Organisation scientifique et technique du vol à voile
Siedziba | |
---|---|
Utworzenie | |
Strona internetowa |
Organisation scientifique et technique du vol à voile (Międzynarodowa Organizacja Naukowo-Techniczna Szybownictwa) – organizacja stowarzyszona z Komisją Szybowcową FAI (IGC). Głównym celem OSTIV jest zajmowanie się zagadnieniami naukowo technicznymi związanymi z lotem bezsilnikowym statków powietrznych[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1930 r. utworzono pierwszą międzynarodową organizację szybowcową ISTUS (Internationale Studienkommission für den motorlosen Flug – Międzynarodowa Komisja Lotu Bezsilnikowego), której celem było wspieranie rozwoju lotnictwa pod względem naukowym i technicznym poprzez „wymianę doświadczeń i przyjazną współpracę między specjalistami i pilotami wszystkich narodów”[2].
Po II wojnie światowej kontynuowano tę działalność poprzez utworzenie 27 lipca 1948 r. w Samedan Organisation scientifique et technique du vol à voile. W skład OSTIV wchodzą sekcje: meteorologiczna, rozwoju szybowców oraz szkoleniowa i bezpieczeństwa[3]. Polska przystąpiła do OSTIV w 1958 roku[4].
OSTIV organizuje kongresy odbywające się z okazji szybowcowych mistrzostw świata ponadto organizuje kursy specjalistyczne. Z jej inicjatywy wprowadzono w sporcie szybowcowym klasy sportowe szybowców w tym klasę standard, klasę club.
Członkiem OSTIV z ramienia Polski jest Aeroklub Polski.
Organizacja wydaje czasopismo naukowe „Technical Soaring”[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Domański, 1000 słów o samolocie i lotnictwie, Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 250
- ↑ OSTIV/ISTUS History. [dostęp 2018-05-05]. (ang.).
- ↑ Meteorological Panel. [dostęp 2018-05-05]. (ang.).
- ↑ Henryk Szydłowski (red.): Polskie lotnictwo sportowe. Kraków: KAW, 1986, s. 263. ISBN 83-03-01157-X. OCLC 803064028.
- ↑ Technical Soaring. [dostęp 2018-05-05]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Domański, 1000 słów o samolocie i lotnictwie, Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974