Piramida ziemna
Piramida ziemna – wzniesienia o formie stożkowatego słupa zbudowane z miękkich skał (np. tuf wulkaniczny, glina morenowa) i zwieńczone głazem lub mniejszym fragmentem skały, który zapewniał ochronę miękkich skał leżących pod nim przed erozyjnym działaniem padających deszczy[1][2].
Piramidy ziemne są przykładem erozji deszczowej. Mogą mieć różną wysokość od paru centymetrów do wielu metrów, niektórzy polscy autorzy podają, że maksymalnie do 3 m[1][2][3]. Występują m.in. w Tyrolu Południowym[1] i w Kapadocji, w centralnej Turcji.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Marian Książkiewicz, Geologia dynamiczna, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1959, s. 74.
- ↑ a b Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 181, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.
- ↑ Mieczysław Klimaszewski, Geomorfologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 77, ISBN 83-01-11454-1, OCLC 749888069.