Northrop N-3PB
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | bombowiec patrolowy |
Konstrukcja | metalowa |
Załoga | 3 |
Historia | |
Data oblotu | styczeń 1941 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 x Silnik gwiazdowy Wright GR-1820-G205A |
Moc | 810 kW |
Wymiary | |
Rozpiętość | 14,91 m |
Długość | 11,58 m |
Wysokość | 3,66 m |
Powierzchnia nośna | 34,93 m² |
Masa | |
Własna | 2 808 kg |
Startowa | 4 808 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 414 km/h |
Prędkość przelotowa | 348 km/h |
Pułap | 7 392 m |
Zasięg | 1 609 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
6 x 7,7 mm 900 kg bomb | |
Użytkownicy | |
Norwegia | |
Rzuty | |
Northrop N-3PB (Patrol Bomber) – bombowo-patrolowy wodnosamolot skonstruowany i produkowany przez amerykańską firmę Northrop Aircraft, Inc. na zamówienie Królewskiego Norweskiego Lotnictwa Morskiego (Marinens flygevåpen). Ponieważ wybudowane samoloty były dostępne dopiero po zajęciu Norwegii przez wojska niemieckie w 1940 roku, wszystkie maszyny dostarczono do Wielkiej Brytanii, gdzie weszły w skład norweskiego No. 330 Squadron RNoAF, działającego w ramach Royal Air Force.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Do końca lat 30. ubiegłego wieku Królewskie Norweskie Lotnictwo Morskie używało dwuskrzydłowych maszyn Høver M.F. 11. Zdając sobie jednak sprawę z szybko postępującego starzenia się konstrukcji, Norwegia zamówiła w zakładach Northropa w Stanach Zjednoczonych nowy samolot. John Knudsen Northrop zaprojektował nową maszynę w 1939 roku. Wykorzystując swoje doświadczenie w konstrukcji metalowych dolnopłatów zbudował samolot o eleganckiej sylwetce z dwoma jednoredanowymi pływakami. Obdarzając Northropa dużym zaufaniem, norweska komisja rządowa zamówiła 24 egzemplarze samolotu jeszcze przed jego oblotem. N-3PB był pierwszą konstrukcją powstałą po wchłonięciu wytwórni Northropa przez Douglas Aircraft Company a jeszcze przed założeniem przez konstruktora, kolejnej, niezależnej firmy. W styczniu 1941 roku do lotu wzbił się pierwszy gotowy N-3PB. Norwegia w tym momencie znajdowała się już pod niemiecką okupacją. Podjęto decyzję o przekazaniu wyprodukowanych maszyn do Royal Air Force. 25 kwietnia 1941 roku w ramach RAF utworzono 330 Dywizjon, którego personel tworzyli norwescy żołnierze. Na wyposażeniu dywizjonu znalazły się wyprodukowane w Stanach N-3PB. Jednostka stacjonowała na Islandii. Jej zadaniem było patrolowanie północnoatlantyckich szlaków, którymi poruszały się alianckie konwoje. Po przezbrojeniu dywizjonu w samoloty Consolidated PBY Catalina, N-3PB przesunięto do zadań szkolno-treningowych.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]N-3PB był całkowicie metalowym, trzyosobowym, wolnonośnym dolnopłatem. Płat trójdzielny, prosty o trapezowym obrysie. Kadłub o półskorupowej konstrukcji. Podwozie składało się z dwóch jednoredanowych, całkowicie metalowych pływaków. Do napędu użyto tłokowego silnika gwiazdowego z metalowym, przestawialnym, trójłopatowym śmigłem.
Uzbrojenie
[edytuj | edytuj kod]Maszyna była uzbrojona w cztery, zamontowane na stałe w skrzydłach (po dwa z obydwu stron kadłuba) karabiny maszynowe kalibru 7,7 mm oraz dwa ruchome karabiny tego samego kalibru na stanowisku strzelca pokładowego. Maszyna mogła również przenosić do 900 kg bomb.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Świdziński, Bombowiec patrolowy Northrop N-3PB, "Skrzydlata Polska", nr 25 (1986), s. 11, ISSN 0137-866x.