Prochownik
Prochownik – stopień wojskowy w Korpusie Artylerii Koronnej.
Obowiązki prochownika zawarte były w regulaminie z 1767 w artykule „Powinności każdego z Osobna Artyllerysty podług Stopnia y Urzędu tak względem umieiętności jako y Służby Pańskiey”[1].
Powinność Prochownika być umieiętnym w robieniu należytych Prochów, tak armatnych, iako y do strzelb mnieyszych, Które lako naypilniey y naydoskonaley czynić powinien, umiejąc należycie Lutrówać y brakować Salitry, Przeczyszczać Siarki y Kruszec, tak aby Prochy doskonałą próby Zawsze wytrzymać mogły, bo inaczey do Ceughauzu odbierać nie będą. Podczas roboty pomocników z Kanonierów y Bombardierów dodanych mieć sobie będzie, którzy trzeźwo y iak nayostrożniey przy robocie Prochów obchodzić się powinni.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Machynia i Srzednicki 1999 ↓, s. 20.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1777-1794. Oficerowie wojska koronnego. Artyleria i wojska inżynieryjne. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-304-8.