Puchar Świata w Rugby 7 (1997)

Puchar Świata w Rugby 7 (1997)
1997 Rugby World Cup Sevens
1993 2001
Dyscyplina

rugby 7

Organizator

IRFB

Szczegóły turnieju
Gospodarz

 Hongkong

Otwarcie

21 marca 1997

Zamknięcie (finał)

23 marca 1997

Liczba drużyn

24

Liczba aren

1 (w 1 mieście)

I miejsce

 Fidżi

II miejsce

 Południowa Afryka

Statystyki turnieju
Liczba meczów

69

Najwięcej punktów

Fidżi Waisale Serevi (117)

Najwięcej przyłożeń

Fidżi Marika Vunibaka (12)

Strona internetowa

Puchar Świata w Rugby 7 (1997) – drugi Puchar Świata, organizowane przez IRFB zawody o randze mistrzostw świata w rugby 7 rozgrywane co cztery lata. Turniej odbył się w Hongkongu na Hong Kong Stadium w dniach od 21 do 23 marca 1997 roku i rywalizowały w nim dwadzieścia cztery męskie zespoły. Tytułu zdobytego cztery lata wcześniej bronili Anglicy, zwyciężyli zaś reprezentanci Fidżi.

Tło zawodów

[edytuj | edytuj kod]

Inauguracyjny Puchar Świata w rugby 7 został zorganizowany na Murrayfield Stadium w Edynburgu w kwietniu 1993 roku. Prawa do jego organizacji otrzymali Szkoci z uwagi na fakt powstania tam tej odmiany tego sportu, lecz podwaliny do ogólnoświatowej popularyzacji siedmioosobowego rugby położył turniej Hong Kong Sevens[1]. Odbywające się corocznie od 1976 roku rozgrywki stanowiły nieoficjalne mistrzostwa świata i ich sukces zainspirował zarządzających tym sportem do stworzenia oficjalnych zawodów[1][2][3][4].

Przyszłość Pucharu Świata stanęła jednak pod znakiem zapytania, gdy organizatorzy inauguracyjnej edycji jeszcze przed jej rozpoczęciem przewidywali straty finansowe[2]. Turniej zakończył się jednak umiarkowanym sukcesem i IRFB zaczęła rozważać celowość kontynuacji tych zawodów. Podjęcie decyzji w tej sprawie przez IRFB miało nastąpić na spotkaniu w kwietniu[5], przełożone zostało jednak na 21 października, na doroczny zjazd tej organizacji[1][6]. We wrześniu Hongkong odwiedził przedstawiciel tej organizacji, Keith Rowlands, który zwiedzał przebudowywany Hong Kong Stadium oraz oceniał zdolność Hong Kong Rugby Football Union do zorganizowania takich zawodów[1][7]. Lokalni oficjele byli pewni, że w przypadku jego organizacji przez Hongkong okaże się on sukcesem – podkreślali bowiem osiemnastoletnie doświadczenie w organizacji turnieju oraz coroczne płynące z niego znaczące zyski[1][2]. Stanowisko Hongkongu uzyskało poparcie Australii, która wycofała się z zadeklarowanej wcześniej chęci organizacji zawodów, oraz Nowej Zelandii, która zaproponowała wręcz, aby Hongkong został stałym miejscem rozgrywania Pucharu Świata[1][6][7].

Październikowe spotkanie miało zatem rozstrzygnąć kwestię, czy realne i celowe jest zorganizowanie kolejnego turnieju oraz ewentualne wybranie jego gospodarza[7][8]. Podejmując decyzję IRFB brała pod uwagę między innymi profitowość, zainteresowanie publiczności i stadion – podczas trzydniowych zawodów w Edynburgu zapełniony on został jedynie podczas finałów[1][2]. IRFB na spotkaniu w angielskim Bristolu zadecydowała o organizacji drugiego Pucharu Świata, na jego gospodarza wybierając jednocześnie Hongkong, który jako jedyny złożył swoją kandydaturę. Zostały więc wszczęte negocjacje dotyczące warunków, terminu i formatu zawodów, a także prowadzących do niego kwalifikacji[8]. Organizatorzy w listopadzie tego roku ostrzegli jednak HKRFU, iż w przypadku niezapewnienia tzw. „czystego stadionu” turniej odbędzie się gdzie indziej[9]

