei soliti ignoti)
• 1960: Zbrodnia (Crimen)
• 1961: Sąd ostateczny (Il giudizio universale)
• 1962: Ryczące lata (Gli anni ruggenti)
• 1962: Trudna miłość (L'amore difficile)
• 1963: Kat (El verdugo)
• 1963: Dziewczyna z Parmy (La parmigiana)
• 1964: Niewierność (Alta infedeltà)
• 1964: Controsesso
• 1964: Włoch w Argentynie (Il gaucho)
• 1965: Lalki (Le bambole)
• 1965: Porozmawiajmy o mężczyznach (Questa volta parliamo di uomini)
• 1965: Panowie z kompleksami (I complessi)
• 1965: Znałem ją dobrze (Io la conoscevo bene)
• 1965: Thrilling
• 1965: Made in Italy
• 1966: Ja, ja, ja i ci wszyscy inni (Io, io, io... e gli altri)
• 1966: Operacja Święty January (Operazione San Gennaro)
• 1966: Adulterio all'italiana
• 1967: Głowa rodziny (Il padre di famiglia)
• 1967: Una rosa per tutti
• 1968: As wywiadu (Italian Secret Service)
• 1968: Straziami ma di baci saziami
• 1968: Czy nasi bohaterowie zdołają odszukać przyjaciela zaginionego tajemniczo w Afryce? (Riusciranno i nostri eroi a ritrovare l’amico misteriosamente scomparso in Africa?)
• 1969: Vedo nudo
• 1969: Roku pańskiego (Nell’anno del Signore)
• 1970: Contestazione generale
• 1971: Za otrzymaną łaskę (Per grazia ricevuta)
• 1971: Skandal w Rzymie (Roma bene)
• 1971: Trastevere
• 1972: Pinokio (Le avventure di Pinocchio)
• 1972: Lo chiameremo Andrea
• 1972: Girolimoni, il mostro di Roma
• 1974: Chleb i czekolada (Pane e cioccolata)
• 1974: Tacy byliśmy zakochani (C’eravamo tanto amati)
• 1975: Attenti al buffone
• 1976: Signore e signori, buonanotte
• 1976: Odrażający, brudni, źli (Brutti, sporchi e cattivi)
• 1976: Okazje (Quelle strane occasioni)
• 1977: In nome del papa re
• 1978: La mazzetta
• 1979: Pistolet (Il giocattolo)
• 1981: Nudo di donna
• 1982: Testa o croce
• 1982: Spaghetti House
• 1983: Questo e quello
• 1986: Grandi magazzini
• 1987: I picari
• 1987: Helsinki Neapol - cała długa noc (Helsinki Napoli All Night Long)
• 1990: Podróż Alberta (Alberto Express)
• 1990: In nome del popolo sovrano
• 1991: Mima
• 1995: Latający Holender (De vliegende Hollander)
• 1995: Colpo di luna
• 1999: Grazie di tutto
• 2000: La carbonara
• 2001: Una milanese a Roma
• 2002: Apri gli occhi e... sogna
• 2003: Cudowne światło (La luz prodigiosa)
• 2003: Un posto tranquillo

• 1971: Za otrzymaną łaskę (Per grazia ricevuta)
• 1981: Nudo di donna

• 1969: David di Donatello w kategorii Najlepszy aktor za film Vedo nudo
• 1971: David di Donatello w kategorii Najlepszy aktor za film Roku pańskiego
• 1973: David di Donatello w kategorii Najlepszy aktor za film Chleb i czekolada
• 1977: David di Donatello w kategorii Najlepszy aktor za film In nome del papa re

• Nino Manfredi w bazie IMDb (ang.)