Podwójny rozpad beta

Podwójny rozpad beta – rozpad promieniotwórczy, w którym jądro atomowe w jednym procesie emituje dwie cząstki promieniowania beta.

W 1935 roku Maria Göppert-Mayer przewidziała istnienie procesu podwójnego rozpadu beta. Proces ten można opisać następująco: w jądrze atomu jednocześnie zachodzą dwa procesy rozpadu beta minus, czyli emitowane są dwa wirtualne bozony W⁻, z których powstaną dwa elektrony i dwa antyneutrina elektronowe. Zachodzi on jedynie w jądrach parzysto-parzystych, czyli posiadających parzystą liczbę obu nukleonów: protonów i neutronów.

Podwójny rozpad beta może być obserwowany w przypadku kilku izotopów, dla których z powodów energetycznych wszystkie inne kanały rozpadu są zabronione lub przynajmniej silnie stłumione. Obliczenia przewidują jednak, że proces ten jest bardzo rzadki. Średni czas życia atomu ze względu na podwójny rozpad beta wynosi około 10¹⁸–10²⁸ lat, w zależności od izotopu. Jądro takie może się rozpaść znacznie szybciej w inny sposób, np. przez przemianę α, jak to ma miejsce w przypadku długożyciowego ²³⁸U.

Rodzaje rozpadów	rozpad alfa rozpad beta (beta minus, beta plus) emisja gamma podwójny rozpad beta konwersja wewnętrzna przejście izomeryczne promieniotwórczość ciężkojonowa samorzutne rozszczepienie jądra atomowego
Emisje	emisja neutronu emisja pozytonu emisja protonu emisja dwuprotonowa
Wychwyty	wychwyt elektronu wychwyt neutronu podwójny wychwyt elektronu R S P Rp
Reakcje wysokoenergetyczne	spalacja fotodezintegracja
Nukleosynteza	gwiezdna nukleosynteza pierwotna nukleosynteza nukleosynteza w supernowych

Procesy rozpadu jądrowego	Rozpad alfa Rozpad beta Rozpad beta minus Rozpad beta plus Podwójny rozpad beta Wychwyt elektronu Podwójny wychwyt elektronu Emisja gamma Emisja neutronu Emisja protonu Emisja dwuprotonowa Rozpad egzotyczny Rozszczepienie jądra atomowego
Procesy syntezy jądrowej	Wychwyt neutronu Proces r Proces s Wychwyt protonu Proces rp

Podwójny rozpad beta

Zobacz też

€4.95