Jedną z pierwszych decyzji, zaplanowaną do rozstrzygnięcia do czerwca 1994 roku, było ustalenie terminu rozegrania zawodów. Brane były pod uwagę dwa – marzec i październik, czyli przed i po przekazaniu przez Wielką Brytanię Hongkongu Chinom. HKRFU rekomendował termin późniejszy, by móc zorganizować również Hong Kong Sevens odbywający się tradycyjnie pod koniec marca, starając się przekonać wizytujących oficjeli[8][10]. Po potwierdzeniu marcowego terminu HKRFU wnioskował do IRFB o rekompensatę finansową w wysokości 10 milionów HKD z tytułu rezygnacji z przeprowadzenia głównego źródła przychodów związku[11].

W przeciwieństwie do Pucharu Świata 1993, gdzie zagwarantowany start, na podstawie wyników osiąganych w rugby piętnastoosobowym, miało dwadzieścia zespołów[12], organizatorzy zadecydowali, iż automatycznie do tej edycji awansują jedynie gospodarze oraz finaliści poprzedniego turnieju, pozostali członkowie IRFB rywalizowali zatem w trzech turniejach eliminacyjnych[13]. Turnieje te wyłoniły dwudziestu jeden uczestników, a dla czterech z nich – Wysp Cooka, Portugalii, Maroka i Zimbabwe – był to pierwszy awans na zawody tej rangi[13][14].

Kolejną kwestią był format zawodów – tradycyjny marcowy turniej w Hongkongu przeprowadzany był w pierwszym dniu systemem kołowym w ośmiu trzyzespołowych grupach, których zwycięzcy w drugim dniu walczyli o końcowy triumf, pozostałe zaś rywalizowały o trofea niższej rangi. W 1996 roku organizatorzy Hong Kong Sevens postanowili przetestować inny format, w którym zespoły w pierwszej fazie rywalizowały w sześciu czterozespołowych grupach, a z uwagi na fakt, iż liczba meczów zwiększała się wówczas z 24 do 36, przedłużała się ona do dwóch dni. Zwolennicy tego systemu przekonywali, że ożywi on walkę w pierwszej fazie poprzez zwiększenie liczby wyrównanych pojedynków i mniejszą ich przewidywalność, ograniczy sytuację, iż jedna porażka eliminuje z walki o zwycięstwo w turnieju, dodając jednocześnie do zawodów jeden dzień, co może oznaczać zwiększone wpływy z biletów oraz transmisji telewizyjnych[15][16]. Pomimo sukcesu tej edycji[17] na Puchar Świata powrócono do pierwotnego formatu modyfikując go jednak poprzez wprowadzenie jeszcze jednej fazy grupowej. Uznano bowiem, że jest on zbyt zależny od pierwotnego rozstawienia i wobec niedoskonałości rankingu (opartego na wynikach turniejów kwalifikacyjnych), zespołom należy się w drugim dniu zawodów „druga szansa”[18][19]. Stał się jednak obiektem krytyki, zarówno przed, jak i w trakcie trwania turnieju, między innymi za powtarzające się w obu fazach grupowych spotkania[19][20][21], podobnie jak niezrozumiałe przetasowania pomiędzy grupami już po losowaniu[22][23].

Po rozegraniu pierwszej fazy grupowej[24] w pierwszej ósemce rankingu znalazły się Anglia, Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Nowa Zelandia, RPA i Samoa zapewniając sobie teoretycznie łatwiejszych przeciwników w drugiej fazie[13][25][26][27]. Drugiego dnia siedem zespołów, które awansowało do ćwierćfinałów wygrało oba swoje grupowe pojedynki, Koreańczycy zaś zremisowali z Hiszpanią i o ich awansie zadecydowała wyższa wygrana nad Zimbabwe. Zespoły z drugich miejsc rozgrywały dalej turniej Plate, te z ostatnich natomiast walczyły o Bowl[13][28][29].

W turnieju oprócz specjalistów od rugby 7 brali również udział zawodnicy znani z rugby piętnastoosobowego, m.in. Eric Rush, David Campese, Brian Lima, Santiago Phelan czy Joost van der Westhuizen[30].

