Papirus 6

Papirus 6
	; Jan 10,1-10
Data powstania	IV wiek
Rodzaj	kodeks papirusowy
Numer
Zawartość	Ewangelia Jana †; List Jakuba †; 1 List Klemensa
Język	grecko-koptyjski
Rozmiary	[28] × [15] cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	II
Miejsce przechowywania	Bibliothèque nationale et universitaire
	Multimedia w Wikimedia Commons

Papirus 6 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\mathfrak {P}}^{6}$ (ε 021 w systemie von Sodena)^[1] – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na IV. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana, Listu Jakuba oraz 1 Listu Klemensa^[2]. Większa część kodeksu zaginęła.

Opis

Kodeks zawiera tekst 1 Listu Klemensa w języku koptyjskim na pierwszych 26 stronach rękopisu, List Jakuba w języku koptyjskim na stronach 91-99, oraz grecko-koptyjski tekst Ewangelii Jana, który się zaczyna na stronie 100. Strony 27-90 nie zachowały się. 25 stron powinno przypadać na utraconą część Listu Klemensa, jedna strona powinna zawierać początek Listu Jakuba (1,1-12), pozostaje jednak około 28 stron o nieznanej zawartości. Rösch zauważył, że jest tu za mało miejsca na Drugi List Klemensa^[3].

Zachowało się 15 fragmentów (4 kart) z greckim tekstem Ewangelii Jana, ponadto fragmenty Ewangelii Jana, Listu Jakuba i 1 Listu Klemensa w języku koptyjskim (dialekt achmimicki). Wszystkich zachowanych fragmentów jest około 200^[4].

Oryginalne karty kodeksu miały prawdopodobnie rozmiar ok. 28 cm na 15 cm. Tekst pisany jest 1 kolumną na stronę, 30 linijek na stronę (według rekonstrukcji)^[5].

Tekst grecki kodeksu zawiera fragmenty Ewangelii Jana 10,1-2.4-7. 9-10; 11,1-8. 45-52. Tekst grecki reprezentuje aleksandryjski typ tekstu, Kurt Aland zaklasyfikował go do II kategorii^[2].

Tekst koptyjski kodeksu (achmimicki) zawiera 1 List Klemensa 1,1-26,2, fragmenty Ewangelii Jana 10,1-12.20; 13,1-2.11-12; Jakub 1,13-5,20.

Tekst koptyjski kodeksu pisany jest w dialekcie achmimickim i jest to jak dotąd jedyny zachowany rękopis zawierający przekład 1 Listu Klemensa na dialekt achmimicki.

Rękopis znaleziony został w Egipcie. Grecki tekst rękopisu opublikowany został przez Gregory w 1909 roku. Friedrich Rösch w 1910 roku opublikował tekst całego rękopisu^[6].

Caspar Rene Gregory nie próbował oszacować jego wieku (ze względu na fragmentaryczność)^[7]. Friedrich Rösch sugerował V lub VI wiek, ze względu na obecność Listu Klemensa^[8]. Niektórzy paleografowie dają mu nawet VII/VIII wiek^[9]. Obecnie datowany jest przez INTF na wiek IV^[2].

Rękopis przechowywany jest w Bibliothèque nationale et universitaire (Pap. copt. 379. 381. 382. 384) w Strasbourgu^[2]^[5].

Grecki tekst NT

[τευσαν εις αυτον τιν]ες δε εξ αυ

[των απηλθον προς τ]ο̣υ̣ς φαρισαιους

[και ειπαν αυτοις α] επ̣ο̣ιησεν ις̅

[συνηγαγον ουν οι αρ]χι̣ερεις

[και οι φαρισαιοι συνεδριο]ν̣ και ελε

[γον τι ποιουμεν οτι ουτο]ς̣ ο̣ α̣ν̣θρ̣ω̣

[πος πολλα ποιει σημεια] εαν

[αφωμεν αυτον ουτως] παντες̣

[πιστευσουσιν εις αυτον] κ̣αι ελευ

[σονται οι ρωμαιοι και αρο]υ̣σιν ημων

[και τον τοπον και το εθνο]ς̣·

[εις δε τις εξ αυτων καια]φας

[αρχιερευς ων του ενιαυτο]υ̣ εκειν[ου

ειπεν αυτοις υ]με[ις ουκ] ο̣ιδατ̣[ε

ουδεν ουδε λο]γ̣ι̣ζε̣[σθε ο]τ̣ι συμ

[φερει υμιν ι]ν̣[α εις αν]θ̣ρω

[πος αποθαν]η̣ υ[περ του λαο]υ̣

[και μη ολον το] ε[θνος αποληται του

το δε αφ εαυτου] ουκ ε̣[ιπεν] α̣λλα̣

[αρχιερευς ων] του ε[νια]υ̣του̣ εκ̣[ει

νου επροφητευσεν οτι ε]μ̣ελ̣λ̣ε̣[ν

ις̅ αποθνησκειν υπερ το]υ̣ εθ̣[νους]

