Norbert

Norbertimię męskie pochodzenia starogermańskiego. Wywodzi się od słów nord – tj. północ i beraht – czyli błyszczeć, jaśnieć. Całość znaczy więc „ten, który dokonuje wielkich czynów na północy”, „sławny mąż z północy”.

Po raz pierwszy wystąpiło w języku polskim w 1216[1], później w 1455[2]. Imię częstsze na Śląsku[2], zyskuje na popularności od lat 70. XX wieku[1].

W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych, wykazano 39546 mężczyzn o imieniu Norbert nadanym jako imię pierwsze[3] oraz 15685 mężczyzn noszących imię Norbert jako imię drugie[4]. Dla porównania, najczęściej nadane jako męskie imię pierwsze – Piotr, nosi 689313 osób[5].

Norbert imieniny obchodzi: 6 czerwca[1][6][7].

Imię Norbert w innych językach[8]

[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni noszący imię Norbert

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Grzenia 2008 ↓, s. 257.
  2. a b Bubak 1993 ↓, s. 242.
  3. Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-06-06], Norbert - imię pierwsze.
  4. Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-06-06], Norbert - imię drugie.
  5. Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-06-06], Piotr - imię pierwsze.
  6. Fros i Sowa 1982 ↓, s. 427.
  7. Norbert [online], deon.pl [dostęp 2024-06-06].
  8. Janowowa i in. 1991 ↓, s. 202.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]