Trzydniowa wejściówka na turniej kosztowała 1000 HKD, niemal dwukrotnie więcej od ceny biletu na Hong Kong Sevens 1996[31]. Zawody transmitowała stacja ATV World[32].

W ćwierćfinałach broniący tytułu Anglicy ulegli Samoańczykom, półfinałowymi przeciwnikami tychże została reprezentacja Fidżi, która łatwo odprawiła Koreańczyków, w swoim piątym meczu nie tracąc nawet punktu; drugą parę półfinałową utworzyły RPA i Nowa Zelandia, pokonując odpowiednio Francuzów i Australijczyków. Zespół Samoa jako pierwszy wdarł się na pole punktowe Fidżyjczyków, nie uchroniło ich to jednak przed porażką 38-14, nadzieje Nowozelanczyków zostały zaś pogrzebane w starciu z zawodnikami z południowej Afryki. W finale zawodów w obecności czterdziestu tysięcy widzów przegrywający w pierwszej połowie 0–14 reprezentanci Fidżi ostatecznie pokonali po zaciętym pojedynku RPA 24–21 po raz pierwszy w historii zdobywając Melrose Cup. W finałach Plate i Bowl zwyciężyły odpowiednio Tonga i USA, do drużyny turnieju zostali zaś wybrani czterej Fidżijczycy (Waisale Serevi, Marika Vunibaka, Jope Tuikabe i Aminiasi Naituyaga) oraz trzej zawodnicy z RPA (Stephen Brink, Joost van der Westhuizen i Andre Venter)[14][29][33][34][35]. Najskuteczniejszym zawodnikiem turnieju był Waisale Serevi, zdobywca 117 punktów, najwięcej przyłożeń zdobył zaś jego rodak, Marika Vunibaka[36].

Post Fiji wydała serię znaczków upamiętniającą zwycięską drużynę w składzie Waisale Serevi, Taniela Qauqau, Jope Tuikabe, Leveni Duvuduvukula, Inoke Maraiwai, Aminiasi Naituyaga, Lemeki Koroi, Marika Vunibaka, Luke Erenavula i Manasa Bari[37][38].

Turniej przyniósł światowemu związkowi blisko 100 milionów HKD[39], zaś HKRFU około 18 milionów HKD[40].

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze w 1993 roku IRFB zadecydowała, iż automatyczny awans do turnieju uzyskają jedynie finaliści inauguracyjnej edycji – Anglia i Australia – oraz Hongkong jako gospodarz. O pozostałe dwadzieścia jeden miejsc rywalizować miało pozostałych ówczesnych 58 członków tej organizacji. Termin przysyłania zgłoszeń upływał w połowie sierpnia 1995 roku, a ostatecznie zaś w trzech turniejach eliminacyjnych – w Lizbonie, Dubaju i Punta del Este – walczyły 64 drużyny[12][13][14][41].

W październiku 1995 roku IRFB ogłosiła składy tych turniejów rozdzielając faworyzowane zespoły Nowej Zelandii, Fidżi i Samoa Zachodniego, pozostałe drużyny przydzielając według ustalonego wcześniej rankingu[41][42][43], w kwietniu 1996 roku natomiast podała dokładne daty tych zawodów i podział na grupy[18][44].

Drużyny, które awansowały do turnieju finałowego, zaznaczone czcionką pogrubioną.

Lizbona

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy turniej kwalifikacyjny odbył się w dniach 1–2 czerwca 1996 roku. Spośród dwudziestu czterech uczestniczących zespołów awans do Pucharu Świata uzyskało ośmiu ćwierćfinalistów, czyli zwycięzcy grup eliminacyjnych[45], w całym turnieju triumfowali zaś Nowozelandczycy[46].

Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D Grupa E Grupa F Grupa G Grupa H
 Irlandia  Nowa Zelandia  Hiszpania  Korea Południowa  Kanada  Namibia  Rumunia  Łotwa
 Norwegia  Mołdawia  Belgia  Szwecja  Ukraina  Gruzja  Polska  Portugalia
 Węgry  Litwa  Bułgaria  Chorwacja  Szwajcaria  Austria  Andora  Luksemburg

Dubaj

[edytuj | edytuj kod]

Drugi turniej kwalifikacyjny odbył się w dniach 21–22 listopada 1996 roku. Spośród dwudziestu czterech uczestniczących zespołów awans do Pucharu Świata uzyskało ośmiu ćwierćfinalistów, czyli zwycięzcy grup eliminacyjnych[47], w całym turnieju triumfowali zaś reprezentanci Fidżi[48][49].

Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D Grupa E Grupa F Grupa G Grupa H
 Szkocja  Południowa Afryka  Walia  Stany Zjednoczone  Fidżi  Tonga  Włochy  Zimbabwe
 Jugosławia  Dania  Kenia  Wybrzeże Kości Słoniowej  Rosja  Chińskie Tajpej  Maroko  Zatoka Perska
 Tunezja  Malezja  Czechy  Sri Lanka  Zambia  Singapur  Botswana  Tajlandia

Punta del Este

[edytuj | edytuj kod]

Trzeci turniej kwalifikacyjny odbył się w dniach 4–5 stycznia 1997 roku. Szesnaście uczestniczących drużyn w pierwszym dniu zawodów rywalizowało na Campus de Maldonado systemem kołowym podzielone na cztery czterozespołowe grupy, czołowa dwójka z każdej z nich awansowała do pełniącej rolę ćwierćfinałów drugiej fazy grupowej[50][51][52]. Awans do Pucharu Świata uzyskała najlepsza piątka, w całym turnieju triumfowali zaś Francuzi[53][54].

Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D
 Samoa  Argentyna  Japonia  Francja
 Izrael  Niemcy  Holandia  Urugwaj
 Paragwaj  Papua-Nowa Gwinea  Chile  Bahamy
 Trynidad i Tobago  Bermudy  Polinezja Francuska  Wyspy Cooka

System rozgrywek

[edytuj | edytuj kod]

Dwudziestu jeden kwalifikantów oraz trzy drużyny, które uzyskały automatyczny awans, zostały podzielone na osiem trzyzespołowych grup rywalizujących w pierwszym dniu systemem kołowym. Po zakończeniu pierwszej fazy ustalany był ranking, według którego następował podział na osiem trzyzespołowych grup (przykładowo grupa A składała się z zespołów uszeregowanych na miejscach 1-16-17, grupa B z drużyn 2-15-18, itd.), które w drugim dniu ponownie rywalizowały systemem kołowym. W trzecim dniu zawodów odbyła się natomiast faza pucharowa składająca się z ćwierćfinałów, półfinałów i finałów – ośmiu zwycięzców grup awansowało do turnieju głównego (Cup), zespoły z drugich miejsc walczyły w turnieju Plate, pozostałe zaś o Bowl[13][18][19][55].

Pierwsza faza grupowa

[edytuj | edytuj kod]

Grupy

[edytuj | edytuj kod]
Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D Grupa E Grupa F Grupa G Grupa H
 Anglia  Australia  Nowa Zelandia  Fidżi  Korea Południowa  Hiszpania  Argentyna  Walia
 Zimbabwe  Kanada  Tonga  Hongkong  Stany Zjednoczone  Maroko  Południowa Afryka  Namibia
 Rumunia  Szkocja  Japonia  Portugalia  Francja  Wyspy Cooka  Irlandia  Samoa

Mecze

[edytuj | edytuj kod]
21 marca 1997
 Anglia  26 - 7  Zimbabwe Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Zimbabwe  42 - 7  Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Anglia  33 - 12  Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Australia  38 - 7  Rumunia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Szkocja  26 - 14  Rumunia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Australia  19 - 19  Szkocja Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Nowa Zelandia  21 - 7  Tonga Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Tonga  35 - 7  Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Nowa Zelandia  47 - 14  Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Fidżi  45 - 0  Hongkong Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Hongkong  33 - 12  Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Fidżi  59 - 0  Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Francja  38 - 5  Korea Południowa Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Stany Zjednoczone  33 - 7  Korea Południowa Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Francja  35 - 5  Stany Zjednoczone Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Hiszpania  31 - 12  Wyspy Cooka Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Wyspy Cooka  31 - 17  Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Hiszpania  26 - 5  Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Południowa Afryka  38 - 5  Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Argentyna  31 - 22  Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong
Relacja
21 marca 1997
 Południowa Afryka  45 - 7  Argentyna Hong Kong Stadium, Hongkong
Relacja
21 marca 1997
 Samoa  26 - 24  Walia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Walia  12 - 12  Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Samoa  48 - 5  Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong

