Powinowactwo

powinowactwo, afiniczność (łac. affinis „powinowaty”^[a])

Uwagi

↑ Etymologicznie przeciwstawiona powinna być nieskończoność (łac. infinitum); oba te wyrazy zawierają w łacinie tę samą cząstkę finis (koniec), przy czym afiniczność odnosi się do bliskości wspomnianego finis, to znaczy blisko do „punktu zerowego” w założonej uprzednio przestrzeni. Z drugiej strony łacińskie affinis znaczy „połączony z”, a więc i „mający coś wspólnego z”; dlatego wyraz ten wykorzystuje się wymiennie z polskim „powinowactwo” do wskazywania efektywnej możliwości mieszania się lub nie pewnych substancji, szczególnie w pojęciach sympatii i antypatii. Ostatecznie tak jak polskie „powinowactwo” czy również pochodzące z łaciny słowo koligacja (od łac. coligare, zbierać), wyraz ten może oznaczać naturalne przyciąganie uczuciowe lub więzi, także relację małżeństwa.