[και ουχ υπερ του εθνους μονον

αλλ ινα και τα τεκ]ν̣α του [θ]υ̣̅ [τα

διεσκορπισμενα] συναγαγη ε̣ι̣ς ε̣ν̣

W Jana 10,4-5 posiada unikatową, nie potwierdzoną przez żaden inny rękopis, sekwencję słów τ[ην φωνην των αλλο]τριων^[10]. Inne rękopisy przekazują tę frazę w brzmieniu: την φωνην αυτου αλλοτριω, albo: αυτου την φωνην αλλοτριω^[11].

W Jana 10,6 przekazuje unikatowy wariant τι ην α, pozostałe rękopisy mają τι^[11]^[12].

W Jana 11,1 przekazuje unikatowy wariant ην δε τις εκει, pozostałe rękopisy mają ην δε τις^[13].

W Jana 11,2 imię Mariam zapisane zostało koptyjskimi literami w niezwykłej formie Mariham^[12].

W Jana 11,45 przekazuje wariant οι ελθοντες προς την Μαριαμ, wariant wspierany jest również przez rękopisy Papirus 59, Vaticanus, Ephraemi, Regius, minuskuł 33. Większość rękopisów – wśród nich Sinaiticus, Alexandrinus – przekazuje wariant οι ελθοντες μετα Μαριαμ. Wariant reprezentowany przez kodeks uważany jest przez współczesnych krytyków tekstu za oryginalny tekst Ewangelii^[14].

Zobacz też

Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Przypisy

↑ Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 350.
↑ ^a ^b ^c ^d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 96. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
↑ Friedrich Rösch, Bruchstücke des ersten Clemensbriefes nach dem achmimischen Papyrus der Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek (Strasbourg, 1910), p. VIII.
↑ Friedrich Rösch, Bruchstücke des ersten Clemensbriefes nach dem achmimischen Papyrus der Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek (Strasbourg, 1910), p. VII.
↑ ^a ^b INTF: Papirus 6 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].
↑ Friedrich Rösch, Bruchstücke des ersten Clemensbriefes nach dem achmimischen Papyrus der Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek (Strasbourg, 1910), pp. 1–160.
↑ Frederic G. Kenyon, Handbook to the Textual Criticism of the New Testament, London², 1912, p. 120.
↑ Friedrich Rösch, Bruchstücke des ersten Clemensbriefes nach dem achmimischen Papyrus der Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek (Strasbourg, 1910), p. XXVII.
↑ Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), s. 406.
↑ Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), s. 406–407.
↑ ^a ^b E. Nestle, K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 282. [NA26].
↑ ^a ^b Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), s. 407.
↑ E. Nestle, K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 285.
↑ E. Nestle, K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 288.

Bibliografia

Friedrich Rösch, Bruchstücke des ersten Clemensbriefes nach dem achmimischen Papyrus der Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek (Strasbourg, 1910).
Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 3. Leipzig: J. C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1909, s. 1085–1086.
Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1908, s. 46.
Peter M. Head. The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John. „Biblica”. 85, s. 406-407, 2004.

Linki zewnętrzne

INTF: Papirus 6 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].
New Testament Transcripts

[Kurzgefasste-1] Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 350.

[Aland-2] K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 96. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

[3] Friedrich Rösch, Bruchstücke des ersten Clemensbriefes nach dem achmimischen Papyrus der Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek (Strasbourg, 1910), p. VIII.

[4] Friedrich Rösch, Bruchstücke des ersten Clemensbriefes nach dem achmimischen Papyrus der Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek (Strasbourg, 1910), p. VII.

[INTF-5] INTF: Papirus 6 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].

[6] Friedrich Rösch, Bruchstücke des ersten Clemensbriefes nach dem achmimischen Papyrus der Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek (Strasbourg, 1910), pp. 1–160.

[Kenyon-7] Frederic G. Kenyon, Handbook to the Textual Criticism of the New Testament, London², 1912, p. 120.

[8] Friedrich Rösch, Bruchstücke des ersten Clemensbriefes nach dem achmimischen Papyrus der Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek (Strasbourg, 1910), p. XXVII.

[9] Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), s. 406.

[10] Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), s. 406–407.

[NA282-11] E. Nestle, K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 282. [NA26].

[Head407-12] Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), s. 407.

[13] E. Nestle, K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 285.

[14] E. Nestle, K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 288.

[15] skatalogowany również pod numerem P 58

[16] ragment początkowo oznakowany jako P 67

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[A]

[B]