Tabela

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Do grupy
M W R P + - +/-
1.  Fidżi 2 2 0 0 104 0 +104 6 A
2.  Południowa Afryka 2 2 0 0 83 12 +71 6 B
3.  Samoa 2 2 0 0 74 29 +45 6 C
4.  Francja 2 2 0 0 73 10 +63 6 D
5.  Nowa Zelandia 2 2 0 0 68 21 +47 6 E
6.  Anglia 2 2 0 0 59 19 +40 6 F
7.  Hiszpania 2 2 0 0 57 17 +40 6 G
8.  Australia 2 1 1 0 57 26 +31 5 H
9.  Szkocja 2 1 1 0 45 33 +12 5 H
10.  Zimbabwe 2 1 0 1 49 33 +16 4 G
11.  Wyspy Cooka 2 1 0 1 43 48 -5 4 F
12.  Tonga 2 1 0 1 42 28 +14 4 E
13.  Stany Zjednoczone 2 1 0 1 38 42 -4 4 D
14.  Argentyna 2 1 0 1 38 67 -29 4 C
15.  Hongkong 2 1 0 1 33 57 -24 4 B
16.  Walia 2 0 1 1 36 38 -2 3 A
17.  Namibia 2 0 1 1 17 60 -43 3 A
18.  Irlandia 2 0 0 2 27 69 -42 2 B
19.  Maroko 2 0 0 2 22 57 -35 2 C
20.  Rumunia 2 0 0 2 21 64 -43 2 D
21.  Japonia 2 0 0 2 21 82 -61 2 E
22.  Kanada 2 0 0 2 19 75 -56 2 F
23.  Korea Południowa 2 0 0 2 12 71 -59 2 G
24.  Portugalia 2 0 0 2 12 92 -80 2 H

Druga faza grupowa

[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Fidżi 2 2 0 0 101 0 +101 6 Cup
2.  Walia 2 1 0 1 40 40 0 4 Plate
3.  Namibia 2 0 0 2 5 106 -101 2 Bowl
22 marca 1997
 Walia  40 - 5  Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Fidżi  35 - 0  Walia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Fidżi  66 - 0  Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa B

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Południowa Afryka 2 2 0 0 63 12 +51 6 Cup
2.  Hongkong 2 1 0 1 31 34 -3 4 Plate
3.  Irlandia 2 0 0 2 12 60 -48 2 Bowl
22 marca 1997
 Hongkong  26 - 5  Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Południowa Afryka  29 - 5  Hongkong Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Południowa Afryka  34 - 7  Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa C

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Samoa 2 2 0 0 70 12 +58 6 Cup
2.  Argentyna 2 1 0 1 45 35 +10 4 Plate
3.  Maroko 2 0 0 2 7 75 -68 2 Bowl
22 marca 1997
 Argentyna  33 - 7  Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong
Relacja
22 marca 1997
 Samoa  28 - 12  Argentyna Hong Kong Stadium, Hongkong
Relacja
22 marca 1997
 Samoa  42 - 0  Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa D

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Francja 2 2 0 0 66 7 +59 6 Cup
2.  Rumunia 2 1 0 1 17 38 -21 4 Plate
3.  Stany Zjednoczone 2 0 0 2 19 57 -38 2 Bowl
22 marca 1997
 Rumunia  17 - 12  Stany Zjednoczone Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Francja  40 - 7  Stany Zjednoczone Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Francja  26 - 0  Rumunia Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa E

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Nowa Zelandia 2 2 0 0 78 5 +73 6 Cup
2.  Tonga 2 1 0 1 40 57 -17 4 Plate
3.  Japonia 2 0 0 2 26 82 -56 2 Bowl
22 marca 1997
 Tonga  35 - 26  Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Nowa Zelandia  31 - 5  Tonga Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Nowa Zelandia  47 - 0  Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa F

