North American Soccer League
Państwo | |
---|---|
Oficjalny skrót | NASL |
Dyscyplina | piłka nożna |
Data założenia | |
Data rozwiązania | |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn | 24 |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Ostatni zwycięzca | Chicago Sting (1984) |
Najwięcej zwycięstw | New York Cosmos (5) |
North American Soccer League (NASL) – nieistniejąca już liga zawodowa znajdująca się na najwyższym szczeblu rozgrywek w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Istniała ona w latach 1968–1984.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1967 roku wystartowały dwie piłkarskie ligi w USA: United Soccer Association i NPSL. NPSL miało podpisać kontrakt telewizyjny z CBS, ale liczba transmitowanych meczów nie zgadzała się z warunkami umowy, w związku z tym w 1968 obie ligi połączyły się w jedną ligę North American Soccer League (NASL), która przetrwała do 1984 roku.
Wpływ na popularność NASL miały sukcesy powstałego w 1971 roku New York Cosmos, w którym grali światowej klasy piłkarze m.in. Pele, Franz Beckenbauer, Johan Cruyff, Johan Neeskens. Spowodowało to przybycie do ligi NASL innych znanych piłkarzy m.in. Eusebio, Kazimierz Deyna.
W późniejszym okresie popularność ligi NASL zaczęła słabnąć, a właściciele klubu chcąc dorównać sukcesom New York Cosmos, wydawali duże sumy pieniędzy na piłkarzy, które niestety były tylko ich stratą.
Władze ligi NASL wówczas kłóciły się z władzami MISL o wynagrodzenia, niską frekwencję i brak zainteresowania ze strony amerykańskich stacji telewizyjnych[1].
Władze ligi NASL planowały rozegranie rozgrywek w sezonie 1985, ale Chicago Sting, Minnesota Strikers, New York Cosmos i San Diego Sockers przeszły do MISL[2]. W dniu 28 marca 1985 roku, NASL zawiesiła działalność, kiedy tylko Toronto Blizzard i Minnesota Strikers były zainteresowane dalszą grą w lidze NASL[3]. W tym czasie planowano wznowienie ligi w 1986 roku[4].
Jedną z głównych przyczyn rozwiązania ligi było odebranie Kolumbii roli gospodarza Mistrzostw Świata w 1986 roku na rzecz Meksyku.
Obecnie niewiele drużyn zostało na piłkarskiej mapie USA. W obecnej najwyższej klasie rozgrywkowej w kraju Major League Soccer (MLS) występują: Portland Timbers, San Jose Earthquakes, Seattle Sounders i Vancouver Whitecaps.
Progresja NASL | ||
---|---|---|
Sezon | Drużyny | Liczba meczów |
1968 | 17 drużyn | 32 mecze |
1969 | 5 drużyn | 16 meczów |
1970 | 6 drużyn | 24 mecze |
1971 | 8 drużyn | |
1972 | 14 drużyn | |
1973 | 9 drużyn | 19 meczów |
1974 | 15 drużyn | 20 meczów |
1975 | 20 drużyn | 22 mecze |
1976 | ||
1977 | 18 drużyn | 26 meczów |
1978 | 24 drużyny | 30 meczów |
1979 | ||
1980 | 32 drużyny | |
1981 | 21 drużyn | |
1982 | 14 drużyn | |
1983 | 12 drużyn | 30 meczów |
1984 | 9 drużyn | 24 mecze |
Mistrzowie NASL
[edytuj | edytuj kod]Sezon
[edytuj | edytuj kod]Osiągnięcia według klubów
[edytuj | edytuj kod]Klub | Zwycięstwa | Finały | Zwycięstwa w sezonach |
---|---|---|---|
New York Cosmos | 5 | 1 | 1972, 1977, 1978, 1980, 1982 |
Chicago Sting | 2 | 0 | 1981, 1984 |
Atlanta Chiefs | 1 | 2 | 1968 |
Tampa Bay Rowdies | 1 | 2 | 1975 |
Toronto Metros/Blizzard | 1 | 2 | 1976 |
Dallas Tornado | 1 | 1 | 1971 |
Kansas City Spurs | 1 | 0 | 1969 |
Rochester Lancers | 1 | 0 | 1970 |
Philadelphia Atoms | 1 | 0 | 1973 |
Los Angeles Aztecs | 1 | 0 | 1974 |
Vancouver Whitecaps | 1 | 0 | 1979 |
Tulsa Roughnecks | 1 | 0 | 1983 |
Seattle Sounders | 0 | 2 | – |
San Diego Toros | 0 | 1 | – |
Washington Darts | 0 | 1 | – |
St. Louis Stars | 0 | 1 | – |
Miami Toros | 0 | 1 | – |
Portland Timbers | 0 | 1 | – |
Minnesota Kicks | 0 | 1 | – |
Fort Lauderdale Strikers | 0 | 1 | – |
Mistrzowie halowego NASL
[edytuj | edytuj kod]Sezon
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Mistrz | Wicemistrz | Król strzelców | Trener mistrzów |
---|---|---|---|---|
1971 | Dallas Tornado | Rochester Lancers | Mike Renshaw Jim Benedek Dragan Popović | Ron Newman |
1975 | San Jose Earthquakes | Tampa Bay Rowdies | Paul Child | Ivan Toplak |
