Puszcza Solska

Puszcza Solska
Ilustracja
kompleks leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powierzchnia

ok. 1240 km²

Obszary chronione

Roztoczański Park Narodowy
Park Krajobrazowy Lasy Janowskie
Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej
Szczebrzeszyński Park Krajobrazowy
Południoworoztoczański Park Krajobrazowy
Krasnobrodzki Park Krajobrazowy

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Puszcza Solska”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Puszcza Solska”
Ziemia50°30′10″N 23°00′21″E/50,502778 23,005833
Puszcza Solska
Ilustracja
Makroregion

Kotlina Sandomierska

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
województwo lubelskie
województwo podkarpackie

Rzeka Sopot

Puszcza Solska (również Lasy Biłgorajskie) – kompleks leśny w południowej części województwa lubelskiego, złożony głównie z borów sosnowych, w części sztucznie nasadzonych. Zajmuje obszar około 1240 km²[1]. W okresie średniowiecza wraz z Puszczą Sandomierską stanowiła jeden kompleks leśny[2]. Puszcza oznaczona jest jako ostoja ptaków IBA[3].

Geografia regionu

[edytuj | edytuj kod]

Puszcza Solska leży w Kotlinie Sandomierskiej, na Równinie Biłgorajskiej, na południe od pasma Roztocza. Stanowi przedłużenie Puszczy Sandomierskiej i Lasów Janowskich, z którymi graniczy od zachodu. Ciągnie się w kierunku południowo-wschodnim aż do granicy Polski z Ukrainą. Większymi rzekami Puszczy Solskiej są: Tanew, Łada, Sopot, Szum i Niepryszka.

Puszczę w większości tworzą drzewa iglaste, głównie sosna (Pinus) i jodła (Abies)[3] – cenne dla obszaru są właśnie między innymi drzewostany jodłowe porastające lessy. Występują także rozległe torfowiska, porośnięte przez żurawinę, głóg, leszczynę, jałowce, derenie, bzy i czarną jagodę. Występuje także rosiczka okrągłolistna i długolistna, widłak torfowy i kosaciec syberyjski[2].

Największe miasta

[edytuj | edytuj kod]

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Główne drogi przebiegające przez Puszczę Solską:

Ponadto przebiega tędy linia kolejowa łącząca Zwierzyniec z Bełżcem.

Ochrona przyrody

[edytuj | edytuj kod]

Lasy Puszczy Solskiej są objęte rozbudowanym systemem ochrony. W północnej części puszczy znajduje się Roztoczański Park Narodowy, poza tym istnieją tu:

oraz:

Awifauna

[edytuj | edytuj kod]

Od roku 2010 Puszcza Solska uznawana jest przez BirdLife International za ostoję ptaków IBA. Gatunki, które zaważyły o tej decyzji, są z wyjątkiem jednego włączane do kryterium IBA C6 – gatunki zagrożone w skali Unii Europejskiej. Należą tu głuszec zwyczajny (Tetrao urogallus), bocian czarny (Ciconia nigra), trzmielojad zwyczajny (Pernis apivorus), orlik krzykliwy (Aquila pomarina), kropiatka (Porzana porzana), sowy: puszczyk uralski (Strix uralensis), puchacz zwyczajny (Bubo bubo) oraz włochatka zwyczajna (Aegolius funereus), lelek zwyczajny (Caprimulgus europaeus), dzięcioł czarny (Dryocopus martius) i wróblowe: lerka (Lullula arborea) wraz z jarzębatką (Sylvia nisoria). Jedynym gatunkiem spełniającym kryterium C1 – zagrożony w skali globalnej – jest derkacz zwyczajny (Crex crex)[3]. Ogółem występują tu co najmniej 34 gatunki ptaków uwzględnione w Dyrektywie ptasiej[4].

W Rudzie Różanieckiej znajduje się kilka kompleksów stawów (wschodnia część Puszczy). Miejsce to nadaje się do obserwacji ptaków szponiastych, np. trzmielojadów i błotniaków stawowych, czasem bielików i orlików krzykliwych; także kobuza. Od maja do sierpnia zauważyć można kobczyka. Na brzegach stawów stwierdzono m.in. czaplę purpurową, czaplę nadobną i kormorana małego. Na liczącej około 2,5 km długości grobli między stawami, zaobserwować dają się wąsatka, bączek oraz pliszka górska[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W okresie II wojny światowej teren Puszczy Solskiej podobnie jak Lasów Janowskich był miejscem walk między niemieckimi oddziałami wojska i policji a oddziałami partyzanckimi Armii Krajowej, Batalionów Chłopskich i Armii Ludowej oraz partyzantki radzieckiej. Niemieckie akcje przeciwpartyzanckie prowadzone były w ramach operacji o kryptonimie: Sturmwind I i Sturmwind II[5].

25–26 czerwca 1944 nad rzeką Sopot miała miejsce bitwa pod Osuchami.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Solska, Puszcza, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-07-21].
  2. a b Puszcza Solska i Lasy Janowskie. roztocze.net.pl. [dostęp 2014-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 czerwca 2017)].
  3. a b c PL110 Solska Forest. BirdLife Data Zone. [dostęp 2014-05-13].
  4. a b c d e Antoni Marczewski, Michał Maniakowski: Ptasie Ostoje. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2010, s. 276–279. ISBN 978-83-61444-29-9.
  5. Mała encyklopedia wojskowa 1971 ↓, s. 574, t.1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Praca zbiorowa: Mała encyklopedia wojskowa. Warszawa: MON, 1971.