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Anglia 2 2 0 0 59 17 +42 6 Cup
2.  Wyspy Cooka 2 1 0 1 15 29 -14 4 Plate
3.  Kanada 2 0 0 2 7 35 -28 2 Bowl
22 marca 1997
 Wyspy Cooka  5 - 0  Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Anglia  29 - 10  Wyspy Cooka Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Anglia  30 - 7  Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa G

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Korea Południowa 2 1 1 0 33 22 +11 5 Cup
2.  Hiszpania 2 1 1 0 31 24 +7 5 Plate
3.  Zimbabwe 2 0 0 2 22 40 -18 2 Bowl
22 marca 1997
 Korea Południowa  21 - 10  Zimbabwe Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Hiszpania  19 - 12  Zimbabwe Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Hiszpania  12 - 12  Korea Południowa Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa H

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Australia 2 2 0 0 57 16 +41 6 Cup
2.  Szkocja 2 1 0 1 37 38 -1 4 Plate
3.  Portugalia 2 0 0 2 14 54 -40 2 Bowl
22 marca 1997
 Szkocja  28 - 7  Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Australia  31 - 9  Szkocja Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Australia  26 - 7  Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong


Faza pucharowa

[edytuj | edytuj kod]

Bowl

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
23 marca 1997
 Stany Zjednoczone24
23 marca 1997
 Kanada21
 Stany Zjednoczone24
23 marca 1997
 Maroko0
 Maroko19
23 marca 1997
 Zimbabwe12
 Stany Zjednoczone40
23 marca 1997
 Japonia28
 Japonia24
23 marca 1997
 Namibia22
 Japonia24
23 marca 1997
 Irlandia22
 Irlandia33
 Portugalia5
23 marca 1997
 Stany Zjednoczone  24 - 21  Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Maroko  19 - 12  Zimbabwe Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Japonia  24 - 22  Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Irlandia  33 - 5  Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Stany Zjednoczone  24 - 0  Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Japonia  24 - 22  Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Stany Zjednoczone  40 - 28  Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong

Plate

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
23 marca 1997
 Tonga26
23 marca 1997
 Walia12
 Tonga43
23 marca 1997
 Wyspy Cooka10
 Wyspy Cooka36
23 marca 1997
 Hiszpania0
 Tonga40
23 marca 1997
 Hongkong19
 Hongkong26
23 marca 1997
 Argentyna5
 Hongkong43
23 marca 1997
 Szkocja7
 Szkocja43
 Rumunia19
23 marca 1997
 Tonga  26 - 12  Walia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Wyspy Cooka  36 - 0  Hiszpania Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Hongkong  26 - 5  Argentyna Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Szkocja  43 - 19  Rumunia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Tonga  43 - 10  Wyspy Cooka Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Hongkong  43 - 7  Szkocja Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Tonga  40 - 19  Hongkong Hong Kong Stadium, Hongkong

Cup

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
23 marca 1997
 Fidżi56
23 marca 1997
 Korea Południowa0
 Fidżi38
23 marca 1997
 Samoa14
 Samoa21
23 marca 1997
 Anglia12
 Fidżi24
23 marca 1997
 Południowa Afryka21
 Południowa Afryka19
23 marca 1997
 Francja14
 Południowa Afryka31
23 marca 1997
 Nowa Zelandia7
 Nowa Zelandia38
 Australia5
23 marca 1997
 Fidżi  56 - 0  Korea Południowa Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Samoa  21 - 12  Anglia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Południowa Afryka  19 - 14  Francja Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Nowa Zelandia  38 - 5  Australia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Fidżi  38 - 14  Samoa Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Południowa Afryka  31 - 7  Nowa Zelandia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Fidżi  24 - 21  Południowa Afryka Hong Kong Stadium, Hongkong