1976 | Tampa Bay Rowdies | Rochester Lancers | Juli Veee | Eddie Firmani |
1979 | Dallas Tornado | Tampa Bay Rowdies | Jim Ryan | Al Miller |
1979–80 | Tampa Bay Rowdies | Memphis Rogues | David Byrne | Gordon Jago |
1980–81 | Edmonton Drillers | Chicago Sting | Karl-Heinz Granitza | Timo Liekoski |
1981–82 | San Diego Sockers | Tampa Bay Rowdies | Juli Veee | Ron Newman |
1983 | Tampa Bay Rowdies | Montreal Manic | Laurie Abrahams Dale Mitchell | Al Miller |
1983–84 | San Diego Sockers | New York Cosmos | Steve Zungul | Ron Newman |
Osiągnięcia według klubów
[edytuj | edytuj kod]Klub | Zwycięstwa | Finały | Zwycięstwa w sezonach |
---|---|---|---|
Tampa Bay Rowdies | 3 | 3 | 1976, 1980, 1983 |
Dallas Tornado | 2 | 0 | 1971, 1979 |
San Diego Sockers | 2 | 0 | 1982, 1984 |
San Jose Earthquakes | 1 | 0 | 1975 |
Edmonton Drillers | 1 | 0 | 1981 |
Rochester Lancers | 0 | 1 | – |
Memphis Rogues | 0 | 1 | – |
Chicago Sting | 0 | 1 | – |
Montreal Manic | 0 | 1 | – |
New York Cosmos | 0 | 1 | – |
Drużyny NASL 1968–84
[edytuj | edytuj kod]Komisarze
[edytuj | edytuj kod]- 1967: Dick Walsh (USA)
- 1967: Ken Macker (NPSL)
- 1968: Walsh and Macker (współkomisarze)
- 1969–83: Phil Woosnam
- 1983–84: Howard J. Samuels
- 1984–85: Clive Toye
Nagrody indywidualne
[edytuj | edytuj kod]Sezon | MVP | Odkrycie | Trener |
---|---|---|---|
1968 | Janusz Kowalik | Kaizer Motaung | Phil Woosnam |
1969 | Cirilo Fernandez | Cirilo Fernandez | Janos Bedl |
1970 | Carlos Metidieri | Jim Leeker | Sal DeRosa |
1971 | Carlos Metidieri | Randy Horton | Ron Newman |
1972 | Randy Horton | Mike Winter | Kazimierz Frankiewicz |
1973 | Warren Archibald | Kyle Rote Jr. | Al Miller |
1974 | Peter Silvester | Doug McMillan | John Young |
1975 | Steve David | Chris Bahr | John Sewell |
1976 | Pelé | Steve Pecher | Eddie Firmani |
1977 | Franz Beckenbauer | Jim McAlister | Ron Newman |
1978 | Mike Flanagan | Gary Etherington | Tony Waiters |
1979 | Johan Cruyff | Larry Hulcer | Timo Liekoski |
1980 | Roger Davies | Jeff Durgan | Alan Hinton |
1981 | Giorgio Chinaglia | Joe Morrone Jr. | Willy Roy |
1982 | Peter Ward | Pedro DeBrito | Johnny Giles |
1983 | Roberto Cabanas | Gregg Thompson | Dragan Popović |
1984 | Steve Zungul | Roy Wegerle | Ron Newman |
Najpopularniejsi gracze NASL
[edytuj | edytuj kod]- Dick Advocaat
- Carlos Alberto
- Sam Allardyce
- Adrian Alston
- Arsène Auguste
- Gordon Banks
- Peter Beardsley
- Franz Beckenbauer
- Colin Bell
- George Best
- Roberto Bettega
- Vladislav Bogićević
- Peter Bonetti
- Ivan Buljan
- Giorgio Chinaglia
- Charlie Cooke
- Joe Corrigan
- Johan Cruijff
- Teófilo Cubillas
- Rick Davis
- Buzz Demling
- Mark Demling
- Kazimierz Deyna
- Andranik Eskandarian
- Eusébio
- Elías Figueroa
- Trevor Francis
- Archie Gemmill
- Johnny Giles
- Bruce Grobbelaar
- Mark Hateley
- Geoff Hurst
- Wim Jansen
- Konrad Kornek
- Janusz Kowalik
- Helmut Kremers
- Ruud Krol
- Peter Lorimer
- Bobby Moore
- Gerd Müller
- Johan Neeskens
- Jimmy Nicholl
- Peter Nogly
- Björn Nordqvist
- Peter Osgood
- Yasin Özdenak
- Pelé
- Harry Redknapp
- Rob Rensenbrink
- Wim Rijsbergen
- Bruce Rioch
- Julio César Romero
- Hugo Sánchez
- Graeme Souness
- Mordechaj Spiegler
- Arno Steffenhagen
- Alex Stepney
- Nobby Stiles
- Wim Suurbier
- Stanisław Terlecki
- Klaus Toppmöller
- Jan van Beveren
- François Van der Elst
- Roy Wegerle
- Peter Withe
- Slaviša Žungul
- Władysław Żmuda
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Soccer It flourishes for participants, but suffers at gate [dostęp 1983-12-18] (ang.).
- ↑ MISL takes four NASL teams [dostęp 1984-08-31] (ang.).
- ↑ NASL down to two teams, Ducks won’t play for this season [dostęp 1985-03-29] (ang.).
- ↑ „NASL suspends operations for 1985” page 1D Minneapolis Star and Tribune March 29, 1985.
- ↑ Tony Waiters. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-04)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- American Soccer History Archives. sover.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-21)].
- Dane frekwencji NASL