Klasyfikacja końcowa

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Reprezentacja
1  Fidżi
2  Południowa Afryka
3  Nowa Zelandia
 Samoa
5  Francja
 Australia
 Anglia
 Korea Południowa
9  Tonga
10  Hongkong
11  Szkocja
 Wyspy Cooka
13  Argentyna
 Rumunia
 Walia
 Hiszpania
17  Stany Zjednoczone
18  Japonia
19  Maroko
 Irlandia
21  Kanada
 Zimbabwe
 Portugalia
 Namibia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g IRB official to assess HK World bid. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Fears of heavy losses cloud future of 'world' Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  3. ↑ World Cup broadside from HK fan Campo. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  4. ↑ HK seals sevens future. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  5. ↑ International Board opens its door a fraction to the professional code and tinkers with experimental laws. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  6. ↑ a b Rugby boss backs HK bid for '97 World Cup. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  7. ↑ a b c World Cup assessor to see stadium. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  8. ↑ a b c HK to host World Cup Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  9. ↑ HK World Sevens under threat. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  10. ↑ IRB to decide fate of 1997 Hong Kong Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  11. ↑ Union chasing 'lost' millions. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  12. ↑ a b HK qualify - without having to kick a ball. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e f RWC Sevens 1997. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-04-26]. (ang.).
  14. ↑ a b c Sevens Explosion - World Cup History Part 2: Serevi's Fiji Kings of Hong Kong. ur7s.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  15. ↑ Sevens changes on cards. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  16. ↑ BIGGER AND BETTER. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  17. ↑ World Cup must follow Hong Kong's lead - the people have spoken. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  18. ↑ a b c Pool system back in favour for World Cup. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  19. ↑ a b c Trying times for new format. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  20. ↑ Williams heads off criticism of draw. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  21. ↑ England squander title. independent.co.uk. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-03)]. (ang.).
  22. ↑ El Mundial de seven. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (hiszp.).
  23. ↑ Cambio de fixture. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (hiszp.).
  24. ↑ Los Pumitas, listos para el Mundial. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (hiszp.).
  25. ↑ England show champion form to post their first-day double. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  26. ↑ El seven argentino, por la clasificación. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-20)]. (hiszp.).
  27. ↑ McBride's flops caught at sixes and Sevens.. thefreelibrary.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)]. (ang.).
  28. ↑ En busca del campeón. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)]. (hiszp.).
  29. ↑ a b FIJIAN FESTIVAL. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  30. ↑ A la conquista de Hong Kong. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (hiszp.).
  31. ↑ Locals lose out on Sevens World Cup ticket quota. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  32. ↑ Key matches were shown in entirety. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  33. ↑ Fiji lift Cup as promised with divine display of skill. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  34. ↑ 1997: Take it home Fiji. fijisun.com.fj. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)]. (ang.).
  35. ↑ Hong Kong bogus boys cheat Scots.. thefreelibrary.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)]. (ang.).
  36. ↑ Fiji reina en el seven. edant.clarin.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)]. (hiszp.).
  37. ↑ Fiji. rugbystamps.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-23)]. (ang.).
  38. ↑ Fiji's stamp of success. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-04-26]. (ang.).
  39. ↑ No place like home. scmp.com. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-18)]. (ang.).
  40. ↑ Poisoned carrot means time for rethink on Sevens largesse. scmp.com. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-18)]. (ang.).
  41. ↑ a b Packer 'no threat to World Sevens'. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  42. ↑ Top sides look set for HK. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  43. ↑ A magnificent sevens beckons for Scotland. heraldscotland.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)]. (ang.).
  44. ↑ Easy passages to World Cup Sevens. heraldscotland.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)]. (ang.).
  45. ↑ Kong shot. thefreelibrary.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)]. (ang.).
  46. ↑ Ireland earn world cup sevens berth. „The Irish Times”, June 4, 1996. [zarchiwizowane z adresu 2017-02-17]. (ang.). 
  47. ↑ Wales through to the World Cup Sevens finals in Hong Kong. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  48. ↑ Rugby Union: Viars jars Boks. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  49. ↑ Hong Kong 7's World Cup - Qualifying Rounds. tongatapu.net.to. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-30)]. (ang.).
  50. ↑ Los Pumas tienen un objetivo Mundial. edant.clarin.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  51. ↑ Los Pumas, a la espera del debut. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  52. ↑ Pumas en el camino. edant.clarin.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  53. ↑ Un par de chispas no dieron luz. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  54. ↑ Los Pumas deben mejorar en el Seven. edant.clarin.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  55. ↑ Rugby Union: Wales are denied by last-gasp try. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-15)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Puchar świata w rugby 7
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Świata_w_Rugby_7_(1997)&oldid=63132202”